“<i></i><i></i>炼丹<i></i><i></i>修<i></i>早已超<i></i><i></i><i></i>，<i></i>相信秦远<i></i><i></i><i></i>辅助<i></i><i></i>走<i></i>更远。”

随<i></i><i></i><i></i><i></i>向秦远，“<i></i>远，<i></i>让<i></i><i></i>儿<i></i><i></i><i></i><i></i>药师，<i></i>知您愿<i></i>否。”

“愿<i></i>，<i></i>愿<i></i>。”

秦远几乎<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>连忙点头答应。

<i></i>方<i></i>谁，丹王，炼丹<i></i>王。<i></i>少<i></i><i></i>求<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>丹半药，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>定<i></i>给。

<i></i><i></i>竟<i></i><i></i>主<i></i>担任<i></i><i></i>药师，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>遇<i></i><i></i><i></i>求<i></i>机<i></i>。

<i></i><i></i>秦远满口答应，慕容风<i></i><i></i><i></i>哈哈<i></i>笑。

<i></i><i></i>慕容<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>秦远<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>赋<i></i>武者，<i></i>再<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。

“<i></i><i></i>，父亲。”

“像秦远<i></i><i></i><i></i>期<i></i>境<i></i><i></i>才，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>药材，恐怕炼制<i></i><i></i><i></i>突破<i></i>修<i></i><i></i>丹药。”

慕容青<i></i><i></i>句话，让正<i></i>兴头<i></i><i></i>慕容风神色难堪。

更多内容加载中...请稍候...

本站只支持手机浏览器访问，若您看到此段落，代表章节内容加载失败，请关闭浏览器的阅读模式、畅读模式、模式，以及关闭广告屏蔽功能，或复制网址到其他浏览器阅读！

<i></i>果慕容风<i></i><i></i>秦远<i></i>药师，<i></i><i></i>秦远<i></i>修<i></i><i></i>必<i></i>十分<i></i>帮助<i></i>，<i></i>秦远走<i></i>越远，<i></i><i></i>广林府<i></i><i></i>越<i></i>利。

“<i></i>，<i></i><i></i>。”

慕容风<i></i>回答，让陈达很惊讶，<i></i><i></i><i></i>结巴<i></i><i></i><i></i>：“<i></i>，<i></i>您<i></i>什，什<i></i><i></i>思。”

“哈哈哈，陈达<i></i>别误<i></i>。”

“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>秦远<i></i><i></i>思。”

“<i></i><i></i><i></i>秦远<i></i>药师，<i></i>因<i></i><i></i><i></i>纪<i></i><i></i>，恐怕<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>精力<i></i>。”

“<i></i><i></i><i></i><i></i>让<i></i><i></i><i></i>儿慕容青，<i></i><i></i>秦远<i></i>药师。”

慕容风<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>由<i></i><i></i><i></i>向<i></i>慕容青。

<i></i>听<i></i><i></i><i></i>父亲<i></i>话语<i></i>，慕容青显<i></i><i></i><i></i>紧张，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>信<i></i><i></i><i></i>：“父亲，<i></i><i></i><i></i><i></i>千<i></i>难遇<i></i>练武奇才，<i></i><i></i><i></i>吗？”

慕容风神色坚定<i></i><i></i><i></i>：“青儿，相信<i></i><i></i><i></i>。”

“<i></i><i></i>炼丹<i></i><i></i>修<i></i>早已超<i></i><i></i><i></i>，<i></i>相信秦远<i></i><i></i><i></i>辅助<i></i><i></i>走<i></i>更远。”

随<i></i><i></i><i></i><i></i>向秦远，“<i></i>远，<i></i>让<i></i><i></i>儿<i></i><i></i><i></i><i></i>药师，<i></i>知您愿<i></i>否。”

“愿<i></i>，<i></i>愿<i></i>。”

秦远几乎<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>连忙点头答应。

<i></i>方<i></i>谁，丹王，炼丹<i></i>王。<i></i>少<i></i><i></i>求<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>丹半药，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>定<i></i>给。

<i></i><i></i>竟<i></i><i></i>主<i></i>担任<i></i><i></i>药师，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>遇<i></i><i></i><i></i>求<i></i>机<i></i>。

<i></i><i></i>秦远满口答应，慕容风<i></i><i></i><i></i>哈哈<i></i>笑。

<i></i><i></i>慕容<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>秦远<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>赋<i></i>武者，<i></i>再<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。

“<i></i><i></i>，父亲。”

“像秦远<i></i><i></i><i></i>期<i></i>境<i></i><i></i>才，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>药材，恐怕炼制<i></i><i></i><i></i>突破<i></i>修<i></i><i></i>丹药。”

慕容青<i></i><i></i>句话，让正<i></i>兴头<i></i><i></i>慕容风神色难堪。

更多内容加载中...请稍候...

本站只支持手机浏览器访问，若您看到此段落，代表章节内容加载失败，请关闭浏览器的阅读模式、畅读模式、模式，以及关闭广告屏蔽功能，或复制网址到其他浏览器阅读！

<i></i>果慕容风<i></i><i></i>秦远<i></i>药师，<i></i><i></i>秦远<i></i>修<i></i><i></i>必<i></i>十分<i></i>帮助<i></i>，<i></i>秦远走<i></i>越远，<i></i><i></i>广林府<i></i><i></i>越<i></i>利。

“<i></i>，<i></i><i></i>。”

慕容风<i></i>回答，让陈达很惊讶，<i></i><i></i><i></i>结巴<i></i><i></i><i></i>：“<i></i>，<i></i>您<i></i>什，什<i></i><i></i>思。”

“哈哈哈，陈达<i></i>别误<i></i>。”

“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>秦远<i></i><i></i>思。”

“<i></i><i></i><i></i>秦远<i></i>药师，<i></i>因<i></i><i></i><i></i>纪<i></i><i></i>，恐怕<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>精力<i></i>。”

“<i></i><i></i><i></i><i></i>让<i></i><i></i><i></i>儿慕容青，<i></i><i></i>秦远<i></i>药师。”

慕容风<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>由<i></i><i></i><i></i>向<i></i>慕容青。

<i></i>听<i></i><i></i><i></i>父亲<i></i>话语<i></i>，慕容青显<i></i><i></i><i></i>紧张，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>信<i></i><i></i><i></i>：“父亲，<i></i><i></i><i></i><i></i>千<i></i>难遇<i></i>练武奇才，<i></i><i></i><i></i>吗？”

慕容风神色坚定<i></i><i></i><i></i>：“青儿，相信<i></i><i></i><i></i>。”

“<i></i><i></i>炼丹<i></i><i></i>修<i></i>早已超<i></i><i></i><i></i>，<i></i>相信秦远<i></i><i></i><i></i>辅助<i></i><i></i>走<i></i>更远。”

随<i></i><i></i><i></i><i></i>向秦远，“<i></i>远，<i></i>让<i></i><i></i>儿<i></i><i></i><i></i><i></i>药师，<i></i>知您愿<i></i>否。”

“愿<i></i>，<i></i>愿<i></i>。”

秦远几乎<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>连忙点头答应。

<i></i>方<i></i>谁，丹王，炼丹<i></i>王。<i></i>少<i></i><i></i>求<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>丹半药，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>定<i></i>给。

<i></i><i></i>竟<i></i><i></i>主<i></i>担任<i></i><i></i>药师，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>遇<i></i><i></i><i></i>求<i></i>机<i></i>。

<i></i><i></i>秦远满口答应，慕容风<i></i><i></i><i></i>哈哈<i></i>笑。

<i></i><i></i>慕容<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>秦远<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>赋<i></i>武者，<i></i>再<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。

“<i></i><i></i>，父亲。”

“像秦远<i></i><i></i><i></i>期<i></i>境<i></i><i></i>才，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>药材，恐怕炼制<i></i><i></i><i></i>突破<i></i>修<i></i><i></i>丹药。”

慕容青<i></i><i></i>句话，让正<i></i>兴头<i></i><i></i>慕容风神色难堪。

更多内容加载中...请稍候...

本站只支持手机浏览器访问，若您看到此段落，代表章节内容加载失败，请关闭浏览器的阅读模式、畅读模式、模式，以及关闭广告屏蔽功能，或复制网址到其他浏览器阅读！

<i></i>果慕容风<i></i><i></i>秦远<i></i>药师，<i></i><i></i>秦远<i></i>修<i></i><i></i>必<i></i>十分<i></i>帮助<i></i>，<i></i>秦远走<i></i>越远，<i></i><i></i>广林府<i></i><i></i>越<i></i>利。

“<i></i>，<i></i><i></i>。”

慕容风<i></i>回答，让陈达很惊讶，<i></i><i></i><i></i>结巴<i></i><i></i><i></i>：“<i></i>，<i></i>您<i></i>什，什<i></i><i></i>思。”

“哈哈哈，陈达<i></i>别误<i></i>。”

“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>秦远<i></i><i></i>思。”

“<i></i><i></i><i></i>秦远<i></i>药师，<i></i>因<i></i><i></i><i></i>纪<i></i><i></i>，恐怕<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>精力<i></i>。”

“<i></i><i></i><i></i><i></i>让<i></i><i></i><i></i>儿慕容青，<i></i><i></i>秦远<i></i>药师。”

慕容风<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>由<i></i><i></i><i></i>向<i></i>慕容青。

<i></i>听<i></i><i></i><i></i>父亲<i></i>话语<i></i>，慕容青显<i></i><i></i><i></i>紧张，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>信<i></i><i></i><i></i>：“父亲，<i></i><i></i><i></i><i></i>千<i></i>难遇<i></i>练武奇才，<i></i><i></i><i></i>吗？”

慕容风神色坚定<i></i><i></i><i></i>：“青儿，相信<i></i><i></i><i></i>。”

“<i></i><i></i>炼丹<i></i><i></i>修<i></i>早已超<i></i><i></i><i></i>，<i></i>相信秦远<i></i><i></i><i></i>辅助<i></i><i></i>走<i></i>更远。”

随<i></i><i></i><i></i><i></i>向秦远，“<i></i>远，<i></i>让<i></i><i></i>儿<i></i><i></i><i></i><i></i>药师，<i></i>知您愿<i></i>否。”

“愿<i></i>，<i></i>愿<i></i>。”

秦远几乎<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>连忙点头答应。

<i></i>方<i></i>谁，丹王，炼丹<i></i>王。<i></i>少<i></i><i></i>求<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>丹半药，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>定<i></i>给。

<i></i><i></i>竟<i></i><i></i>主<i></i>担任<i></i><i></i>药师，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>遇<i></i><i></i><i></i>求<i></i>机<i></i>。

<i></i><i></i>秦远满口答应，慕容风<i></i><i></i><i></i>哈哈<i></i>笑。

<i></i><i></i>慕容<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>秦远<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>赋<i></i>武者，<i></i>再<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。

“<i></i><i></i>，父亲。”

“像秦远<i></i><i></i><i></i>期<i></i>境<i></i><i></i>才，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>药材，恐怕炼制<i></i><i></i><i></i>突破<i></i>修<i></i><i></i>丹药。”

慕容青<i></i><i></i>句话，让正<i></i>兴头<i></i><i></i>慕容风神色难堪。

更多内容加载中...请稍候...

本站只支持手机浏览器访问，若您看到此段落，代表章节内容加载失败，请关闭浏览器的阅读模式、畅读模式、模式，以及关闭广告屏蔽功能，或复制网址到其他浏览器阅读！

推荐：【】《《《《

<i></i>果慕容风<i></i><i></i>秦远<i></i>药师，<i></i><i></i>秦远<i></i>修<i></i><i></i>必<i></i>十分<i></i>帮助<i></i>，<i></i>秦远走<i></i>越远，<i></i><i></i>广林府<i></i><i></i>越<i></i>利。

“<i></i>，<i></i><i></i>。”

慕容风<i></i>回答，让陈达很惊讶，<i></i><i></i><i></i>结巴<i></i><i></i><i></i>：“<i></i>，<i></i>您<i></i>什，什<i></i><i></i>思。”

“哈哈哈，陈达<i></i>别误<i></i>。”

“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>秦远<i></i><i></i>思。”

“<i></i><i></i><i></i>秦远<i></i>药师，<i></i>因<i></i><i></i><i></i>纪<i></i><i></i>，恐怕<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>精力<i></i>。”

“<i></i><i></i><i></i><i></i>让<i></i><i></i><i></i>儿慕容青，<i></i><i></i>秦远<i></i>药师。”

慕容风<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>由<i></i><i></i><i></i>向<i></i>慕容青。

<i></i>听<i></i><i></i><i></i>父亲<i></i>话语<i></i>，慕容青显<i></i><i></i><i></i>紧张，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>信<i></i><i></i><i></i>：“父亲，<i></i><i></i><i></i><i></i>千<i></i>难遇<i></i>练武奇才，<i></i><i></i><i></i>吗？”

慕容风神色坚定<i></i><i></i><i></i>：“青儿，相信<i></i><i></i><i></i>。”

“<i></i><i></i>炼丹<i></i><i></i>修<i></i>早已超<i></i><i></i><i></i>，<i></i>相信秦远<i></i><i></i><i></i>辅助<i></i><i></i>走<i></i>更远。”

随<i></i><i></i><i></i><i></i>向秦远，“<i></i>远，<i></i>让<i></i><i></i>儿<i></i><i></i><i></i><i></i>药师，<i></i>知您愿<i></i>否。”

“愿<i></i>，<i></i>愿<i></i>。”

秦远几乎<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>连忙点头答应。

<i></i>方<i></i>谁，丹王，炼丹<i></i>王。<i></i>少<i></i><i></i>求<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>丹半药，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>定<i></i>给。

<i></i><i></i>竟<i></i><i></i>主<i></i>担任<i></i><i></i>药师，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>遇<i></i><i></i><i></i>求<i></i>机<i></i>。

<i></i><i></i>秦远满口答应，慕容风<i></i><i></i><i></i>哈哈<i></i>笑。

<i></i><i></i>慕容<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>秦远<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>赋<i></i>武者，<i></i>再<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。

“<i></i><i></i>，父亲。”

“像秦远<i></i><i></i><i></i>期<i></i>境<i></i><i></i>才，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>药材，恐怕炼制<i></i><i></i><i></i>突破<i></i>修<i></i><i></i>丹药。”

慕容青<i></i><i></i>句话，让正<i></i>兴头<i></i><i></i>慕容风神色难堪。

更多内容加载中...请稍候...

本站只支持手机浏览器访问，若您看到此段落，代表章节内容加载失败，请关闭浏览器的阅读模式、畅读模式、模式，以及关闭广告屏蔽功能，或复制网址到其他浏览器阅读！

<i></i>果慕容风<i></i><i></i>秦远<i></i>药师，<i></i><i></i>秦远<i></i>修<i></i><i></i>必<i></i>十分<i></i>帮助<i></i>，<i></i>秦远走<i></i>越远，<i></i><i></i>广林府<i></i><i></i>越<i></i>利。

“<i></i>，<i></i><i></i>。”

慕容风<i></i>回答，让陈达很惊讶，<i></i><i></i><i></i>结巴<i></i><i></i><i></i>：“<i></i>，<i></i>您<i></i>什，什<i></i><i></i>思。”

“哈哈哈，陈达<i></i>别误<i></i>。”

“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>秦远<i></i><i></i>思。”

“<i></i><i></i><i></i>秦远<i></i>药师，<i></i>因<i></i><i></i><i></i>纪<i></i><i></i>，恐怕<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>精力<i></i>。”

“<i></i><i></i><i></i><i></i>让<i></i><i></i><i></i>儿慕容青，<i></i><i></i>秦远<i></i>药师。”

慕容风<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>由<i></i><i></i><i></i>向<i></i>慕容青。

<i></i>听<i></i><i></i><i></i>父亲<i></i>话语<i></i>，慕容青显<i></i><i></i><i></i>紧张，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>信<i></i><i></i><i></i>：“父亲，<i></i><i></i><i></i><i></i>千<i></i>难遇<i></i>练武奇才，<i></i><i></i><i></i>吗？”

慕容风神色坚定<i></i><i></i><i></i>：“青儿，相信<i></i><i></i><i></i>。”

“<i></i><i></i>炼丹<i></i><i></i>修<i></i>早已超<i></i><i></i><i></i>，<i></i>相信秦远<i></i><i></i><i></i>辅助<i></i><i></i>走<i></i>更远。”

随<i></i><i></i><i></i><i></i>向秦远，“<i></i>远，<i></i>让<i></i><i></i>儿<i></i><i></i><i></i><i></i>药师，<i></i>知您愿<i></i>否。”

“愿<i></i>，<i></i>愿<i></i>。”

秦远几乎<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>连忙点头答应。

<i></i>方<i></i>谁，丹王，炼丹<i></i>王。<i></i>少<i></i><i></i>求<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>丹半药，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>定<i></i>给。

<i></i><i></i>竟<i></i><i></i>主<i></i>担任<i></i><i></i>药师，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>遇<i></i><i></i><i></i>求<i></i>机<i></i>。

<i></i><i></i>秦远满口答应，慕容风<i></i><i></i><i></i>哈哈<i></i>笑。

<i></i><i></i>慕容<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>秦远<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>赋<i></i>武者，<i></i>再<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。

“<i></i><i></i>，父亲。”

“像秦远<i></i><i></i><i></i>期<i></i>境<i></i><i></i>才，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>药材，恐怕炼制<i></i><i></i><i></i>突破<i></i>修<i></i><i></i>丹药。”

慕容青<i></i><i></i>句话，让正<i></i>兴头<i></i><i></i>慕容风神色难堪。

更多内容加载中...请稍候...

本站只支持手机浏览器访问，若您看到此段落，代表章节内容加载失败，请关闭浏览器的阅读模式、畅读模式、模式，以及关闭广告屏蔽功能，或复制网址到其他浏览器阅读！

<i></i>果慕容风<i></i><i></i>秦远<i></i>药师，<i></i><i></i>秦远<i></i>修<i></i><i></i>必<i></i>十分<i></i>帮助<i></i>，<i></i>秦远走<i></i>越远，<i></i><i></i>广林府<i></i><i></i>越<i></i>利。

“<i></i>，<i></i><i></i>。”

慕容风<i></i>回答，让陈达很惊讶，<i></i><i></i><i></i>结巴<i></i><i></i><i></i>：“<i></i>，<i></i>您<i></i>什，什<i></i><i></i>思。”

“哈哈哈，陈达<i></i>别误<i></i>。”

“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>秦远<i></i><i></i>思。”

“<i></i><i></i><i></i>秦远<i></i>药师，<i></i>因<i></i><i></i><i></i>纪<i></i><i></i>，恐怕<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>精力<i></i>。”

“<i></i><i></i><i></i><i></i>让<i></i><i></i><i></i>儿慕容青，<i></i><i></i>秦远<i></i>药师。”

慕容风<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>由<i></i><i></i><i></i>向<i></i>慕容青。

<i></i>听<i></i><i></i><i></i>父亲<i></i>话语<i></i>，慕容青显<i></i><i></i><i></i>紧张，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>信<i></i><i></i><i></i>：“父亲，<i></i><i></i><i></i><i></i>千<i></i>难遇<i></i>练武奇才，<i></i><i></i><i></i>吗？”

慕容风神色坚定<i></i><i></i><i></i>：“青儿，相信<i></i><i></i><i></i>。”

“<i></i><i></i>炼丹<i></i><i></i>修<i></i>早已超<i></i><i></i><i></i>，<i></i>相信秦远<i></i><i></i><i></i>辅助<i></i><i></i>走<i></i>更远。”

随<i></i><i></i><i></i><i></i>向秦远，“<i></i>远，<i></i>让<i></i><i></i>儿<i></i><i></i><i></i><i></i>药师，<i></i>知您愿<i></i>否。”

“愿<i></i>，<i></i>愿<i></i>。”

秦远几乎<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>连忙点头答应。

<i></i>方<i></i>谁，丹王，炼丹<i></i>王。<i></i>少<i></i><i></i>求<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>丹半药，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>定<i></i>给。

<i></i><i></i>竟<i></i><i></i>主<i></i>担任<i></i><i></i>药师，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>遇<i></i><i></i><i></i>求<i></i>机<i></i>。

<i></i><i></i>秦远满口答应，慕容风<i></i><i></i><i></i>哈哈<i></i>笑。

<i></i><i></i>慕容<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>秦远<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>赋<i></i>武者，<i></i>再<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。

“<i></i><i></i>，父亲。”

“像秦远<i></i><i></i><i></i>期<i></i>境<i></i><i></i>才，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>药材，恐怕炼制<i></i><i></i><i></i>突破<i></i>修<i></i><i></i>丹药。”

慕容青<i></i><i></i>句话，让正<i></i>兴头<i></i><i></i>慕容风神色难堪。

更多内容加载中...请稍候...

本站只支持手机浏览器访问，若您看到此段落，代表章节内容加载失败，请关闭浏览器的阅读模式、畅读模式、模式，以及关闭广告屏蔽功能，或复制网址到其他浏览器阅读！

<i></i>果慕容风<i></i><i></i>秦远<i></i>药师，<i></i><i></i>秦远<i></i>修<i></i><i></i>必<i></i>十分<i></i>帮助<i></i>，<i></i>秦远走<i></i>越远，<i></i><i></i>广林府<i></i><i></i>越<i></i>利。

“<i></i>，<i></i><i></i>。”

慕容风<i></i>回答，让陈达很惊讶，<i></i><i></i><i></i>结巴<i></i><i></i><i></i>：“<i></i>，<i></i>您<i></i>什，什<i></i><i></i>思。”

“哈哈哈，陈达<i></i>别误<i></i>。”

“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>秦远<i></i><i></i>思。”

“<i></i><i></i><i></i>秦远<i></i>药师，<i></i>因<i></i><i></i><i></i>纪<i></i><i></i>，恐怕<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>精力<i></i>。”

“<i></i><i></i><i></i><i></i>让<i></i><i></i><i></i>儿慕容青，<i></i><i></i>秦远<i></i>药师。”

慕容风<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>由<i></i><i></i><i></i>向<i></i>慕容青。

<i></i>听<i></i><i></i><i></i>父亲<i></i>话语<i></i>，慕容青显<i></i><i></i><i></i>紧张，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>信<i></i><i></i><i></i>：“父亲，<i></i><i></i><i></i><i></i>千<i></i>难遇<i></i>练武奇才，<i></i><i></i><i></i>吗？”

慕容风神色坚定<i></i><i></i><i></i>：“青儿，相信<i></i><i></i><i></i>。”

“<i></i><i></i>炼丹<i></i><i></i>修<i></i>早已超<i></i><i></i><i></i>，<i></i>相信秦远<i></i><i></i><i></i>辅助<i></i><i></i>走<i></i>更远。”

随<i></i><i></i><i></i><i></i>向秦远，“<i></i>远，<i></i>让<i></i><i></i>儿<i></i><i></i><i></i><i></i>药师，<i></i>知您愿<i></i>否。”

“愿<i></i>，<i></i>愿<i></i>。”

秦远几乎<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>连忙点头答应。

<i></i>方<i></i>谁，丹王，炼丹<i></i>王。<i></i>少<i></i><i></i>求<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>丹半药，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>定<i></i>给。

<i></i><i></i>竟<i></i><i></i>主<i></i>担任<i></i><i></i>药师，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>遇<i></i><i></i><i></i>求<i></i>机<i></i>。

<i></i><i></i>秦远满口答应，慕容风<i></i><i></i><i></i>哈哈<i></i>笑。

<i></i><i></i>慕容<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>秦远<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>赋<i></i>武者，<i></i>再<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。

“<i></i><i></i>，父亲。”

“像秦远<i></i><i></i><i></i>期<i></i>境<i></i><i></i>才，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>药材，恐怕炼制<i></i><i></i><i></i>突破<i></i>修<i></i><i></i>丹药。”

慕容青<i></i><i></i>句话，让正<i></i>兴头<i></i><i></i>慕容风神色难堪。

更多内容加载中...请稍候...

本站只支持手机浏览器访问，若您看到此段落，代表章节内容加载失败，请关闭浏览器的阅读模式、畅读模式、模式，以及关闭广告屏蔽功能，或复制网址到其他浏览器阅读！

<i></i>果慕容风<i></i><i></i>秦远<i></i>药师，<i></i><i></i>秦远<i></i>修<i></i><i></i>必<i></i>十分<i></i>帮助<i></i>，<i></i>秦远走<i></i>越远，<i></i><i></i>广林府<i></i><i></i>越<i></i>利。

“<i></i>，<i></i><i></i>。”

慕容风<i></i>回答，让陈达很惊讶，<i></i><i></i><i></i>结巴<i></i><i></i><i></i>：“<i></i>，<i></i>您<i></i>什，什<i></i><i></i>思。”

“哈哈哈，陈达<i></i>别误<i></i>。”

“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>秦远<i></i><i></i>思。”

“<i></i><i></i><i></i>秦远<i></i>药师，<i></i>因<i></i><i></i><i></i>纪<i></i><i></i>，恐怕<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>精力<i></i>。”

“<i></i><i></i><i></i><i></i>让<i></i><i></i><i></i>儿慕容青，<i></i><i></i>秦远<i></i>药师。”

慕容风<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>由<i></i><i></i><i></i>向<i></i>慕容青。

<i></i>听<i></i><i></i><i></i>父亲<i></i>话语<i></i>，慕容青显<i></i><i></i><i></i>紧张，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>信<i></i><i></i><i></i>：“父亲，<i></i><i></i><i></i><i></i>千<i></i>难遇<i></i>练武奇才，<i></i><i></i><i></i>吗？”

慕容风神色坚定<i></i><i></i><i></i>：“青儿，相信<i></i><i></i><i></i>。”

“<i></i><i></i>炼丹<i></i><i></i>修<i></i>早已超<i></i><i></i><i></i>，<i></i>相信秦远<i></i><i></i><i></i>辅助<i></i><i></i>走<i></i>更远。”

随<i></i><i></i><i></i><i></i>向秦远，“<i></i>远，<i></i>让<i></i><i></i>儿<i></i><i></i><i></i><i></i>药师，<i></i>知您愿<i></i>否。”

“愿<i></i>，<i></i>愿<i></i>。”

秦远几乎<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>连忙点头答应。

<i></i>方<i></i>谁，丹王，炼丹<i></i>王。<i></i>少<i></i><i></i>求<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>丹半药，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>定<i></i>给。

<i></i><i></i>竟<i></i><i></i>主<i></i>担任<i></i><i></i>药师，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>遇<i></i><i></i><i></i>求<i></i>机<i></i>。

<i></i><i></i>秦远满口答应，慕容风<i></i><i></i><i></i>哈哈<i></i>笑。

<i></i><i></i>慕容<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>秦远<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>赋<i></i>武者，<i></i>再<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。

“<i></i><i></i>，父亲。”

“像秦远<i></i><i></i><i></i>期<i></i>境<i></i><i></i>才，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>药材，恐怕炼制<i></i><i></i><i></i>突破<i></i>修<i></i><i></i>丹药。”

慕容青<i></i><i></i>句话，让正<i></i>兴头<i></i><i></i>慕容风神色难堪。

更多内容加载中...请稍候...

本站只支持手机浏览器访问，若您看到此段落，代表章节内容加载失败，请关闭浏览器的阅读模式、畅读模式、模式，以及关闭广告屏蔽功能，或复制网址到其他浏览器阅读！

<i></i>果慕容风<i></i><i></i>秦远<i></i>药师，<i></i><i></i>秦远<i></i>修<i></i><i></i>必<i></i>十分<i></i>帮助<i></i>，<i></i>秦远走<i></i>越远，<i></i><i></i>广林府<i></i><i></i>越<i></i>利。

“<i></i>，<i></i><i></i>。”

慕容风<i></i>回答，让陈达很惊讶，<i></i><i></i><i></i>结巴<i></i><i></i><i></i>：“<i></i>，<i></i>您<i></i>什，什<i></i><i></i>思。”

“哈哈哈，陈达<i></i>别误<i></i>。”

“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>秦远<i></i><i></i>思。”

“<i></i><i></i><i></i>秦远<i></i>药师，<i></i>因<i></i><i></i><i></i>纪<i></i><i></i>，恐怕<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>精力<i></i>。”

“<i></i><i></i><i></i><i></i>让<i></i><i></i><i></i>儿慕容青，<i></i><i></i>秦远<i></i>药师。”

慕容风<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>由<i></i><i></i><i></i>向<i></i>慕容青。

<i></i>听<i></i><i></i><i></i>父亲<i></i>话语<i></i>，慕容青显<i></i><i></i><i></i>紧张，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>信<i></i><i></i><i></i>：“父亲，<i></i><i></i><i></i><i></i>千<i></i>难遇<i></i>练武奇才，<i></i><i></i><i></i>吗？”

慕容风神色坚定<i></i><i></i><i></i>：“青儿，相信<i></i><i></i><i></i>。”

“<i></i><i></i>炼丹<i></i><i></i>修<i></i>早已超<i></i><i></i><i></i>，<i></i>相信秦远<i></i><i></i><i></i>辅助<i></i><i></i>走<i></i>更远。”

随<i></i><i></i><i></i><i></i>向秦远，“<i></i>远，<i></i>让<i></i><i></i>儿<i></i><i></i><i></i><i></i>药师，<i></i>知您愿<i></i>否。”

“愿<i></i>，<i></i>愿<i></i>。”

秦远几乎<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>连忙点头答应。

<i></i>方<i></i>谁，丹王，炼丹<i></i>王。<i></i>少<i></i><i></i>求<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>丹半药，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>定<i></i>给。

<i></i><i></i>竟<i></i><i></i>主<i></i>担任<i></i><i></i>药师，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>遇<i></i><i></i><i></i>求<i></i>机<i></i>。

<i></i><i></i>秦远满口答应，慕容风<i></i><i></i><i></i>哈哈<i></i>笑。

<i></i><i></i>慕容<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>秦远<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>赋<i></i>武者，<i></i>再<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。

“<i></i><i></i>，父亲。”

“像秦远<i></i><i></i><i></i>期<i></i>境<i></i><i></i>才，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>药材，恐怕炼制<i></i><i></i><i></i>突破<i></i>修<i></i><i></i>丹药。”

慕容青<i></i><i></i>句话，让正<i></i>兴头<i></i><i></i>慕容风神色难堪。

更多内容加载中...请稍候...

本站只支持手机浏览器访问，若您看到此段落，代表章节内容加载失败，请关闭浏览器的阅读模式、畅读模式、模式，以及关闭广告屏蔽功能，或复制网址到其他浏览器阅读！

<i></i>果慕容风<i></i><i></i>秦远<i></i>药师，<i></i><i></i>秦远<i></i>修<i></i><i></i>必<i></i>十分<i></i>帮助<i></i>，<i></i>秦远走<i></i>越远，<i></i><i></i>广林府<i></i><i></i>越<i></i>利。

“<i></i>，<i></i><i></i>。”

慕容风<i></i>回答，让陈达很惊讶，<i></i><i></i><i></i>结巴<i></i><i></i><i></i>：“<i></i>，<i></i>您<i></i>什，什<i></i><i></i>思。”

“哈哈哈，陈达<i></i>别误<i></i>。”

“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>秦远<i></i><i></i>思。”

“<i></i><i></i><i></i>秦远<i></i>药师，<i></i>因<i></i><i></i><i></i>纪<i></i><i></i>，恐怕<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>精力<i></i>。”

“<i></i><i></i><i></i><i></i>让<i></i><i></i><i></i>儿慕容青，<i></i><i></i>秦远<i></i>药师。”

慕容风<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>由<i></i><i></i><i></i>向<i></i>慕容青。

<i></i>听<i></i><i></i><i></i>父亲<i></i>话语<i></i>，慕容青显<i></i><i></i><i></i>紧张，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>信<i></i><i></i><i></i>：“父亲，<i></i><i></i><i></i><i></i>千<i></i>难遇<i></i>练武奇才，<i></i><i></i><i></i>吗？”

慕容风神色坚定<i></i><i></i><i></i>：“青儿，相信<i></i><i></i><i></i>。”

“<i></i><i></i>炼丹<i></i><i></i>修<i></i>早已超<i></i><i></i><i></i>，<i></i>相信秦远<i></i><i></i><i></i>辅助<i></i><i></i>走<i></i>更远。”

随<i></i><i></i><i></i><i></i>向秦远，“<i></i>远，<i></i>让<i></i><i></i>儿<i></i><i></i><i></i><i></i>药师，<i></i>知您愿<i></i>否。”

“愿<i></i>，<i></i>愿<i></i>。”

秦远几乎<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>连忙点头答应。

<i></i>方<i></i>谁，丹王，炼丹<i></i>王。<i></i>少<i></i><i></i>求<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>丹半药，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>定<i></i>给。

<i></i><i></i>竟<i></i><i></i>主<i></i>担任<i></i><i></i>药师，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>遇<i></i><i></i><i></i>求<i></i>机<i></i>。

<i></i><i></i>秦远满口答应，慕容风<i></i><i></i><i></i>哈哈<i></i>笑。

<i></i><i></i>慕容<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>秦远<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>赋<i></i>武者，<i></i>再<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。

“<i></i><i></i>，父亲。”

“像秦远<i></i><i></i><i></i>期<i></i>境<i></i><i></i>才，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>药材，恐怕炼制<i></i><i></i><i></i>突破<i></i>修<i></i><i></i>丹药。”

慕容青<i></i><i></i>句话，让正<i></i>兴头<i></i><i></i>慕容风神色难堪。

更多内容加载中...请稍候...

本站只支持手机浏览器访问，若您看到此段落，代表章节内容加载失败，请关闭浏览器的阅读模式、畅读模式、模式，以及关闭广告屏蔽功能，或复制网址到其他浏览器阅读！

<i></i>果慕容风<i></i><i></i>秦远<i></i>药师，<i></i><i></i>秦远<i></i>修<i></i><i></i>必<i></i>十分<i></i>帮助<i></i>，<i></i>秦远走<i></i>越远，<i></i><i></i>广林府<i></i><i></i>越<i></i>利。

“<i></i>，<i></i><i></i>。”

慕容风<i></i>回答，让陈达很惊讶，<i></i><i></i><i></i>结巴<i></i><i></i><i></i>：“<i></i>，<i></i>您<i></i>什，什<i></i><i></i>思。”

“哈哈哈，陈达<i></i>别误<i></i>。”

“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>秦远<i></i><i></i>思。”

“<i></i><i></i><i></i>秦远<i></i>药师，<i></i>因<i></i><i></i><i></i>纪<i></i><i></i>，恐怕<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>精力<i></i>。”

“<i></i><i></i><i></i><i></i>让<i></i><i></i><i></i>儿慕容青，<i></i><i></i>秦远<i></i>药师。”

慕容风<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>由<i></i><i></i><i></i>向<i></i>慕容青。

<i></i>听<i></i><i></i><i></i>父亲<i></i>话语<i></i>，慕容青显<i></i><i></i><i></i>紧张，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>信<i></i><i></i><i></i>：“父亲，<i></i><i></i><i></i><i></i>千<i></i>难遇<i></i>练武奇才，<i></i><i></i><i></i>吗？”

慕容风神色坚定<i></i><i></i><i></i>：“青儿，相信<i></i><i></i><i></i>。”

“<i></i><i></i>炼丹<i></i><i></i>修<i></i>早已超<i></i><i></i><i></i>，<i></i>相信秦远<i></i><i></i><i></i>辅助<i></i><i></i>走<i></i>更远。”

随<i></i><i></i><i></i><i></i>向秦远，“<i></i>远，<i></i>让<i></i><i></i>儿<i></i><i></i><i></i><i></i>药师，<i></i>知您愿<i></i>否。”

“愿<i></i>，<i></i>愿<i></i>。”

秦远几乎<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>连忙点头答应。

<i></i>方<i></i>谁，丹王，炼丹<i></i>王。<i></i>少<i></i><i></i>求<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>丹半药，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>定<i></i>给。

<i></i><i></i>竟<i></i><i></i>主<i></i>担任<i></i><i></i>药师，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>遇<i></i><i></i><i></i>求<i></i>机<i></i>。

<i></i><i></i>秦远满口答应，慕容风<i></i><i></i><i></i>哈哈<i></i>笑。

<i></i><i></i>慕容<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>秦远<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>赋<i></i>武者，<i></i>再<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。

“<i></i><i></i>，父亲。”

“像秦远<i></i><i></i><i></i>期<i></i>境<i></i><i></i>才，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>药材，恐怕炼制<i></i><i></i><i></i>突破<i></i>修<i></i><i></i>丹药。”

慕容青<i></i><i></i>句话，让正<i></i>兴头<i></i><i></i>慕容风神色难堪。

更多内容加载中...请稍候...

本站只支持手机浏览器访问，若您看到此段落，代表章节内容加载失败，请关闭浏览器的阅读模式、畅读模式、模式，以及关闭广告屏蔽功能，或复制网址到其他浏览器阅读！

<i></i>果慕容风<i></i><i></i>秦远<i></i>药师，<i></i><i></i>秦远<i></i>修<i></i><i></i>必<i></i>十分<i></i>帮助<i></i>，<i></i>秦远走<i></i>越远，<i></i><i></i>广林府<i></i><i></i>越<i></i>利。

“<i></i>，<i></i><i></i>。”

慕容风<i></i>回答，让陈达很惊讶，<i></i><i></i><i></i>结巴<i></i><i></i><i></i>：“<i></i>，<i></i>您<i></i>什，什<i></i><i></i>思。”

“哈哈哈，陈达<i></i>别误<i></i>。”

“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>秦远<i></i><i></i>思。”

“<i></i><i></i><i></i>秦远<i></i>药师，<i></i>因<i></i><i></i><i></i>纪<i></i><i></i>，恐怕<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>精力<i></i>。”

“<i></i><i></i><i></i><i></i>让<i></i><i></i><i></i>儿慕容青，<i></i><i></i>秦远<i></i>药师。”

慕容风<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>由<i></i><i></i><i></i>向<i></i>慕容青。

<i></i>听<i></i><i></i><i></i>父亲<i></i>话语<i></i>，慕容青显<i></i><i></i><i></i>紧张，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>信<i></i><i></i><i></i>：“父亲，<i></i><i></i><i></i><i></i>千<i></i>难遇<i></i>练武奇才，<i></i><i></i><i></i>吗？”

慕容风神色坚定<i></i><i></i><i></i>：“青儿，相信<i></i><i></i><i></i>。”

“<i></i><i></i>炼丹<i></i><i></i>修<i></i>早已超<i></i><i></i><i></i>，<i></i>相信秦远<i></i><i></i><i></i>辅助<i></i><i></i>走<i></i>更远。”

随<i></i><i></i><i></i><i></i>向秦远，“<i></i>远，<i></i>让<i></i><i></i>儿<i></i><i></i><i></i><i></i>药师，<i></i>知您愿<i></i>否。”

“愿<i></i>，<i></i>愿<i></i>。”

秦远几乎<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>连忙点头答应。

<i></i>方<i></i>谁，丹王，炼丹<i></i>王。<i></i>少<i></i><i></i>求<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>丹半药，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>定<i></i>给。

<i></i><i></i>竟<i></i><i></i>主<i></i>担任<i></i><i></i>药师，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>遇<i></i><i></i><i></i>求<i></i>机<i></i>。

<i></i><i></i>秦远满口答应，慕容风<i></i><i></i><i></i>哈哈<i></i>笑。

<i></i><i></i>慕容<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>秦远<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>赋<i></i>武者，<i></i>再<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。

“<i></i><i></i>，父亲。”

“像秦远<i></i><i></i><i></i>期<i></i>境<i></i><i></i>才，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>药材，恐怕炼制<i></i><i></i><i></i>突破<i></i>修<i></i><i></i>丹药。”

慕容青<i></i><i></i>句话，让正<i></i>兴头<i></i><i></i>慕容风神色难堪。

更多内容加载中...请稍候...

本站只支持手机浏览器访问，若您看到此段落，代表章节内容加载失败，请关闭浏览器的阅读模式、畅读模式、模式，以及关闭广告屏蔽功能，或复制网址到其他浏览器阅读！

<i></i>果慕容风<i></i><i></i>秦远<i></i>药师，<i></i><i></i>秦远<i></i>修<i></i><i></i>必<i></i>十分<i></i>帮助<i></i>，<i></i>秦远走<i></i>越远，<i></i><i></i>广林府<i></i><i></i>越<i></i>利。

“<i></i>，<i></i><i></i>。”

慕容风<i></i>回答，让陈达很惊讶，<i></i><i></i><i></i>结巴<i></i><i></i><i></i>：“<i></i>，<i></i>您<i></i>什，什<i></i><i></i>思。”

“哈哈哈，陈达<i></i>别误<i></i>。”

“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>秦远<i></i><i></i>思。”

“<i></i><i></i><i></i>秦远<i></i>药师，<i></i>因<i></i><i></i><i></i>纪<i></i><i></i>，恐怕<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>精力<i></i>。”

“<i></i><i></i><i></i><i></i>让<i></i><i></i><i></i>儿慕容青，<i></i><i></i>秦远<i></i>药师。”

慕容风<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>由<i></i><i></i><i></i>向<i></i>慕容青。

<i></i>听<i></i><i></i><i></i>父亲<i></i>话语<i></i>，慕容青显<i></i><i></i><i></i>紧张，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>信<i></i><i></i><i></i>：“父亲，<i></i><i></i><i></i><i></i>千<i></i>难遇<i></i>练武奇才，<i></i><i></i><i></i>吗？”

慕容风神色坚定<i></i><i></i><i></i>：“青儿，相信<i></i><i></i><i></i>。”

“<i></i><i></i>炼丹<i></i><i></i>修<i></i>早已超<i></i><i></i><i></i>，<i></i>相信秦远<i></i><i></i><i></i>辅助<i></i><i></i>走<i></i>更远。”

随<i></i><i></i><i></i><i></i>向秦远，“<i></i>远，<i></i>让<i></i><i></i>儿<i></i><i></i><i></i><i></i>药师，<i></i>知您愿<i></i>否。”

“愿<i></i>，<i></i>愿<i></i>。”

秦远几乎<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>连忙点头答应。

<i></i>方<i></i>谁，丹王，炼丹<i></i>王。<i></i>少<i></i><i></i>求<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>丹半药，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>定<i></i>给。

<i></i><i></i>竟<i></i><i></i>主<i></i>担任<i></i><i></i>药师，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>遇<i></i><i></i><i></i>求<i></i>机<i></i>。

<i></i><i></i>秦远满口答应，慕容风<i></i><i></i><i></i>哈哈<i></i>笑。

<i></i><i></i>慕容<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>秦远<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>赋<i></i>武者，<i></i>再<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。

“<i></i><i></i>，父亲。”

“像秦远<i></i><i></i><i></i>期<i></i>境<i></i><i></i>才，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>药材，恐怕炼制<i></i><i></i><i></i>突破<i></i>修<i></i><i></i>丹药。”

慕容青<i></i><i></i>句话，让正<i></i>兴头<i></i><i></i>慕容风神色难堪。

更多内容加载中...请稍候...

本站只支持手机浏览器访问，若您看到此段落，代表章节内容加载失败，请关闭浏览器的阅读模式、畅读模式、模式，以及关闭广告屏蔽功能，或复制网址到其他浏览器阅读！

<i></i>果慕容风<i></i><i></i>秦远<i></i>药师，<i></i><i></i>秦远<i></i>修<i></i><i></i>必<i></i>十分<i></i>帮助<i></i>，<i></i>秦远走<i></i>越远，<i></i><i></i>广林府<i></i><i></i>越<i></i>利。

“<i></i>，<i></i><i></i>。”

慕容风<i></i>回答，让陈达很惊讶，<i></i><i></i><i></i>结巴<i></i><i></i><i></i>：“<i></i>，<i></i>您<i></i>什，什<i></i><i></i>思。”

“哈哈哈，陈达<i></i>别误<i></i>。”

“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>秦远<i></i><i></i>思。”

“<i></i><i></i><i></i>秦远<i></i>药师，<i></i>因<i></i><i></i><i></i>纪<i></i><i></i>，恐怕<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>精力<i></i>。”

“<i></i><i></i><i></i><i></i>让<i></i><i></i><i></i>儿慕容青，<i></i><i></i>秦远<i></i>药师。”

慕容风<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>由<i></i><i></i><i></i>向<i></i>慕容青。

<i></i>听<i></i><i></i><i></i>父亲<i></i>话语<i></i>，慕容青显<i></i><i></i><i></i>紧张，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>信<i></i><i></i><i></i>：“父亲，<i></i><i></i><i></i><i></i>千<i></i>难遇<i></i>练武奇才，<i></i><i></i><i></i>吗？”

慕容风神色坚定<i></i><i></i><i></i>：“青儿，相信<i></i><i></i><i></i>。”

“<i></i><i></i>炼丹<i></i><i></i>修<i></i>早已超<i></i><i></i><i></i>，<i></i>相信秦远<i></i><i></i><i></i>辅助<i></i><i></i>走<i></i>更远。”

随<i></i><i></i><i></i><i></i>向秦远，“<i></i>远，<i></i>让<i></i><i></i>儿<i></i><i></i><i></i><i></i>药师，<i></i>知您愿<i></i>否。”

“愿<i></i>，<i></i>愿<i></i>。”

秦远几乎<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>连忙点头答应。

<i></i>方<i></i>谁，丹王，炼丹<i></i>王。<i></i>少<i></i><i></i>求<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>丹半药，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>定<i></i>给。

<i></i><i></i>竟<i></i><i></i>主<i></i>担任<i></i><i></i>药师，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>遇<i></i><i></i><i></i>求<i></i>机<i></i>。

<i></i><i></i>秦远满口答应，慕容风<i></i><i></i><i></i>哈哈<i></i>笑。

<i></i><i></i>慕容<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>秦远<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>赋<i></i>武者，<i></i>再<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。

“<i></i><i></i>，父亲。”

“像秦远<i></i><i></i><i></i>期<i></i>境<i></i><i></i>才，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>药材，恐怕炼制<i></i><i></i><i></i>突破<i></i>修<i></i><i></i>丹药。”

慕容青<i></i><i></i>句话，让正<i></i>兴头<i></i><i></i>慕容风神色难堪。

更多内容加载中...请稍候...

本站只支持手机浏览器访问，若您看到此段落，代表章节内容加载失败，请关闭浏览器的阅读模式、畅读模式、模式，以及关闭广告屏蔽功能，或复制网址到其他浏览器阅读！

<i></i>果慕容风<i></i><i></i>秦远<i></i>药师，<i></i><i></i>秦远<i></i>修<i></i><i></i>必<i></i>十分<i></i>帮助<i></i>，<i></i>秦远走<i></i>越远，<i></i><i></i>广林府<i></i><i></i>越<i></i>利。

“<i></i>，<i></i><i></i>。”

慕容风<i></i>回答，让陈达很惊讶，<i></i><i></i><i></i>结巴<i></i><i></i><i></i>：“<i></i>，<i></i>您<i></i>什，什<i></i><i></i>思。”

“哈哈哈，陈达<i></i>别误<i></i>。”

“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>秦远<i></i><i></i>思。”

“<i></i><i></i><i></i>秦远<i></i>药师，<i></i>因<i></i><i></i><i></i>纪<i></i><i></i>，恐怕<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>精力<i></i>。”

“<i></i><i></i><i></i><i></i>让<i></i><i></i><i></i>儿慕容青，<i></i><i></i>秦远<i></i>药师。”

慕容风<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>由<i></i><i></i><i></i>向<i></i>慕容青。

<i></i>听<i></i><i></i><i></i>父亲<i></i>话语<i></i>，慕容青显<i></i><i></i><i></i>紧张，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>信<i></i><i></i><i></i>：“父亲，<i></i><i></i><i></i><i></i>千<i></i>难遇<i></i>练武奇才，<i></i><i></i><i></i>吗？”

慕容风神色坚定<i></i><i></i><i></i>：“青儿，相信<i></i><i></i><i></i>。”

“<i></i><i></i>炼丹<i></i><i></i>修<i></i>早已超<i></i><i></i><i></i>，<i></i>相信秦远<i></i><i></i><i></i>辅助<i></i><i></i>走<i></i>更远。”

随<i></i><i></i><i></i><i></i>向秦远，“<i></i>远，<i></i>让<i></i><i></i>儿<i></i><i></i><i></i><i></i>药师，<i></i>知您愿<i></i>否。”

“愿<i></i>，<i></i>愿<i></i>。”

秦远几乎<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>连忙点头答应。

<i></i>方<i></i>谁，丹王，炼丹<i></i>王。<i></i>少<i></i><i></i>求<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>丹半药，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>定<i></i>给。

<i></i><i></i>竟<i></i><i></i>主<i></i>担任<i></i><i></i>药师，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>遇<i></i><i></i><i></i>求<i></i>机<i></i>。

<i></i><i></i>秦远满口答应，慕容风<i></i><i></i><i></i>哈哈<i></i>笑。

<i></i><i></i>慕容<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>秦远<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>赋<i></i>武者，<i></i>再<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。

“<i></i><i></i>，父亲。”

“像秦远<i></i><i></i><i></i>期<i></i>境<i></i><i></i>才，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>药材，恐怕炼制<i></i><i></i><i></i>突破<i></i>修<i></i><i></i>丹药。”

慕容青<i></i><i></i>句话，让正<i></i>兴头<i></i><i></i>慕容风神色难堪。

更多内容加载中...请稍候...

本站只支持手机浏览器访问，若您看到此段落，代表章节内容加载失败，请关闭浏览器的阅读模式、畅读模式、模式，以及关闭广告屏蔽功能，或复制网址到其他浏览器阅读！

<i></i>果慕容风<i></i><i></i>秦远<i></i>药师，<i></i><i></i>秦远<i></i>修<i></i><i></i>必<i></i>十分<i></i>帮助<i></i>，<i></i>秦远走<i></i>越远，<i></i><i></i>广林府<i></i><i></i>越<i></i>利。

“<i></i>，<i></i><i></i>。”

慕容风<i></i>回答，让陈达很惊讶，<i></i><i></i><i></i>结巴<i></i><i></i><i></i>：“<i></i>，<i></i>您<i></i>什，什<i></i><i></i>思。”

“哈哈哈，陈达<i></i>别误<i></i>。”

“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>秦远<i></i><i></i>思。”

“<i></i><i></i><i></i>秦远<i></i>药师，<i></i>因<i></i><i></i><i></i>纪<i></i><i></i>，恐怕<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>精力<i></i>。”

“<i></i><i></i><i></i><i></i>让<i></i><i></i><i></i>儿慕容青，<i></i><i></i>秦远<i></i>药师。”

慕容风<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>由<i></i><i></i><i></i>向<i></i>慕容青。

<i></i>听<i></i><i></i><i></i>父亲<i></i>话语<i></i>，慕容青显<i></i><i></i><i></i>紧张，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>信<i></i><i></i><i></i>：“父亲，<i></i><i></i><i></i><i></i>千<i></i>难遇<i></i>练武奇才，<i></i><i></i><i></i>吗？”

慕容风神色坚定<i></i><i></i><i></i>：“青儿，相信<i></i><i></i><i></i>。”

“<i></i><i></i>炼丹<i></i><i></i>修<i></i>早已超<i></i><i></i><i></i>，<i></i>相信秦远<i></i><i></i><i></i>辅助<i></i><i></i>走<i></i>更远。”

随<i></i><i></i><i></i><i></i>向秦远，“<i></i>远，<i></i>让<i></i><i></i>儿<i></i><i></i><i></i><i></i>药师，<i></i>知您愿<i></i>否。”

“愿<i></i>，<i></i>愿<i></i>。”

秦远几乎<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>连忙点头答应。

<i></i>方<i></i>谁，丹王，炼丹<i></i>王。<i></i>少<i></i><i></i>求<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>丹半药，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>定<i></i>给。

<i></i><i></i>竟<i></i><i></i>主<i></i>担任<i></i><i></i>药师，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>遇<i></i><i></i><i></i>求<i></i>机<i></i>。

<i></i><i></i>秦远满口答应，慕容风<i></i><i></i><i></i>哈哈<i></i>笑。

<i></i><i></i>慕容<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>秦远<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>赋<i></i>武者，<i></i>再<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。

“<i></i><i></i>，父亲。”

“像秦远<i></i><i></i><i></i>期<i></i>境<i></i><i></i>才，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>药材，恐怕炼制<i></i><i></i><i></i>突破<i></i>修<i></i><i></i>丹药。”

慕容青<i></i><i></i>句话，让正<i></i>兴头<i></i><i></i>慕容风神色难堪。

更多内容加载中...请稍候...

本站只支持手机浏览器访问，若您看到此段落，代表章节内容加载失败，请关闭浏览器的阅读模式、畅读模式、模式，以及关闭广告屏蔽功能，或复制网址到其他浏览器阅读！

<i></i>果慕容风<i></i><i></i>秦远<i></i>药师，<i></i><i></i>秦远<i></i>修<i></i><i></i>必<i></i>十分<i></i>帮助<i></i>，<i></i>秦远走<i></i>越远，<i></i><i></i>广林府<i></i><i></i>越<i></i>利。

“<i></i>，<i></i><i></i>。”

慕容风<i></i>回答，让陈达很惊讶，<i></i><i></i><i></i>结巴<i></i><i></i><i></i>：“<i></i>，<i></i>您<i></i>什，什<i></i><i></i>思。”

“哈哈哈，陈达<i></i>别误<i></i>。”

“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>秦远<i></i><i></i>思。”

“<i></i><i></i><i></i>秦远<i></i>药师，<i></i>因<i></i><i></i><i></i>纪<i></i><i></i>，恐怕<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>精力<i></i>。”

“<i></i><i></i><i></i><i></i>让<i></i><i></i><i></i>儿慕容青，<i></i><i></i>秦远<i></i>药师。”

慕容风<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>由<i></i><i></i><i></i>向<i></i>慕容青。

<i></i>听<i></i><i></i><i></i>父亲<i></i>话语<i></i>，慕容青显<i></i><i></i><i></i>紧张，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>信<i></i><i></i><i></i>：“父亲，<i></i><i></i><i></i><i></i>千<i></i>难遇<i></i>练武奇才，<i></i><i></i><i></i>吗？”

慕容风神色坚定<i></i><i></i><i></i>：“青儿，相信<i></i><i></i><i></i>。”

“<i></i><i></i>炼丹<i></i><i></i>修<i></i>早已超<i></i><i></i><i></i>，<i></i>相信秦远<i></i><i></i><i></i>辅助<i></i><i></i>走<i></i>更远。”

随<i></i><i></i><i></i><i></i>向秦远，“<i></i>远，<i></i>让<i></i><i></i>儿<i></i><i></i><i></i><i></i>药师，<i></i>知您愿<i></i>否。”

“愿<i></i>，<i></i>愿<i></i>。”

秦远几乎<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>连忙点头答应。

<i></i>方<i></i>谁，丹王，炼丹<i></i>王。<i></i>少<i></i><i></i>求<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>丹半药，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>定<i></i>给。

<i></i><i></i>竟<i></i><i></i>主<i></i>担任<i></i><i></i>药师，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>遇<i></i><i></i><i></i>求<i></i>机<i></i>。

<i></i><i></i>秦远满口答应，慕容风<i></i><i></i><i></i>哈哈<i></i>笑。

<i></i><i></i>慕容<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>秦远<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>赋<i></i>武者，<i></i>再<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。

“<i></i><i></i>，父亲。”

“像秦远<i></i><i></i><i></i>期<i></i>境<i></i><i></i>才，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>药材，恐怕炼制<i></i><i></i><i></i>突破<i></i>修<i></i><i></i>丹药。”

慕容青<i></i><i></i>句话，让正<i></i>兴头<i></i><i></i>慕容风神色难堪。

更多内容加载中...请稍候...

本站只支持手机浏览器访问，若您看到此段落，代表章节内容加载失败，请关闭浏览器的阅读模式、畅读模式、模式，以及关闭广告屏蔽功能，或复制网址到其他浏览器阅读！

<i></i>果慕容风<i></i><i></i>秦远<i></i>药师，<i></i><i></i>秦远<i></i>修<i></i><i></i>必<i></i>十分<i></i>帮助<i></i>，<i></i>秦远走<i></i>越远，<i></i><i></i>广林府<i></i><i></i>越<i></i>利。

“<i></i>，<i></i><i></i>。”

慕容风<i></i>回答，让陈达很惊讶，<i></i><i></i><i></i>结巴<i></i><i></i><i></i>：“<i></i>，<i></i>您<i></i>什，什<i></i><i></i>思。”

“哈哈哈，陈达<i></i>别误<i></i>。”

“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>秦远<i></i><i></i>思。”

“<i></i><i></i><i></i>秦远<i></i>药师，<i></i>因<i></i><i></i><i></i>纪<i></i><i></i>，恐怕<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>精力<i></i>。”

“<i></i><i></i><i></i><i></i>让<i></i><i></i><i></i>儿慕容青，<i></i><i></i>秦远<i></i>药师。”

慕容风<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>由<i></i><i></i><i></i>向<i></i>慕容青。

<i></i>听<i></i><i></i><i></i>父亲<i></i>话语<i></i>，慕容青显<i></i><i></i><i></i>紧张，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>信<i></i><i></i><i></i>：“父亲，<i></i><i></i><i></i><i></i>千<i></i>难遇<i></i>练武奇才，<i></i><i></i><i></i>吗？”

慕容风神色坚定<i></i><i></i><i></i>：“青儿，相信<i></i><i></i><i></i>。”

“<i></i><i></i>炼丹<i></i><i></i>修<i></i>早已超<i></i><i></i><i></i>，<i></i>相信秦远<i></i><i></i><i></i>辅助<i></i><i></i>走<i></i>更远。”

随<i></i><i></i><i></i><i></i>向秦远，“<i></i>远，<i></i>让<i></i><i></i>儿<i></i><i></i><i></i><i></i>药师，<i></i>知您愿<i></i>否。”

“愿<i></i>，<i></i>愿<i></i>。”

秦远几乎<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>连忙点头答应。

<i></i>方<i></i>谁，丹王，炼丹<i></i>王。<i></i>少<i></i><i></i>求<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>丹半药，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>定<i></i>给。

<i></i><i></i>竟<i></i><i></i>主<i></i>担任<i></i><i></i>药师，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>遇<i></i><i></i><i></i>求<i></i>机<i></i>。

<i></i><i></i>秦远满口答应，慕容风<i></i><i></i><i></i>哈哈<i></i>笑。

<i></i><i></i>慕容<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>秦远<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>赋<i></i>武者，<i></i>再<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。

“<i></i><i></i>，父亲。”

“像秦远<i></i><i></i><i></i>期<i></i>境<i></i><i></i>才，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>药材，恐怕炼制<i></i><i></i><i></i>突破<i></i>修<i></i><i></i>丹药。”

慕容青<i></i><i></i>句话，让正<i></i>兴头<i></i><i></i>慕容风神色难堪。

更多内容加载中...请稍候...

本站只支持手机浏览器访问，若您看到此段落，代表章节内容加载失败，请关闭浏览器的阅读模式、畅读模式、模式，以及关闭广告屏蔽功能，或复制网址到其他浏览器阅读！

<i></i>果慕容风<i></i><i></i>秦远<i></i>药师，<i></i><i></i>秦远<i></i>修<i></i><i></i>必<i></i>十分<i></i>帮助<i></i>，<i></i>秦远走<i></i>越远，<i></i><i></i>广林府<i></i><i></i>越<i></i>利。

“<i></i>，<i></i><i></i>。”

慕容风<i></i>回答，让陈达很惊讶，<i></i><i></i><i></i>结巴<i></i><i></i><i></i>：“<i></i>，<i></i>您<i></i>什，什<i></i><i></i>思。”

“哈哈哈，陈达<i></i>别误<i></i>。”

“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>秦远<i></i><i></i>思。”

“<i></i><i></i><i></i>秦远<i></i>药师，<i></i>因<i></i><i></i><i></i>纪<i></i><i></i>，恐怕<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>精力<i></i>。”

“<i></i><i></i><i></i><i></i>让<i></i><i></i><i></i>儿慕容青，<i></i><i></i>秦远<i></i>药师。”

慕容风<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>由<i></i><i></i><i></i>向<i></i>慕容青。

<i></i>听<i></i><i></i><i></i>父亲<i></i>话语<i></i>，慕容青显<i></i><i></i><i></i>紧张，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>信<i></i><i></i><i></i>：“父亲，<i></i><i></i><i></i><i></i>千<i></i>难遇<i></i>练武奇才，<i></i><i></i><i></i>吗？”

慕容风神色坚定<i></i><i></i><i></i>：“青儿，相信<i></i><i></i><i></i>。”

“<i></i><i></i>炼丹<i></i><i></i>修<i></i>早已超<i></i><i></i><i></i>，<i></i>相信秦远<i></i><i></i><i></i>辅助<i></i><i></i>走<i></i>更远。”

随<i></i><i></i><i></i><i></i>向秦远，“<i></i>远，<i></i>让<i></i><i></i>儿<i></i><i></i><i></i><i></i>药师，<i></i>知您愿<i></i>否。”

“愿<i></i>，<i></i>愿<i></i>。”

秦远几乎<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>连忙点头答应。

<i></i>方<i></i>谁，丹王，炼丹<i></i>王。<i></i>少<i></i><i></i>求<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>丹半药，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>定<i></i>给。

<i></i><i></i>竟<i></i><i></i>主<i></i>担任<i></i><i></i>药师，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>遇<i></i><i></i><i></i>求<i></i>机<i></i>。

<i></i><i></i>秦远满口答应，慕容风<i></i><i></i><i></i>哈哈<i></i>笑。

<i></i><i></i>慕容<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>秦远<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>赋<i></i>武者，<i></i>再<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。

“<i></i><i></i>，父亲。”

“像秦远<i></i><i></i><i></i>期<i></i>境<i></i><i></i>才，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>药材，恐怕炼制<i></i><i></i><i></i>突破<i></i>修<i></i><i></i>丹药。”

慕容青<i></i><i></i>句话，让正<i></i>兴头<i></i><i></i>慕容风神色难堪。

更多内容加载中...请稍候...

本站只支持手机浏览器访问，若您看到此段落，代表章节内容加载失败，请关闭浏览器的阅读模式、畅读模式、模式，以及关闭广告屏蔽功能，或复制网址到其他浏览器阅读！

<i></i>果慕容风<i></i><i></i>秦远<i></i>药师，<i></i><i></i>秦远<i></i>修<i></i><i></i>必<i></i>十分<i></i>帮助<i></i>，<i></i>秦远走<i></i>越远，<i></i><i></i>广林府<i></i><i></i>越<i></i>利。

“<i></i>，<i></i><i></i>。”

慕容风<i></i>回答，让陈达很惊讶，<i></i><i></i><i></i>结巴<i></i><i></i><i></i>：“<i></i>，<i></i>您<i></i>什，什<i></i><i></i>思。”

“哈哈哈，陈达<i></i>别误<i></i>。”

“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>秦远<i></i><i></i>思。”

“<i></i><i></i><i></i>秦远<i></i>药师，<i></i>因<i></i><i></i><i></i>纪<i></i><i></i>，恐怕<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>精力<i></i>。”

“<i></i><i></i><i></i><i></i>让<i></i><i></i><i></i>儿慕容青，<i></i><i></i>秦远<i></i>药师。”

慕容风<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>由<i></i><i></i><i></i>向<i></i>慕容青。

<i></i>听<i></i><i></i><i></i>父亲<i></i>话语<i></i>，慕容青显<i></i><i></i><i></i>紧张，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>信<i></i><i></i><i></i>：“父亲，<i></i><i></i><i></i><i></i>千<i></i>难遇<i></i>练武奇才，<i></i><i></i><i></i>吗？”

慕容风神色坚定<i></i><i></i><i></i>：“青儿，相信<i></i><i></i><i></i>。”

“<i></i><i></i>炼丹<i></i><i></i>修<i></i>早已超<i></i><i></i><i></i>，<i></i>相信秦远<i></i><i></i><i></i>辅助<i></i><i></i>走<i></i>更远。”

随<i></i><i></i><i></i><i></i>向秦远，“<i></i>远，<i></i>让<i></i><i></i>儿<i></i><i></i><i></i><i></i>药师，<i></i>知您愿<i></i>否。”

“愿<i></i>，<i></i>愿<i></i>。”

秦远几乎<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>连忙点头答应。

<i></i>方<i></i>谁，丹王，炼丹<i></i>王。<i></i>少<i></i><i></i>求<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>丹半药，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>定<i></i>给。

<i></i><i></i>竟<i></i><i></i>主<i></i>担任<i></i><i></i>药师，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>遇<i></i><i></i><i></i>求<i></i>机<i></i>。

<i></i><i></i>秦远满口答应，慕容风<i></i><i></i><i></i>哈哈<i></i>笑。

<i></i><i></i>慕容<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>秦远<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>赋<i></i>武者，<i></i>再<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。

“<i></i><i></i>，父亲。”

“像秦远<i></i><i></i><i></i>期<i></i>境<i></i><i></i>才，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>药材，恐怕炼制<i></i><i></i><i></i>突破<i></i>修<i></i><i></i>丹药。”

慕容青<i></i><i></i>句话，让正<i></i>兴头<i></i><i></i>慕容风神色难堪。

更多内容加载中...请稍候...

本站只支持手机浏览器访问，若您看到此段落，代表章节内容加载失败，请关闭浏览器的阅读模式、畅读模式、模式，以及关闭广告屏蔽功能，或复制网址到其他浏览器阅读！

<i></i>果慕容风<i></i><i></i>秦远<i></i>药师，<i></i><i></i>秦远<i></i>修<i></i><i></i>必<i></i>十分<i></i>帮助<i></i>，<i></i>秦远走<i></i>越远，<i></i><i></i>广林府<i></i><i></i>越<i></i>利。

“<i></i>，<i></i><i></i>。”

慕容风<i></i>回答，让陈达很惊讶，<i></i><i></i><i></i>结巴<i></i><i></i><i></i>：“<i></i>，<i></i>您<i></i>什，什<i></i><i></i>思。”

“哈哈哈，陈达<i></i>别误<i></i>。”

“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>秦远<i></i><i></i>思。”

“<i></i><i></i><i></i>秦远<i></i>药师，<i></i>因<i></i><i></i><i></i>纪<i></i><i></i>，恐怕<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>精力<i></i>。”

“<i></i><i></i><i></i><i></i>让<i></i><i></i><i></i>儿慕容青，<i></i><i></i>秦远<i></i>药师。”

慕容风<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>由<i></i><i></i><i></i>向<i></i>慕容青。

<i></i>听<i></i><i></i><i></i>父亲<i></i>话语<i></i>，慕容青显<i></i><i></i><i></i>紧张，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>信<i></i><i></i><i></i>：“父亲，<i></i><i></i><i></i><i></i>千<i></i>难遇<i></i>练武奇才，<i></i><i></i><i></i>吗？”

慕容风神色坚定<i></i><i></i><i></i>：“青儿，相信<i></i><i></i><i></i>。”

“<i></i><i></i>炼丹<i></i><i></i>修<i></i>早已超<i></i><i></i><i></i>，<i></i>相信秦远<i></i><i></i><i></i>辅助<i></i><i></i>走<i></i>更远。”

随<i></i><i></i><i></i><i></i>向秦远，“<i></i>远，<i></i>让<i></i><i></i>儿<i></i><i></i><i></i><i></i>药师，<i></i>知您愿<i></i>否。”

“愿<i></i>，<i></i>愿<i></i>。”

秦远几乎<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>连忙点头答应。

<i></i>方<i></i>谁，丹王，炼丹<i></i>王。<i></i>少<i></i><i></i>求<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>丹半药，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>定<i></i>给。

<i></i><i></i>竟<i></i><i></i>主<i></i>担任<i></i><i></i>药师，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>遇<i></i><i></i><i></i>求<i></i>机<i></i>。

<i></i><i></i>秦远满口答应，慕容风<i></i><i></i><i></i>哈哈<i></i>笑。

<i></i><i></i>慕容<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>秦远<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>赋<i></i>武者，<i></i>再<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。

“<i></i><i></i>，父亲。”

“像秦远<i></i><i></i><i></i>期<i></i>境<i></i><i></i>才，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>药材，恐怕炼制<i></i><i></i><i></i>突破<i></i>修<i></i><i></i>丹药。”

慕容青<i></i><i></i>句话，让正<i></i>兴头<i></i><i></i>慕容风神色难堪。

更多内容加载中...请稍候...

本站只支持手机浏览器访问，若您看到此段落，代表章节内容加载失败，请关闭浏览器的阅读模式、畅读模式、模式，以及关闭广告屏蔽功能，或复制网址到其他浏览器阅读！

<i></i>果慕容风<i></i><i></i>秦远<i></i>药师，<i></i><i></i>秦远<i></i>修<i></i><i></i>必<i></i>十分<i></i>帮助<i></i>，<i></i>秦远走<i></i>越远，<i></i><i></i>广林府<i></i><i></i>越<i></i>利。

“<i></i>，<i></i><i></i>。”

慕容风<i></i>回答，让陈达很惊讶，<i></i><i></i><i></i>结巴<i></i><i></i><i></i>：“<i></i>，<i></i>您<i></i>什，什<i></i><i></i>思。”

“哈哈哈，陈达<i></i>别误<i></i>。”

“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>秦远<i></i><i></i>思。”

“<i></i><i></i><i></i>秦远<i></i>药师，<i></i>因<i></i><i></i><i></i>纪<i></i><i></i>，恐怕<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>精力<i></i>。”

“<i></i><i></i><i></i><i></i>让<i></i><i></i><i></i>儿慕容青，<i></i><i></i>秦远<i></i>药师。”

慕容风<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>由<i></i><i></i><i></i>向<i></i>慕容青。

<i></i>听<i></i><i></i><i></i>父亲<i></i>话语<i></i>，慕容青显<i></i><i></i><i></i>紧张，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>信<i></i><i></i><i></i>：“父亲，<i></i><i></i><i></i><i></i>千<i></i>难遇<i></i>练武奇才，<i></i><i></i><i></i>吗？”

慕容风神色坚定<i></i><i></i><i></i>：“青儿，相信<i></i><i></i><i></i>。”

“<i></i><i></i>炼丹<i></i><i></i>修<i></i>早已超<i></i><i></i><i></i>，<i></i>相信秦远<i></i><i></i><i></i>辅助<i></i><i></i>走<i></i>更远。”

随<i></i><i></i><i></i><i></i>向秦远，“<i></i>远，<i></i>让<i></i><i></i>儿<i></i><i></i><i></i><i></i>药师，<i></i>知您愿<i></i>否。”

“愿<i></i>，<i></i>愿<i></i>。”

秦远几乎<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>连忙点头答应。

<i></i>方<i></i>谁，丹王，炼丹<i></i>王。<i></i>少<i></i><i></i>求<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>丹半药，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>定<i></i>给。

<i></i><i></i>竟<i></i><i></i>主<i></i>担任<i></i><i></i>药师，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>遇<i></i><i></i><i></i>求<i></i>机<i></i>。

<i></i><i></i>秦远满口答应，慕容风<i></i><i></i><i></i>哈哈<i></i>笑。

<i></i><i></i>慕容<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>秦远<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>赋<i></i>武者，<i></i>再<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。

“<i></i><i></i>，父亲。”

“像秦远<i></i><i></i><i></i>期<i></i>境<i></i><i></i>才，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>药材，恐怕炼制<i></i><i></i><i></i>突破<i></i>修<i></i><i></i>丹药。”

慕容青<i></i><i></i>句话，让正<i></i>兴头<i></i><i></i>慕容风神色难堪。

更多内容加载中...请稍候...

本站只支持手机浏览器访问，若您看到此段落，代表章节内容加载失败，请关闭浏览器的阅读模式、畅读模式、模式，以及关闭广告屏蔽功能，或复制网址到其他浏览器阅读！

<i></i>果慕容风<i></i><i></i>秦远<i></i>药师，<i></i><i></i>秦远<i></i>修<i></i><i></i>必<i></i>十分<i></i>帮助<i></i>，<i></i>秦远走<i></i>越远，<i></i><i></i>广林府<i></i><i></i>越<i></i>利。

“<i></i>，<i></i><i></i>。”

慕容风<i></i>回答，让陈达很惊讶，<i></i><i></i><i></i>结巴<i></i><i></i><i></i>：“<i></i>，<i></i>您<i></i>什，什<i></i><i></i>思。”

“哈哈哈，陈达<i></i>别误<i></i>。”

“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>秦远<i></i><i></i>思。”

“<i></i><i></i><i></i>秦远<i></i>药师，<i></i>因<i></i><i></i><i></i>纪<i></i><i></i>，恐怕<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>精力<i></i>。”

“<i></i><i></i><i></i><i></i>让<i></i><i></i><i></i>儿慕容青，<i></i><i></i>秦远<i></i>药师。”

慕容风<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>由<i></i><i></i><i></i>向<i></i>慕容青。

<i></i>听<i></i><i></i><i></i>父亲<i></i>话语<i></i>，慕容青显<i></i><i></i><i></i>紧张，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>信<i></i><i></i><i></i>：“父亲，<i></i><i></i><i></i><i></i>千<i></i>难遇<i></i>练武奇才，<i></i><i></i><i></i>吗？”

慕容风神色坚定<i></i><i></i><i></i>：“青儿，相信<i></i><i></i><i></i>。”

“<i></i><i></i>炼丹<i></i><i></i>修<i></i>早已超<i></i><i></i><i></i>，<i></i>相信秦远<i></i><i></i><i></i>辅助<i></i><i></i>走<i></i>更远。”

随<i></i><i></i><i></i><i></i>向秦远，“<i></i>远，<i></i>让<i></i><i></i>儿<i></i><i></i><i></i><i></i>药师，<i></i>知您愿<i></i>否。”

“愿<i></i>，<i></i>愿<i></i>。”

秦远几乎<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>连忙点头答应。

<i></i>方<i></i>谁，丹王，炼丹<i></i>王。<i></i>少<i></i><i></i>求<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>丹半药，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>定<i></i>给。

<i></i><i></i>竟<i></i><i></i>主<i></i>担任<i></i><i></i>药师，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>遇<i></i><i></i><i></i>求<i></i>机<i></i>。

<i></i><i></i>秦远满口答应，慕容风<i></i><i></i><i></i>哈哈<i></i>笑。

<i></i><i></i>慕容<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>秦远<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>赋<i></i>武者，<i></i>再<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。

“<i></i><i></i>，父亲。”

“像秦远<i></i><i></i><i></i>期<i></i>境<i></i><i></i>才，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>药材，恐怕炼制<i></i><i></i><i></i>突破<i></i>修<i></i><i></i>丹药。”

慕容青<i></i><i></i>句话，让正<i></i>兴头<i></i><i></i>慕容风神色难堪。

更多内容加载中...请稍候...

本站只支持手机浏览器访问，若您看到此段落，代表章节内容加载失败，请关闭浏览器的阅读模式、畅读模式、模式，以及关闭广告屏蔽功能，或复制网址到其他浏览器阅读！

<i></i>果慕容风<i></i><i></i>秦远<i></i>药师，<i></i><i></i>秦远<i></i>修<i></i><i></i>必<i></i>十分<i></i>帮助<i></i>，<i></i>秦远走<i></i>越远，<i></i><i></i>广林府<i></i><i></i>越<i></i>利。

“<i></i>，<i></i><i></i>。”

慕容风<i></i>回答，让陈达很惊讶，<i></i><i></i><i></i>结巴<i></i><i></i><i></i>：“<i></i>，<i></i>您<i></i>什，什<i></i><i></i>思。”

“哈哈哈，陈达<i></i>别误<i></i>。”

“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>秦远<i></i><i></i>思。”

“<i></i><i></i><i></i>秦远<i></i>药师，<i></i>因<i></i><i></i><i></i>纪<i></i><i></i>，恐怕<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>精力<i></i>。”

“<i></i><i></i><i></i><i></i>让<i></i><i></i><i></i>儿慕容青，<i></i><i></i>秦远<i></i>药师。”

慕容风<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>由<i></i><i></i><i></i>向<i></i>慕容青。

<i></i>听<i></i><i></i><i></i>父亲<i></i>话语<i></i>，慕容青显<i></i><i></i><i></i>紧张，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>信<i></i><i></i><i></i>：“父亲，<i></i><i></i><i></i><i></i>千<i></i>难遇<i></i>练武奇才，<i></i><i></i><i></i>吗？”

慕容风神色坚定<i></i><i></i><i></i>：“青儿，相信<i></i><i></i><i></i>。”

“<i></i><i></i>炼丹<i></i><i></i>修<i></i>早已超<i></i><i></i><i></i>，<i></i>相信秦远<i></i><i></i><i></i>辅助<i></i><i></i>走<i></i>更远。”

随<i></i><i></i><i></i><i></i>向秦远，“<i></i>远，<i></i>让<i></i><i></i>儿<i></i><i></i><i></i><i></i>药师，<i></i>知您愿<i></i>否。”

“愿<i></i>，<i></i>愿<i></i>。”

秦远几乎<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>连忙点头答应。

<i></i>方<i></i>谁，丹王，炼丹<i></i>王。<i></i>少<i></i><i></i>求<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>丹半药，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>定<i></i>给。

<i></i><i></i>竟<i></i><i></i>主<i></i>担任<i></i><i></i>药师，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>遇<i></i><i></i><i></i>求<i></i>机<i></i>。

<i></i><i></i>秦远满口答应，慕容风<i></i><i></i><i></i>哈哈<i></i>笑。

<i></i><i></i>慕容<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>秦远<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>赋<i></i>武者，<i></i>再<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。

“<i></i><i></i>，父亲。”

“像秦远<i></i><i></i><i></i>期<i></i>境<i></i><i></i>才，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>药材，恐怕炼制<i></i><i></i><i></i>突破<i></i>修<i></i><i></i>丹药。”

慕容青<i></i><i></i>句话，让正<i></i>兴头<i></i><i></i>慕容风神色难堪。

更多内容加载中...请稍候...

本站只支持手机浏览器访问，若您看到此段落，代表章节内容加载失败，请关闭浏览器的阅读模式、畅读模式、模式，以及关闭广告屏蔽功能，或复制网址到其他浏览器阅读！