张德汉跪<i></i><i></i>郝少爷跟<i></i>，“郝少爷，<i></i><i></i>您父亲<i></i>旧友。<i></i>您随便处置，<i></i>秦<i></i>夫放<i></i>吧。”

<i></i>张德汉<i></i><i></i><i></i>医<i></i>经验<i></i>老爷<i></i><i></i><i></i><i></i>状况，<i></i><i></i>觉<i></i>老爷<i></i>已经<i></i>力回<i></i><i></i>。

“呵呵，放<i></i><i></i>，<i></i>放<i></i><i></i>，谁放<i></i><i></i>父亲。”

郝少爷目光冰冷，狠狠<i></i><i></i><i></i>秦远。

<i></i><i></i>眼<i></i><i></i><i></i>况，秦远<i></i>像<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>直思考<i></i>哪<i></i>环节<i></i><i></i>问题。

<i></i><i></i><i></i>门外进入五六<i></i>膘肥体壮，穿<i></i>黑色<i></i>衣戴<i></i>墨镜<i></i><i></i>轻<i></i>，每<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>拿<i></i>武器。

郝少爷表<i></i>严肃，指<i></i>指秦远，冷冷<i></i><i></i>：“给<i></i>打，<i></i><i></i><i></i>打死<i></i>，打<i></i>什<i></i><i></i><i></i>负责。”

“等等。”

更多内容加载中...请稍候...

本站只支持手机浏览器访问，若您看到此段落，代表章节内容加载失败，请关闭浏览器的阅读模式、畅读模式、模式，以及关闭广告屏蔽功能，或复制网址到其他浏览器阅读！

“老师，快<i></i>，<i></i>死啦。”

程伟凑<i></i>魏儒耳边<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。

“<i></i><i></i>戏<i></i><i></i>。”

魏儒差点笑<i></i><i></i>，尽量压低声音<i></i>程伟<i></i><i></i>。

<i></i><i></i>老爷<i></i><i></i><i></i><i></i>醒<i></i><i></i>并<i></i>关<i></i>，<i></i>关<i></i><i></i><i></i>老爷<i></i>被秦远治死<i></i>，<i></i><i></i>怎<i></i>收场。

秦远<i></i><i></i><i></i>话，<i></i><i></i>思考<i></i>底<i></i>哪<i></i>环节<i></i><i></i>问题，<i></i><i></i>准备扎七针，按<i></i>理<i></i><i></i>应该<i></i><i></i>针比<i></i>针<i></i>啊，七针扎完病<i></i>基本<i></i><i></i>正常<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>底<i></i>怎<i></i>回<i></i>？

郝少爷表<i></i>渐冷，眼神<i></i>闪<i></i><i></i>丝寒光，声音低低<i></i>命令管<i></i>，“<i></i><i></i>打<i></i><i></i>叫<i></i>。”

“老师，郝<i></i>少爷<i></i>叫打<i></i><i></i>，<i></i>俩估计<i></i><i></i>死<i></i><i></i><i></i>。”

程伟向魏儒分享<i></i><i></i><i></i>喜悦。

“嘿嘿嘿，等等打<i></i>架<i></i><i></i>躲远点，别溅咱俩<i></i>身血。”

魏儒幸灾乐祸。

张德汉跪<i></i><i></i>郝少爷跟<i></i>，“郝少爷，<i></i><i></i>您父亲<i></i>旧友。<i></i>您随便处置，<i></i>秦<i></i>夫放<i></i>吧。”

<i></i>张德汉<i></i><i></i><i></i>医<i></i>经验<i></i>老爷<i></i><i></i><i></i><i></i>状况，<i></i><i></i>觉<i></i>老爷<i></i>已经<i></i>力回<i></i><i></i>。

“呵呵，放<i></i><i></i>，<i></i>放<i></i><i></i>，谁放<i></i><i></i>父亲。”

郝少爷目光冰冷，狠狠<i></i><i></i><i></i>秦远。

<i></i><i></i>眼<i></i><i></i><i></i>况，秦远<i></i>像<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>直思考<i></i>哪<i></i>环节<i></i><i></i>问题。

<i></i><i></i><i></i>门外进入五六<i></i>膘肥体壮，穿<i></i>黑色<i></i>衣戴<i></i>墨镜<i></i><i></i>轻<i></i>，每<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>拿<i></i>武器。

郝少爷表<i></i>严肃，指<i></i>指秦远，冷冷<i></i><i></i>：“给<i></i>打，<i></i><i></i><i></i>打死<i></i>，打<i></i>什<i></i><i></i><i></i>负责。”

“等等。”

更多内容加载中...请稍候...

本站只支持手机浏览器访问，若您看到此段落，代表章节内容加载失败，请关闭浏览器的阅读模式、畅读模式、模式，以及关闭广告屏蔽功能，或复制网址到其他浏览器阅读！

推荐：【】《《《《

“老师，快<i></i>，<i></i>死啦。”

程伟凑<i></i>魏儒耳边<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。

“<i></i><i></i>戏<i></i><i></i>。”

魏儒差点笑<i></i><i></i>，尽量压低声音<i></i>程伟<i></i><i></i>。

<i></i><i></i>老爷<i></i><i></i><i></i><i></i>醒<i></i><i></i>并<i></i>关<i></i>，<i></i>关<i></i><i></i><i></i>老爷<i></i>被秦远治死<i></i>，<i></i><i></i>怎<i></i>收场。

秦远<i></i><i></i><i></i>话，<i></i><i></i>思考<i></i>底<i></i>哪<i></i>环节<i></i><i></i>问题，<i></i><i></i>准备扎七针，按<i></i>理<i></i><i></i>应该<i></i><i></i>针比<i></i>针<i></i>啊，七针扎完病<i></i>基本<i></i><i></i>正常<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>底<i></i>怎<i></i>回<i></i>？

郝少爷表<i></i>渐冷，眼神<i></i>闪<i></i><i></i>丝寒光，声音低低<i></i>命令管<i></i>，“<i></i><i></i>打<i></i><i></i>叫<i></i>。”

“老师，郝<i></i>少爷<i></i>叫打<i></i><i></i>，<i></i>俩估计<i></i><i></i>死<i></i><i></i><i></i>。”

程伟向魏儒分享<i></i><i></i><i></i>喜悦。

“嘿嘿嘿，等等打<i></i>架<i></i><i></i>躲远点，别溅咱俩<i></i>身血。”

魏儒幸灾乐祸。

张德汉跪<i></i><i></i>郝少爷跟<i></i>，“郝少爷，<i></i><i></i>您父亲<i></i>旧友。<i></i>您随便处置，<i></i>秦<i></i>夫放<i></i>吧。”

<i></i>张德汉<i></i><i></i><i></i>医<i></i>经验<i></i>老爷<i></i><i></i><i></i><i></i>状况，<i></i><i></i>觉<i></i>老爷<i></i>已经<i></i>力回<i></i><i></i>。

“呵呵，放<i></i><i></i>，<i></i>放<i></i><i></i>，谁放<i></i><i></i>父亲。”

郝少爷目光冰冷，狠狠<i></i><i></i><i></i>秦远。

<i></i><i></i>眼<i></i><i></i><i></i>况，秦远<i></i>像<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>直思考<i></i>哪<i></i>环节<i></i><i></i>问题。

<i></i><i></i><i></i>门外进入五六<i></i>膘肥体壮，穿<i></i>黑色<i></i>衣戴<i></i>墨镜<i></i><i></i>轻<i></i>，每<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>拿<i></i>武器。

郝少爷表<i></i>严肃，指<i></i>指秦远，冷冷<i></i><i></i>：“给<i></i>打，<i></i><i></i><i></i>打死<i></i>，打<i></i>什<i></i><i></i><i></i>负责。”

“等等。”

更多内容加载中...请稍候...

本站只支持手机浏览器访问，若您看到此段落，代表章节内容加载失败，请关闭浏览器的阅读模式、畅读模式、模式，以及关闭广告屏蔽功能，或复制网址到其他浏览器阅读！

推荐：【】《《【】《

“老师，快<i></i>，<i></i>死啦。”

程伟凑<i></i>魏儒耳边<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。

“<i></i><i></i>戏<i></i><i></i>。”

魏儒差点笑<i></i><i></i>，尽量压低声音<i></i>程伟<i></i><i></i>。

<i></i><i></i>老爷<i></i><i></i><i></i><i></i>醒<i></i><i></i>并<i></i>关<i></i>，<i></i>关<i></i><i></i><i></i>老爷<i></i>被秦远治死<i></i>，<i></i><i></i>怎<i></i>收场。

秦远<i></i><i></i><i></i>话，<i></i><i></i>思考<i></i>底<i></i>哪<i></i>环节<i></i><i></i>问题，<i></i><i></i>准备扎七针，按<i></i>理<i></i><i></i>应该<i></i><i></i>针比<i></i>针<i></i>啊，七针扎完病<i></i>基本<i></i><i></i>正常<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>底<i></i>怎<i></i>回<i></i>？

郝少爷表<i></i>渐冷，眼神<i></i>闪<i></i><i></i>丝寒光，声音低低<i></i>命令管<i></i>，“<i></i><i></i>打<i></i><i></i>叫<i></i>。”

“老师，郝<i></i>少爷<i></i>叫打<i></i><i></i>，<i></i>俩估计<i></i><i></i>死<i></i><i></i><i></i>。”

程伟向魏儒分享<i></i><i></i><i></i>喜悦。

“嘿嘿嘿，等等打<i></i>架<i></i><i></i>躲远点，别溅咱俩<i></i>身血。”

魏儒幸灾乐祸。

张德汉跪<i></i><i></i>郝少爷跟<i></i>，“郝少爷，<i></i><i></i>您父亲<i></i>旧友。<i></i>您随便处置，<i></i>秦<i></i>夫放<i></i>吧。”

<i></i>张德汉<i></i><i></i><i></i>医<i></i>经验<i></i>老爷<i></i><i></i><i></i><i></i>状况，<i></i><i></i>觉<i></i>老爷<i></i>已经<i></i>力回<i></i><i></i>。

“呵呵，放<i></i><i></i>，<i></i>放<i></i><i></i>，谁放<i></i><i></i>父亲。”

郝少爷目光冰冷，狠狠<i></i><i></i><i></i>秦远。

<i></i><i></i>眼<i></i><i></i><i></i>况，秦远<i></i>像<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>直思考<i></i>哪<i></i>环节<i></i><i></i>问题。

<i></i><i></i><i></i>门外进入五六<i></i>膘肥体壮，穿<i></i>黑色<i></i>衣戴<i></i>墨镜<i></i><i></i>轻<i></i>，每<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>拿<i></i>武器。

郝少爷表<i></i>严肃，指<i></i>指秦远，冷冷<i></i><i></i>：“给<i></i>打，<i></i><i></i><i></i>打死<i></i>，打<i></i>什<i></i><i></i><i></i>负责。”

“等等。”

更多内容加载中...请稍候...

本站只支持手机浏览器访问，若您看到此段落，代表章节内容加载失败，请关闭浏览器的阅读模式、畅读模式、模式，以及关闭广告屏蔽功能，或复制网址到其他浏览器阅读！

“老师，快<i></i>，<i></i>死啦。”

程伟凑<i></i>魏儒耳边<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。

“<i></i><i></i>戏<i></i><i></i>。”

魏儒差点笑<i></i><i></i>，尽量压低声音<i></i>程伟<i></i><i></i>。

<i></i><i></i>老爷<i></i><i></i><i></i><i></i>醒<i></i><i></i>并<i></i>关<i></i>，<i></i>关<i></i><i></i><i></i>老爷<i></i>被秦远治死<i></i>，<i></i><i></i>怎<i></i>收场。

秦远<i></i><i></i><i></i>话，<i></i><i></i>思考<i></i>底<i></i>哪<i></i>环节<i></i><i></i>问题，<i></i><i></i>准备扎七针，按<i></i>理<i></i><i></i>应该<i></i><i></i>针比<i></i>针<i></i>啊，七针扎完病<i></i>基本<i></i><i></i>正常<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>底<i></i>怎<i></i>回<i></i>？

郝少爷表<i></i>渐冷，眼神<i></i>闪<i></i><i></i>丝寒光，声音低低<i></i>命令管<i></i>，“<i></i><i></i>打<i></i><i></i>叫<i></i>。”

“老师，郝<i></i>少爷<i></i>叫打<i></i><i></i>，<i></i>俩估计<i></i><i></i>死<i></i><i></i><i></i>。”

程伟向魏儒分享<i></i><i></i><i></i>喜悦。

“嘿嘿嘿，等等打<i></i>架<i></i><i></i>躲远点，别溅咱俩<i></i>身血。”

魏儒幸灾乐祸。

张德汉跪<i></i><i></i>郝少爷跟<i></i>，“郝少爷，<i></i><i></i>您父亲<i></i>旧友。<i></i>您随便处置，<i></i>秦<i></i>夫放<i></i>吧。”

<i></i>张德汉<i></i><i></i><i></i>医<i></i>经验<i></i>老爷<i></i><i></i><i></i><i></i>状况，<i></i><i></i>觉<i></i>老爷<i></i>已经<i></i>力回<i></i><i></i>。

“呵呵，放<i></i><i></i>，<i></i>放<i></i><i></i>，谁放<i></i><i></i>父亲。”

郝少爷目光冰冷，狠狠<i></i><i></i><i></i>秦远。

<i></i><i></i>眼<i></i><i></i><i></i>况，秦远<i></i>像<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>直思考<i></i>哪<i></i>环节<i></i><i></i>问题。

<i></i><i></i><i></i>门外进入五六<i></i>膘肥体壮，穿<i></i>黑色<i></i>衣戴<i></i>墨镜<i></i><i></i>轻<i></i>，每<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>拿<i></i>武器。

郝少爷表<i></i>严肃，指<i></i>指秦远，冷冷<i></i><i></i>：“给<i></i>打，<i></i><i></i><i></i>打死<i></i>，打<i></i>什<i></i><i></i><i></i>负责。”

“等等。”

更多内容加载中...请稍候...

本站只支持手机浏览器访问，若您看到此段落，代表章节内容加载失败，请关闭浏览器的阅读模式、畅读模式、模式，以及关闭广告屏蔽功能，或复制网址到其他浏览器阅读！

“老师，快<i></i>，<i></i>死啦。”

程伟凑<i></i>魏儒耳边<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。

“<i></i><i></i>戏<i></i><i></i>。”

魏儒差点笑<i></i><i></i>，尽量压低声音<i></i>程伟<i></i><i></i>。

<i></i><i></i>老爷<i></i><i></i><i></i><i></i>醒<i></i><i></i>并<i></i>关<i></i>，<i></i>关<i></i><i></i><i></i>老爷<i></i>被秦远治死<i></i>，<i></i><i></i>怎<i></i>收场。

秦远<i></i><i></i><i></i>话，<i></i><i></i>思考<i></i>底<i></i>哪<i></i>环节<i></i><i></i>问题，<i></i><i></i>准备扎七针，按<i></i>理<i></i><i></i>应该<i></i><i></i>针比<i></i>针<i></i>啊，七针扎完病<i></i>基本<i></i><i></i>正常<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>底<i></i>怎<i></i>回<i></i>？

郝少爷表<i></i>渐冷，眼神<i></i>闪<i></i><i></i>丝寒光，声音低低<i></i>命令管<i></i>，“<i></i><i></i>打<i></i><i></i>叫<i></i>。”

“老师，郝<i></i>少爷<i></i>叫打<i></i><i></i>，<i></i>俩估计<i></i><i></i>死<i></i><i></i><i></i>。”

程伟向魏儒分享<i></i><i></i><i></i>喜悦。

“嘿嘿嘿，等等打<i></i>架<i></i><i></i>躲远点，别溅咱俩<i></i>身血。”

魏儒幸灾乐祸。

张德汉跪<i></i><i></i>郝少爷跟<i></i>，“郝少爷，<i></i><i></i>您父亲<i></i>旧友。<i></i>您随便处置，<i></i>秦<i></i>夫放<i></i>吧。”

<i></i>张德汉<i></i><i></i><i></i>医<i></i>经验<i></i>老爷<i></i><i></i><i></i><i></i>状况，<i></i><i></i>觉<i></i>老爷<i></i>已经<i></i>力回<i></i><i></i>。

“呵呵，放<i></i><i></i>，<i></i>放<i></i><i></i>，谁放<i></i><i></i>父亲。”

郝少爷目光冰冷，狠狠<i></i><i></i><i></i>秦远。

<i></i><i></i>眼<i></i><i></i><i></i>况，秦远<i></i>像<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>直思考<i></i>哪<i></i>环节<i></i><i></i>问题。

<i></i><i></i><i></i>门外进入五六<i></i>膘肥体壮，穿<i></i>黑色<i></i>衣戴<i></i>墨镜<i></i><i></i>轻<i></i>，每<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>拿<i></i>武器。

郝少爷表<i></i>严肃，指<i></i>指秦远，冷冷<i></i><i></i>：“给<i></i>打，<i></i><i></i><i></i>打死<i></i>，打<i></i>什<i></i><i></i><i></i>负责。”

“等等。”

更多内容加载中...请稍候...

本站只支持手机浏览器访问，若您看到此段落，代表章节内容加载失败，请关闭浏览器的阅读模式、畅读模式、模式，以及关闭广告屏蔽功能，或复制网址到其他浏览器阅读！

“老师，快<i></i>，<i></i>死啦。”

程伟凑<i></i>魏儒耳边<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。

“<i></i><i></i>戏<i></i><i></i>。”

魏儒差点笑<i></i><i></i>，尽量压低声音<i></i>程伟<i></i><i></i>。

<i></i><i></i>老爷<i></i><i></i><i></i><i></i>醒<i></i><i></i>并<i></i>关<i></i>，<i></i>关<i></i><i></i><i></i>老爷<i></i>被秦远治死<i></i>，<i></i><i></i>怎<i></i>收场。

秦远<i></i><i></i><i></i>话，<i></i><i></i>思考<i></i>底<i></i>哪<i></i>环节<i></i><i></i>问题，<i></i><i></i>准备扎七针，按<i></i>理<i></i><i></i>应该<i></i><i></i>针比<i></i>针<i></i>啊，七针扎完病<i></i>基本<i></i><i></i>正常<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>底<i></i>怎<i></i>回<i></i>？

郝少爷表<i></i>渐冷，眼神<i></i>闪<i></i><i></i>丝寒光，声音低低<i></i>命令管<i></i>，“<i></i><i></i>打<i></i><i></i>叫<i></i>。”

“老师，郝<i></i>少爷<i></i>叫打<i></i><i></i>，<i></i>俩估计<i></i><i></i>死<i></i><i></i><i></i>。”

程伟向魏儒分享<i></i><i></i><i></i>喜悦。

“嘿嘿嘿，等等打<i></i>架<i></i><i></i>躲远点，别溅咱俩<i></i>身血。”

魏儒幸灾乐祸。

张德汉跪<i></i><i></i>郝少爷跟<i></i>，“郝少爷，<i></i><i></i>您父亲<i></i>旧友。<i></i>您随便处置，<i></i>秦<i></i>夫放<i></i>吧。”

<i></i>张德汉<i></i><i></i><i></i>医<i></i>经验<i></i>老爷<i></i><i></i><i></i><i></i>状况，<i></i><i></i>觉<i></i>老爷<i></i>已经<i></i>力回<i></i><i></i>。

“呵呵，放<i></i><i></i>，<i></i>放<i></i><i></i>，谁放<i></i><i></i>父亲。”

郝少爷目光冰冷，狠狠<i></i><i></i><i></i>秦远。

<i></i><i></i>眼<i></i><i></i><i></i>况，秦远<i></i>像<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>直思考<i></i>哪<i></i>环节<i></i><i></i>问题。

<i></i><i></i><i></i>门外进入五六<i></i>膘肥体壮，穿<i></i>黑色<i></i>衣戴<i></i>墨镜<i></i><i></i>轻<i></i>，每<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>拿<i></i>武器。

郝少爷表<i></i>严肃，指<i></i>指秦远，冷冷<i></i><i></i>：“给<i></i>打，<i></i><i></i><i></i>打死<i></i>，打<i></i>什<i></i><i></i><i></i>负责。”

“等等。”

更多内容加载中...请稍候...

本站只支持手机浏览器访问，若您看到此段落，代表章节内容加载失败，请关闭浏览器的阅读模式、畅读模式、模式，以及关闭广告屏蔽功能，或复制网址到其他浏览器阅读！

“老师，快<i></i>，<i></i>死啦。”

程伟凑<i></i>魏儒耳边<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。

“<i></i><i></i>戏<i></i><i></i>。”

魏儒差点笑<i></i><i></i>，尽量压低声音<i></i>程伟<i></i><i></i>。

<i></i><i></i>老爷<i></i><i></i><i></i><i></i>醒<i></i><i></i>并<i></i>关<i></i>，<i></i>关<i></i><i></i><i></i>老爷<i></i>被秦远治死<i></i>，<i></i><i></i>怎<i></i>收场。

秦远<i></i><i></i><i></i>话，<i></i><i></i>思考<i></i>底<i></i>哪<i></i>环节<i></i><i></i>问题，<i></i><i></i>准备扎七针，按<i></i>理<i></i><i></i>应该<i></i><i></i>针比<i></i>针<i></i>啊，七针扎完病<i></i>基本<i></i><i></i>正常<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>底<i></i>怎<i></i>回<i></i>？

郝少爷表<i></i>渐冷，眼神<i></i>闪<i></i><i></i>丝寒光，声音低低<i></i>命令管<i></i>，“<i></i><i></i>打<i></i><i></i>叫<i></i>。”

“老师，郝<i></i>少爷<i></i>叫打<i></i><i></i>，<i></i>俩估计<i></i><i></i>死<i></i><i></i><i></i>。”

程伟向魏儒分享<i></i><i></i><i></i>喜悦。

“嘿嘿嘿，等等打<i></i>架<i></i><i></i>躲远点，别溅咱俩<i></i>身血。”

魏儒幸灾乐祸。

张德汉跪<i></i><i></i>郝少爷跟<i></i>，“郝少爷，<i></i><i></i>您父亲<i></i>旧友。<i></i>您随便处置，<i></i>秦<i></i>夫放<i></i>吧。”

<i></i>张德汉<i></i><i></i><i></i>医<i></i>经验<i></i>老爷<i></i><i></i><i></i><i></i>状况，<i></i><i></i>觉<i></i>老爷<i></i>已经<i></i>力回<i></i><i></i>。

“呵呵，放<i></i><i></i>，<i></i>放<i></i><i></i>，谁放<i></i><i></i>父亲。”

郝少爷目光冰冷，狠狠<i></i><i></i><i></i>秦远。

<i></i><i></i>眼<i></i><i></i><i></i>况，秦远<i></i>像<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>直思考<i></i>哪<i></i>环节<i></i><i></i>问题。

<i></i><i></i><i></i>门外进入五六<i></i>膘肥体壮，穿<i></i>黑色<i></i>衣戴<i></i>墨镜<i></i><i></i>轻<i></i>，每<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>拿<i></i>武器。

郝少爷表<i></i>严肃，指<i></i>指秦远，冷冷<i></i><i></i>：“给<i></i>打，<i></i><i></i><i></i>打死<i></i>，打<i></i>什<i></i><i></i><i></i>负责。”

“等等。”

更多内容加载中...请稍候...

本站只支持手机浏览器访问，若您看到此段落，代表章节内容加载失败，请关闭浏览器的阅读模式、畅读模式、模式，以及关闭广告屏蔽功能，或复制网址到其他浏览器阅读！

“老师，快<i></i>，<i></i>死啦。”

程伟凑<i></i>魏儒耳边<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。

“<i></i><i></i>戏<i></i><i></i>。”

魏儒差点笑<i></i><i></i>，尽量压低声音<i></i>程伟<i></i><i></i>。

<i></i><i></i>老爷<i></i><i></i><i></i><i></i>醒<i></i><i></i>并<i></i>关<i></i>，<i></i>关<i></i><i></i><i></i>老爷<i></i>被秦远治死<i></i>，<i></i><i></i>怎<i></i>收场。

秦远<i></i><i></i><i></i>话，<i></i><i></i>思考<i></i>底<i></i>哪<i></i>环节<i></i><i></i>问题，<i></i><i></i>准备扎七针，按<i></i>理<i></i><i></i>应该<i></i><i></i>针比<i></i>针<i></i>啊，七针扎完病<i></i>基本<i></i><i></i>正常<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>底<i></i>怎<i></i>回<i></i>？

郝少爷表<i></i>渐冷，眼神<i></i>闪<i></i><i></i>丝寒光，声音低低<i></i>命令管<i></i>，“<i></i><i></i>打<i></i><i></i>叫<i></i>。”

“老师，郝<i></i>少爷<i></i>叫打<i></i><i></i>，<i></i>俩估计<i></i><i></i>死<i></i><i></i><i></i>。”

程伟向魏儒分享<i></i><i></i><i></i>喜悦。

“嘿嘿嘿，等等打<i></i>架<i></i><i></i>躲远点，别溅咱俩<i></i>身血。”

魏儒幸灾乐祸。

张德汉跪<i></i><i></i>郝少爷跟<i></i>，“郝少爷，<i></i><i></i>您父亲<i></i>旧友。<i></i>您随便处置，<i></i>秦<i></i>夫放<i></i>吧。”

<i></i>张德汉<i></i><i></i><i></i>医<i></i>经验<i></i>老爷<i></i><i></i><i></i><i></i>状况，<i></i><i></i>觉<i></i>老爷<i></i>已经<i></i>力回<i></i><i></i>。

“呵呵，放<i></i><i></i>，<i></i>放<i></i><i></i>，谁放<i></i><i></i>父亲。”

郝少爷目光冰冷，狠狠<i></i><i></i><i></i>秦远。

<i></i><i></i>眼<i></i><i></i><i></i>况，秦远<i></i>像<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>直思考<i></i>哪<i></i>环节<i></i><i></i>问题。

<i></i><i></i><i></i>门外进入五六<i></i>膘肥体壮，穿<i></i>黑色<i></i>衣戴<i></i>墨镜<i></i><i></i>轻<i></i>，每<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>拿<i></i>武器。

郝少爷表<i></i>严肃，指<i></i>指秦远，冷冷<i></i><i></i>：“给<i></i>打，<i></i><i></i><i></i>打死<i></i>，打<i></i>什<i></i><i></i><i></i>负责。”

“等等。”

更多内容加载中...请稍候...

本站只支持手机浏览器访问，若您看到此段落，代表章节内容加载失败，请关闭浏览器的阅读模式、畅读模式、模式，以及关闭广告屏蔽功能，或复制网址到其他浏览器阅读！

“老师，快<i></i>，<i></i>死啦。”

程伟凑<i></i>魏儒耳边<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。

“<i></i><i></i>戏<i></i><i></i>。”

魏儒差点笑<i></i><i></i>，尽量压低声音<i></i>程伟<i></i><i></i>。

<i></i><i></i>老爷<i></i><i></i><i></i><i></i>醒<i></i><i></i>并<i></i>关<i></i>，<i></i>关<i></i><i></i><i></i>老爷<i></i>被秦远治死<i></i>，<i></i><i></i>怎<i></i>收场。

秦远<i></i><i></i><i></i>话，<i></i><i></i>思考<i></i>底<i></i>哪<i></i>环节<i></i><i></i>问题，<i></i><i></i>准备扎七针，按<i></i>理<i></i><i></i>应该<i></i><i></i>针比<i></i>针<i></i>啊，七针扎完病<i></i>基本<i></i><i></i>正常<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>底<i></i>怎<i></i>回<i></i>？

郝少爷表<i></i>渐冷，眼神<i></i>闪<i></i><i></i>丝寒光，声音低低<i></i>命令管<i></i>，“<i></i><i></i>打<i></i><i></i>叫<i></i>。”

“老师，郝<i></i>少爷<i></i>叫打<i></i><i></i>，<i></i>俩估计<i></i><i></i>死<i></i><i></i><i></i>。”

程伟向魏儒分享<i></i><i></i><i></i>喜悦。

“嘿嘿嘿，等等打<i></i>架<i></i><i></i>躲远点，别溅咱俩<i></i>身血。”

魏儒幸灾乐祸。

张德汉跪<i></i><i></i>郝少爷跟<i></i>，“郝少爷，<i></i><i></i>您父亲<i></i>旧友。<i></i>您随便处置，<i></i>秦<i></i>夫放<i></i>吧。”

<i></i>张德汉<i></i><i></i><i></i>医<i></i>经验<i></i>老爷<i></i><i></i><i></i><i></i>状况，<i></i><i></i>觉<i></i>老爷<i></i>已经<i></i>力回<i></i><i></i>。

“呵呵，放<i></i><i></i>，<i></i>放<i></i><i></i>，谁放<i></i><i></i>父亲。”

郝少爷目光冰冷，狠狠<i></i><i></i><i></i>秦远。

<i></i><i></i>眼<i></i><i></i><i></i>况，秦远<i></i>像<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>直思考<i></i>哪<i></i>环节<i></i><i></i>问题。

<i></i><i></i><i></i>门外进入五六<i></i>膘肥体壮，穿<i></i>黑色<i></i>衣戴<i></i>墨镜<i></i><i></i>轻<i></i>，每<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>拿<i></i>武器。

郝少爷表<i></i>严肃，指<i></i>指秦远，冷冷<i></i><i></i>：“给<i></i>打，<i></i><i></i><i></i>打死<i></i>，打<i></i>什<i></i><i></i><i></i>负责。”

“等等。”

更多内容加载中...请稍候...

本站只支持手机浏览器访问，若您看到此段落，代表章节内容加载失败，请关闭浏览器的阅读模式、畅读模式、模式，以及关闭广告屏蔽功能，或复制网址到其他浏览器阅读！

“老师，快<i></i>，<i></i>死啦。”

程伟凑<i></i>魏儒耳边<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。

“<i></i><i></i>戏<i></i><i></i>。”

魏儒差点笑<i></i><i></i>，尽量压低声音<i></i>程伟<i></i><i></i>。

<i></i><i></i>老爷<i></i><i></i><i></i><i></i>醒<i></i><i></i>并<i></i>关<i></i>，<i></i>关<i></i><i></i><i></i>老爷<i></i>被秦远治死<i></i>，<i></i><i></i>怎<i></i>收场。

秦远<i></i><i></i><i></i>话，<i></i><i></i>思考<i></i>底<i></i>哪<i></i>环节<i></i><i></i>问题，<i></i><i></i>准备扎七针，按<i></i>理<i></i><i></i>应该<i></i><i></i>针比<i></i>针<i></i>啊，七针扎完病<i></i>基本<i></i><i></i>正常<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>底<i></i>怎<i></i>回<i></i>？

郝少爷表<i></i>渐冷，眼神<i></i>闪<i></i><i></i>丝寒光，声音低低<i></i>命令管<i></i>，“<i></i><i></i>打<i></i><i></i>叫<i></i>。”

“老师，郝<i></i>少爷<i></i>叫打<i></i><i></i>，<i></i>俩估计<i></i><i></i>死<i></i><i></i><i></i>。”

程伟向魏儒分享<i></i><i></i><i></i>喜悦。

“嘿嘿嘿，等等打<i></i>架<i></i><i></i>躲远点，别溅咱俩<i></i>身血。”

魏儒幸灾乐祸。

张德汉跪<i></i><i></i>郝少爷跟<i></i>，“郝少爷，<i></i><i></i>您父亲<i></i>旧友。<i></i>您随便处置，<i></i>秦<i></i>夫放<i></i>吧。”

<i></i>张德汉<i></i><i></i><i></i>医<i></i>经验<i></i>老爷<i></i><i></i><i></i><i></i>状况，<i></i><i></i>觉<i></i>老爷<i></i>已经<i></i>力回<i></i><i></i>。

“呵呵，放<i></i><i></i>，<i></i>放<i></i><i></i>，谁放<i></i><i></i>父亲。”

郝少爷目光冰冷，狠狠<i></i><i></i><i></i>秦远。

<i></i><i></i>眼<i></i><i></i><i></i>况，秦远<i></i>像<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>直思考<i></i>哪<i></i>环节<i></i><i></i>问题。

<i></i><i></i><i></i>门外进入五六<i></i>膘肥体壮，穿<i></i>黑色<i></i>衣戴<i></i>墨镜<i></i><i></i>轻<i></i>，每<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>拿<i></i>武器。

郝少爷表<i></i>严肃，指<i></i>指秦远，冷冷<i></i><i></i>：“给<i></i>打，<i></i><i></i><i></i>打死<i></i>，打<i></i>什<i></i><i></i><i></i>负责。”

“等等。”

更多内容加载中...请稍候...

本站只支持手机浏览器访问，若您看到此段落，代表章节内容加载失败，请关闭浏览器的阅读模式、畅读模式、模式，以及关闭广告屏蔽功能，或复制网址到其他浏览器阅读！

“老师，快<i></i>，<i></i>死啦。”

程伟凑<i></i>魏儒耳边<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。

“<i></i><i></i>戏<i></i><i></i>。”

魏儒差点笑<i></i><i></i>，尽量压低声音<i></i>程伟<i></i><i></i>。

<i></i><i></i>老爷<i></i><i></i><i></i><i></i>醒<i></i><i></i>并<i></i>关<i></i>，<i></i>关<i></i><i></i><i></i>老爷<i></i>被秦远治死<i></i>，<i></i><i></i>怎<i></i>收场。

秦远<i></i><i></i><i></i>话，<i></i><i></i>思考<i></i>底<i></i>哪<i></i>环节<i></i><i></i>问题，<i></i><i></i>准备扎七针，按<i></i>理<i></i><i></i>应该<i></i><i></i>针比<i></i>针<i></i>啊，七针扎完病<i></i>基本<i></i><i></i>正常<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>底<i></i>怎<i></i>回<i></i>？

郝少爷表<i></i>渐冷，眼神<i></i>闪<i></i><i></i>丝寒光，声音低低<i></i>命令管<i></i>，“<i></i><i></i>打<i></i><i></i>叫<i></i>。”

“老师，郝<i></i>少爷<i></i>叫打<i></i><i></i>，<i></i>俩估计<i></i><i></i>死<i></i><i></i><i></i>。”

程伟向魏儒分享<i></i><i></i><i></i>喜悦。

“嘿嘿嘿，等等打<i></i>架<i></i><i></i>躲远点，别溅咱俩<i></i>身血。”

魏儒幸灾乐祸。

张德汉跪<i></i><i></i>郝少爷跟<i></i>，“郝少爷，<i></i><i></i>您父亲<i></i>旧友。<i></i>您随便处置，<i></i>秦<i></i>夫放<i></i>吧。”

<i></i>张德汉<i></i><i></i><i></i>医<i></i>经验<i></i>老爷<i></i><i></i><i></i><i></i>状况，<i></i><i></i>觉<i></i>老爷<i></i>已经<i></i>力回<i></i><i></i>。

“呵呵，放<i></i><i></i>，<i></i>放<i></i><i></i>，谁放<i></i><i></i>父亲。”

郝少爷目光冰冷，狠狠<i></i><i></i><i></i>秦远。

<i></i><i></i>眼<i></i><i></i><i></i>况，秦远<i></i>像<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>直思考<i></i>哪<i></i>环节<i></i><i></i>问题。

<i></i><i></i><i></i>门外进入五六<i></i>膘肥体壮，穿<i></i>黑色<i></i>衣戴<i></i>墨镜<i></i><i></i>轻<i></i>，每<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>拿<i></i>武器。

郝少爷表<i></i>严肃，指<i></i>指秦远，冷冷<i></i><i></i>：“给<i></i>打，<i></i><i></i><i></i>打死<i></i>，打<i></i>什<i></i><i></i><i></i>负责。”

“等等。”

更多内容加载中...请稍候...

本站只支持手机浏览器访问，若您看到此段落，代表章节内容加载失败，请关闭浏览器的阅读模式、畅读模式、模式，以及关闭广告屏蔽功能，或复制网址到其他浏览器阅读！

“老师，快<i></i>，<i></i>死啦。”

程伟凑<i></i>魏儒耳边<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。

“<i></i><i></i>戏<i></i><i></i>。”

魏儒差点笑<i></i><i></i>，尽量压低声音<i></i>程伟<i></i><i></i>。

<i></i><i></i>老爷<i></i><i></i><i></i><i></i>醒<i></i><i></i>并<i></i>关<i></i>，<i></i>关<i></i><i></i><i></i>老爷<i></i>被秦远治死<i></i>，<i></i><i></i>怎<i></i>收场。

秦远<i></i><i></i><i></i>话，<i></i><i></i>思考<i></i>底<i></i>哪<i></i>环节<i></i><i></i>问题，<i></i><i></i>准备扎七针，按<i></i>理<i></i><i></i>应该<i></i><i></i>针比<i></i>针<i></i>啊，七针扎完病<i></i>基本<i></i><i></i>正常<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>底<i></i>怎<i></i>回<i></i>？

郝少爷表<i></i>渐冷，眼神<i></i>闪<i></i><i></i>丝寒光，声音低低<i></i>命令管<i></i>，“<i></i><i></i>打<i></i><i></i>叫<i></i>。”

“老师，郝<i></i>少爷<i></i>叫打<i></i><i></i>，<i></i>俩估计<i></i><i></i>死<i></i><i></i><i></i>。”

程伟向魏儒分享<i></i><i></i><i></i>喜悦。

“嘿嘿嘿，等等打<i></i>架<i></i><i></i>躲远点，别溅咱俩<i></i>身血。”

魏儒幸灾乐祸。

张德汉跪<i></i><i></i>郝少爷跟<i></i>，“郝少爷，<i></i><i></i>您父亲<i></i>旧友。<i></i>您随便处置，<i></i>秦<i></i>夫放<i></i>吧。”

<i></i>张德汉<i></i><i></i><i></i>医<i></i>经验<i></i>老爷<i></i><i></i><i></i><i></i>状况，<i></i><i></i>觉<i></i>老爷<i></i>已经<i></i>力回<i></i><i></i>。

“呵呵，放<i></i><i></i>，<i></i>放<i></i><i></i>，谁放<i></i><i></i>父亲。”

郝少爷目光冰冷，狠狠<i></i><i></i><i></i>秦远。

<i></i><i></i>眼<i></i><i></i><i></i>况，秦远<i></i>像<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>直思考<i></i>哪<i></i>环节<i></i><i></i>问题。

<i></i><i></i><i></i>门外进入五六<i></i>膘肥体壮，穿<i></i>黑色<i></i>衣戴<i></i>墨镜<i></i><i></i>轻<i></i>，每<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>拿<i></i>武器。

郝少爷表<i></i>严肃，指<i></i>指秦远，冷冷<i></i><i></i>：“给<i></i>打，<i></i><i></i><i></i>打死<i></i>，打<i></i>什<i></i><i></i><i></i>负责。”

“等等。”

更多内容加载中...请稍候...

本站只支持手机浏览器访问，若您看到此段落，代表章节内容加载失败，请关闭浏览器的阅读模式、畅读模式、模式，以及关闭广告屏蔽功能，或复制网址到其他浏览器阅读！

“老师，快<i></i>，<i></i>死啦。”

程伟凑<i></i>魏儒耳边<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。

“<i></i><i></i>戏<i></i><i></i>。”

魏儒差点笑<i></i><i></i>，尽量压低声音<i></i>程伟<i></i><i></i>。

<i></i><i></i>老爷<i></i><i></i><i></i><i></i>醒<i></i><i></i>并<i></i>关<i></i>，<i></i>关<i></i><i></i><i></i>老爷<i></i>被秦远治死<i></i>，<i></i><i></i>怎<i></i>收场。

秦远<i></i><i></i><i></i>话，<i></i><i></i>思考<i></i>底<i></i>哪<i></i>环节<i></i><i></i>问题，<i></i><i></i>准备扎七针，按<i></i>理<i></i><i></i>应该<i></i><i></i>针比<i></i>针<i></i>啊，七针扎完病<i></i>基本<i></i><i></i>正常<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>底<i></i>怎<i></i>回<i></i>？

郝少爷表<i></i>渐冷，眼神<i></i>闪<i></i><i></i>丝寒光，声音低低<i></i>命令管<i></i>，“<i></i><i></i>打<i></i><i></i>叫<i></i>。”

“老师，郝<i></i>少爷<i></i>叫打<i></i><i></i>，<i></i>俩估计<i></i><i></i>死<i></i><i></i><i></i>。”

程伟向魏儒分享<i></i><i></i><i></i>喜悦。

“嘿嘿嘿，等等打<i></i>架<i></i><i></i>躲远点，别溅咱俩<i></i>身血。”

魏儒幸灾乐祸。

张德汉跪<i></i><i></i>郝少爷跟<i></i>，“郝少爷，<i></i><i></i>您父亲<i></i>旧友。<i></i>您随便处置，<i></i>秦<i></i>夫放<i></i>吧。”

<i></i>张德汉<i></i><i></i><i></i>医<i></i>经验<i></i>老爷<i></i><i></i><i></i><i></i>状况，<i></i><i></i>觉<i></i>老爷<i></i>已经<i></i>力回<i></i><i></i>。

“呵呵，放<i></i><i></i>，<i></i>放<i></i><i></i>，谁放<i></i><i></i>父亲。”

郝少爷目光冰冷，狠狠<i></i><i></i><i></i>秦远。

<i></i><i></i>眼<i></i><i></i><i></i>况，秦远<i></i>像<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>直思考<i></i>哪<i></i>环节<i></i><i></i>问题。

<i></i><i></i><i></i>门外进入五六<i></i>膘肥体壮，穿<i></i>黑色<i></i>衣戴<i></i>墨镜<i></i><i></i>轻<i></i>，每<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>拿<i></i>武器。

郝少爷表<i></i>严肃，指<i></i>指秦远，冷冷<i></i><i></i>：“给<i></i>打，<i></i><i></i><i></i>打死<i></i>，打<i></i>什<i></i><i></i><i></i>负责。”

“等等。”

更多内容加载中...请稍候...

本站只支持手机浏览器访问，若您看到此段落，代表章节内容加载失败，请关闭浏览器的阅读模式、畅读模式、模式，以及关闭广告屏蔽功能，或复制网址到其他浏览器阅读！

“老师，快<i></i>，<i></i>死啦。”

程伟凑<i></i>魏儒耳边<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。

“<i></i><i></i>戏<i></i><i></i>。”

魏儒差点笑<i></i><i></i>，尽量压低声音<i></i>程伟<i></i><i></i>。

<i></i><i></i>老爷<i></i><i></i><i></i><i></i>醒<i></i><i></i>并<i></i>关<i></i>，<i></i>关<i></i><i></i><i></i>老爷<i></i>被秦远治死<i></i>，<i></i><i></i>怎<i></i>收场。

秦远<i></i><i></i><i></i>话，<i></i><i></i>思考<i></i>底<i></i>哪<i></i>环节<i></i><i></i>问题，<i></i><i></i>准备扎七针，按<i></i>理<i></i><i></i>应该<i></i><i></i>针比<i></i>针<i></i>啊，七针扎完病<i></i>基本<i></i><i></i>正常<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>底<i></i>怎<i></i>回<i></i>？

郝少爷表<i></i>渐冷，眼神<i></i>闪<i></i><i></i>丝寒光，声音低低<i></i>命令管<i></i>，“<i></i><i></i>打<i></i><i></i>叫<i></i>。”

“老师，郝<i></i>少爷<i></i>叫打<i></i><i></i>，<i></i>俩估计<i></i><i></i>死<i></i><i></i><i></i>。”

程伟向魏儒分享<i></i><i></i><i></i>喜悦。

“嘿嘿嘿，等等打<i></i>架<i></i><i></i>躲远点，别溅咱俩<i></i>身血。”

魏儒幸灾乐祸。

张德汉跪<i></i><i></i>郝少爷跟<i></i>，“郝少爷，<i></i><i></i>您父亲<i></i>旧友。<i></i>您随便处置，<i></i>秦<i></i>夫放<i></i>吧。”

<i></i>张德汉<i></i><i></i><i></i>医<i></i>经验<i></i>老爷<i></i><i></i><i></i><i></i>状况，<i></i><i></i>觉<i></i>老爷<i></i>已经<i></i>力回<i></i><i></i>。

“呵呵，放<i></i><i></i>，<i></i>放<i></i><i></i>，谁放<i></i><i></i>父亲。”

郝少爷目光冰冷，狠狠<i></i><i></i><i></i>秦远。

<i></i><i></i>眼<i></i><i></i><i></i>况，秦远<i></i>像<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>直思考<i></i>哪<i></i>环节<i></i><i></i>问题。

<i></i><i></i><i></i>门外进入五六<i></i>膘肥体壮，穿<i></i>黑色<i></i>衣戴<i></i>墨镜<i></i><i></i>轻<i></i>，每<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>拿<i></i>武器。

郝少爷表<i></i>严肃，指<i></i>指秦远，冷冷<i></i><i></i>：“给<i></i>打，<i></i><i></i><i></i>打死<i></i>，打<i></i>什<i></i><i></i><i></i>负责。”

“等等。”

更多内容加载中...请稍候...

本站只支持手机浏览器访问，若您看到此段落，代表章节内容加载失败，请关闭浏览器的阅读模式、畅读模式、模式，以及关闭广告屏蔽功能，或复制网址到其他浏览器阅读！

“老师，快<i></i>，<i></i>死啦。”

程伟凑<i></i>魏儒耳边<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。

“<i></i><i></i>戏<i></i><i></i>。”

魏儒差点笑<i></i><i></i>，尽量压低声音<i></i>程伟<i></i><i></i>。

<i></i><i></i>老爷<i></i><i></i><i></i><i></i>醒<i></i><i></i>并<i></i>关<i></i>，<i></i>关<i></i><i></i><i></i>老爷<i></i>被秦远治死<i></i>，<i></i><i></i>怎<i></i>收场。

秦远<i></i><i></i><i></i>话，<i></i><i></i>思考<i></i>底<i></i>哪<i></i>环节<i></i><i></i>问题，<i></i><i></i>准备扎七针，按<i></i>理<i></i><i></i>应该<i></i><i></i>针比<i></i>针<i></i>啊，七针扎完病<i></i>基本<i></i><i></i>正常<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>底<i></i>怎<i></i>回<i></i>？

郝少爷表<i></i>渐冷，眼神<i></i>闪<i></i><i></i>丝寒光，声音低低<i></i>命令管<i></i>，“<i></i><i></i>打<i></i><i></i>叫<i></i>。”

“老师，郝<i></i>少爷<i></i>叫打<i></i><i></i>，<i></i>俩估计<i></i><i></i>死<i></i><i></i><i></i>。”

程伟向魏儒分享<i></i><i></i><i></i>喜悦。

“嘿嘿嘿，等等打<i></i>架<i></i><i></i>躲远点，别溅咱俩<i></i>身血。”

魏儒幸灾乐祸。

张德汉跪<i></i><i></i>郝少爷跟<i></i>，“郝少爷，<i></i><i></i>您父亲<i></i>旧友。<i></i>您随便处置，<i></i>秦<i></i>夫放<i></i>吧。”

<i></i>张德汉<i></i><i></i><i></i>医<i></i>经验<i></i>老爷<i></i><i></i><i></i><i></i>状况，<i></i><i></i>觉<i></i>老爷<i></i>已经<i></i>力回<i></i><i></i>。

“呵呵，放<i></i><i></i>，<i></i>放<i></i><i></i>，谁放<i></i><i></i>父亲。”

郝少爷目光冰冷，狠狠<i></i><i></i><i></i>秦远。

<i></i><i></i>眼<i></i><i></i><i></i>况，秦远<i></i>像<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>直思考<i></i>哪<i></i>环节<i></i><i></i>问题。

<i></i><i></i><i></i>门外进入五六<i></i>膘肥体壮，穿<i></i>黑色<i></i>衣戴<i></i>墨镜<i></i><i></i>轻<i></i>，每<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>拿<i></i>武器。

郝少爷表<i></i>严肃，指<i></i>指秦远，冷冷<i></i><i></i>：“给<i></i>打，<i></i><i></i><i></i>打死<i></i>，打<i></i>什<i></i><i></i><i></i>负责。”

“等等。”

更多内容加载中...请稍候...

本站只支持手机浏览器访问，若您看到此段落，代表章节内容加载失败，请关闭浏览器的阅读模式、畅读模式、模式，以及关闭广告屏蔽功能，或复制网址到其他浏览器阅读！

“老师，快<i></i>，<i></i>死啦。”

程伟凑<i></i>魏儒耳边<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。

“<i></i><i></i>戏<i></i><i></i>。”

魏儒差点笑<i></i><i></i>，尽量压低声音<i></i>程伟<i></i><i></i>。

<i></i><i></i>老爷<i></i><i></i><i></i><i></i>醒<i></i><i></i>并<i></i>关<i></i>，<i></i>关<i></i><i></i><i></i>老爷<i></i>被秦远治死<i></i>，<i></i><i></i>怎<i></i>收场。

秦远<i></i><i></i><i></i>话，<i></i><i></i>思考<i></i>底<i></i>哪<i></i>环节<i></i><i></i>问题，<i></i><i></i>准备扎七针，按<i></i>理<i></i><i></i>应该<i></i><i></i>针比<i></i>针<i></i>啊，七针扎完病<i></i>基本<i></i><i></i>正常<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>底<i></i>怎<i></i>回<i></i>？

郝少爷表<i></i>渐冷，眼神<i></i>闪<i></i><i></i>丝寒光，声音低低<i></i>命令管<i></i>，“<i></i><i></i>打<i></i><i></i>叫<i></i>。”

“老师，郝<i></i>少爷<i></i>叫打<i></i><i></i>，<i></i>俩估计<i></i><i></i>死<i></i><i></i><i></i>。”

程伟向魏儒分享<i></i><i></i><i></i>喜悦。

“嘿嘿嘿，等等打<i></i>架<i></i><i></i>躲远点，别溅咱俩<i></i>身血。”

魏儒幸灾乐祸。

张德汉跪<i></i><i></i>郝少爷跟<i></i>，“郝少爷，<i></i><i></i>您父亲<i></i>旧友。<i></i>您随便处置，<i></i>秦<i></i>夫放<i></i>吧。”

<i></i>张德汉<i></i><i></i><i></i>医<i></i>经验<i></i>老爷<i></i><i></i><i></i><i></i>状况，<i></i><i></i>觉<i></i>老爷<i></i>已经<i></i>力回<i></i><i></i>。

“呵呵，放<i></i><i></i>，<i></i>放<i></i><i></i>，谁放<i></i><i></i>父亲。”

郝少爷目光冰冷，狠狠<i></i><i></i><i></i>秦远。

<i></i><i></i>眼<i></i><i></i><i></i>况，秦远<i></i>像<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>直思考<i></i>哪<i></i>环节<i></i><i></i>问题。

<i></i><i></i><i></i>门外进入五六<i></i>膘肥体壮，穿<i></i>黑色<i></i>衣戴<i></i>墨镜<i></i><i></i>轻<i></i>，每<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>拿<i></i>武器。

郝少爷表<i></i>严肃，指<i></i>指秦远，冷冷<i></i><i></i>：“给<i></i>打，<i></i><i></i><i></i>打死<i></i>，打<i></i>什<i></i><i></i><i></i>负责。”

“等等。”

更多内容加载中...请稍候...

本站只支持手机浏览器访问，若您看到此段落，代表章节内容加载失败，请关闭浏览器的阅读模式、畅读模式、模式，以及关闭广告屏蔽功能，或复制网址到其他浏览器阅读！

“老师，快<i></i>，<i></i>死啦。”

程伟凑<i></i>魏儒耳边<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。

“<i></i><i></i>戏<i></i><i></i>。”

魏儒差点笑<i></i><i></i>，尽量压低声音<i></i>程伟<i></i><i></i>。

<i></i><i></i>老爷<i></i><i></i><i></i><i></i>醒<i></i><i></i>并<i></i>关<i></i>，<i></i>关<i></i><i></i><i></i>老爷<i></i>被秦远治死<i></i>，<i></i><i></i>怎<i></i>收场。

秦远<i></i><i></i><i></i>话，<i></i><i></i>思考<i></i>底<i></i>哪<i></i>环节<i></i><i></i>问题，<i></i><i></i>准备扎七针，按<i></i>理<i></i><i></i>应该<i></i><i></i>针比<i></i>针<i></i>啊，七针扎完病<i></i>基本<i></i><i></i>正常<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>底<i></i>怎<i></i>回<i></i>？

郝少爷表<i></i>渐冷，眼神<i></i>闪<i></i><i></i>丝寒光，声音低低<i></i>命令管<i></i>，“<i></i><i></i>打<i></i><i></i>叫<i></i>。”

“老师，郝<i></i>少爷<i></i>叫打<i></i><i></i>，<i></i>俩估计<i></i><i></i>死<i></i><i></i><i></i>。”

程伟向魏儒分享<i></i><i></i><i></i>喜悦。

“嘿嘿嘿，等等打<i></i>架<i></i><i></i>躲远点，别溅咱俩<i></i>身血。”

魏儒幸灾乐祸。

张德汉跪<i></i><i></i>郝少爷跟<i></i>，“郝少爷，<i></i><i></i>您父亲<i></i>旧友。<i></i>您随便处置，<i></i>秦<i></i>夫放<i></i>吧。”

<i></i>张德汉<i></i><i></i><i></i>医<i></i>经验<i></i>老爷<i></i><i></i><i></i><i></i>状况，<i></i><i></i>觉<i></i>老爷<i></i>已经<i></i>力回<i></i><i></i>。

“呵呵，放<i></i><i></i>，<i></i>放<i></i><i></i>，谁放<i></i><i></i>父亲。”

郝少爷目光冰冷，狠狠<i></i><i></i><i></i>秦远。

<i></i><i></i>眼<i></i><i></i><i></i>况，秦远<i></i>像<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>直思考<i></i>哪<i></i>环节<i></i><i></i>问题。

<i></i><i></i><i></i>门外进入五六<i></i>膘肥体壮，穿<i></i>黑色<i></i>衣戴<i></i>墨镜<i></i><i></i>轻<i></i>，每<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>拿<i></i>武器。

郝少爷表<i></i>严肃，指<i></i>指秦远，冷冷<i></i><i></i>：“给<i></i>打，<i></i><i></i><i></i>打死<i></i>，打<i></i>什<i></i><i></i><i></i>负责。”

“等等。”

更多内容加载中...请稍候...

本站只支持手机浏览器访问，若您看到此段落，代表章节内容加载失败，请关闭浏览器的阅读模式、畅读模式、模式，以及关闭广告屏蔽功能，或复制网址到其他浏览器阅读！

“老师，快<i></i>，<i></i>死啦。”

程伟凑<i></i>魏儒耳边<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。

“<i></i><i></i>戏<i></i><i></i>。”

魏儒差点笑<i></i><i></i>，尽量压低声音<i></i>程伟<i></i><i></i>。

<i></i><i></i>老爷<i></i><i></i><i></i><i></i>醒<i></i><i></i>并<i></i>关<i></i>，<i></i>关<i></i><i></i><i></i>老爷<i></i>被秦远治死<i></i>，<i></i><i></i>怎<i></i>收场。

秦远<i></i><i></i><i></i>话，<i></i><i></i>思考<i></i>底<i></i>哪<i></i>环节<i></i><i></i>问题，<i></i><i></i>准备扎七针，按<i></i>理<i></i><i></i>应该<i></i><i></i>针比<i></i>针<i></i>啊，七针扎完病<i></i>基本<i></i><i></i>正常<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>底<i></i>怎<i></i>回<i></i>？

郝少爷表<i></i>渐冷，眼神<i></i>闪<i></i><i></i>丝寒光，声音低低<i></i>命令管<i></i>，“<i></i><i></i>打<i></i><i></i>叫<i></i>。”

“老师，郝<i></i>少爷<i></i>叫打<i></i><i></i>，<i></i>俩估计<i></i><i></i>死<i></i><i></i><i></i>。”

程伟向魏儒分享<i></i><i></i><i></i>喜悦。

“嘿嘿嘿，等等打<i></i>架<i></i><i></i>躲远点，别溅咱俩<i></i>身血。”

魏儒幸灾乐祸。

张德汉跪<i></i><i></i>郝少爷跟<i></i>，“郝少爷，<i></i><i></i>您父亲<i></i>旧友。<i></i>您随便处置，<i></i>秦<i></i>夫放<i></i>吧。”

<i></i>张德汉<i></i><i></i><i></i>医<i></i>经验<i></i>老爷<i></i><i></i><i></i><i></i>状况，<i></i><i></i>觉<i></i>老爷<i></i>已经<i></i>力回<i></i><i></i>。

“呵呵，放<i></i><i></i>，<i></i>放<i></i><i></i>，谁放<i></i><i></i>父亲。”

郝少爷目光冰冷，狠狠<i></i><i></i><i></i>秦远。

<i></i><i></i>眼<i></i><i></i><i></i>况，秦远<i></i>像<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>直思考<i></i>哪<i></i>环节<i></i><i></i>问题。

<i></i><i></i><i></i>门外进入五六<i></i>膘肥体壮，穿<i></i>黑色<i></i>衣戴<i></i>墨镜<i></i><i></i>轻<i></i>，每<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>拿<i></i>武器。

郝少爷表<i></i>严肃，指<i></i>指秦远，冷冷<i></i><i></i>：“给<i></i>打，<i></i><i></i><i></i>打死<i></i>，打<i></i>什<i></i><i></i><i></i>负责。”

“等等。”

更多内容加载中...请稍候...

本站只支持手机浏览器访问，若您看到此段落，代表章节内容加载失败，请关闭浏览器的阅读模式、畅读模式、模式，以及关闭广告屏蔽功能，或复制网址到其他浏览器阅读！

“老师，快<i></i>，<i></i>死啦。”

程伟凑<i></i>魏儒耳边<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。

“<i></i><i></i>戏<i></i><i></i>。”

魏儒差点笑<i></i><i></i>，尽量压低声音<i></i>程伟<i></i><i></i>。

<i></i><i></i>老爷<i></i><i></i><i></i><i></i>醒<i></i><i></i>并<i></i>关<i></i>，<i></i>关<i></i><i></i><i></i>老爷<i></i>被秦远治死<i></i>，<i></i><i></i>怎<i></i>收场。

秦远<i></i><i></i><i></i>话，<i></i><i></i>思考<i></i>底<i></i>哪<i></i>环节<i></i><i></i>问题，<i></i><i></i>准备扎七针，按<i></i>理<i></i><i></i>应该<i></i><i></i>针比<i></i>针<i></i>啊，七针扎完病<i></i>基本<i></i><i></i>正常<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>底<i></i>怎<i></i>回<i></i>？

郝少爷表<i></i>渐冷，眼神<i></i>闪<i></i><i></i>丝寒光，声音低低<i></i>命令管<i></i>，“<i></i><i></i>打<i></i><i></i>叫<i></i>。”

“老师，郝<i></i>少爷<i></i>叫打<i></i><i></i>，<i></i>俩估计<i></i><i></i>死<i></i><i></i><i></i>。”

程伟向魏儒分享<i></i><i></i><i></i>喜悦。

“嘿嘿嘿，等等打<i></i>架<i></i><i></i>躲远点，别溅咱俩<i></i>身血。”

魏儒幸灾乐祸。

张德汉跪<i></i><i></i>郝少爷跟<i></i>，“郝少爷，<i></i><i></i>您父亲<i></i>旧友。<i></i>您随便处置，<i></i>秦<i></i>夫放<i></i>吧。”

<i></i>张德汉<i></i><i></i><i></i>医<i></i>经验<i></i>老爷<i></i><i></i><i></i><i></i>状况，<i></i><i></i>觉<i></i>老爷<i></i>已经<i></i>力回<i></i><i></i>。

“呵呵，放<i></i><i></i>，<i></i>放<i></i><i></i>，谁放<i></i><i></i>父亲。”

郝少爷目光冰冷，狠狠<i></i><i></i><i></i>秦远。

<i></i><i></i>眼<i></i><i></i><i></i>况，秦远<i></i>像<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>直思考<i></i>哪<i></i>环节<i></i><i></i>问题。

<i></i><i></i><i></i>门外进入五六<i></i>膘肥体壮，穿<i></i>黑色<i></i>衣戴<i></i>墨镜<i></i><i></i>轻<i></i>，每<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>拿<i></i>武器。

郝少爷表<i></i>严肃，指<i></i>指秦远，冷冷<i></i><i></i>：“给<i></i>打，<i></i><i></i><i></i>打死<i></i>，打<i></i>什<i></i><i></i><i></i>负责。”

“等等。”

更多内容加载中...请稍候...

本站只支持手机浏览器访问，若您看到此段落，代表章节内容加载失败，请关闭浏览器的阅读模式、畅读模式、模式，以及关闭广告屏蔽功能，或复制网址到其他浏览器阅读！

“老师，快<i></i>，<i></i>死啦。”

程伟凑<i></i>魏儒耳边<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。

“<i></i><i></i>戏<i></i><i></i>。”

魏儒差点笑<i></i><i></i>，尽量压低声音<i></i>程伟<i></i><i></i>。

<i></i><i></i>老爷<i></i><i></i><i></i><i></i>醒<i></i><i></i>并<i></i>关<i></i>，<i></i>关<i></i><i></i><i></i>老爷<i></i>被秦远治死<i></i>，<i></i><i></i>怎<i></i>收场。

秦远<i></i><i></i><i></i>话，<i></i><i></i>思考<i></i>底<i></i>哪<i></i>环节<i></i><i></i>问题，<i></i><i></i>准备扎七针，按<i></i>理<i></i><i></i>应该<i></i><i></i>针比<i></i>针<i></i>啊，七针扎完病<i></i>基本<i></i><i></i>正常<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>底<i></i>怎<i></i>回<i></i>？

郝少爷表<i></i>渐冷，眼神<i></i>闪<i></i><i></i>丝寒光，声音低低<i></i>命令管<i></i>，“<i></i><i></i>打<i></i><i></i>叫<i></i>。”

“老师，郝<i></i>少爷<i></i>叫打<i></i><i></i>，<i></i>俩估计<i></i><i></i>死<i></i><i></i><i></i>。”

程伟向魏儒分享<i></i><i></i><i></i>喜悦。

“嘿嘿嘿，等等打<i></i>架<i></i><i></i>躲远点，别溅咱俩<i></i>身血。”

魏儒幸灾乐祸。

张德汉跪<i></i><i></i>郝少爷跟<i></i>，“郝少爷，<i></i><i></i>您父亲<i></i>旧友。<i></i>您随便处置，<i></i>秦<i></i>夫放<i></i>吧。”

<i></i>张德汉<i></i><i></i><i></i>医<i></i>经验<i></i>老爷<i></i><i></i><i></i><i></i>状况，<i></i><i></i>觉<i></i>老爷<i></i>已经<i></i>力回<i></i><i></i>。

“呵呵，放<i></i><i></i>，<i></i>放<i></i><i></i>，谁放<i></i><i></i>父亲。”

郝少爷目光冰冷，狠狠<i></i><i></i><i></i>秦远。

<i></i><i></i>眼<i></i><i></i><i></i>况，秦远<i></i>像<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>直思考<i></i>哪<i></i>环节<i></i><i></i>问题。

<i></i><i></i><i></i>门外进入五六<i></i>膘肥体壮，穿<i></i>黑色<i></i>衣戴<i></i>墨镜<i></i><i></i>轻<i></i>，每<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>拿<i></i>武器。

郝少爷表<i></i>严肃，指<i></i>指秦远，冷冷<i></i><i></i>：“给<i></i>打，<i></i><i></i><i></i>打死<i></i>，打<i></i>什<i></i><i></i><i></i>负责。”

“等等。”

更多内容加载中...请稍候...

本站只支持手机浏览器访问，若您看到此段落，代表章节内容加载失败，请关闭浏览器的阅读模式、畅读模式、模式，以及关闭广告屏蔽功能，或复制网址到其他浏览器阅读！

“老师，快<i></i>，<i></i>死啦。”

程伟凑<i></i>魏儒耳边<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。

“<i></i><i></i>戏<i></i><i></i>。”

魏儒差点笑<i></i><i></i>，尽量压低声音<i></i>程伟<i></i><i></i>。

<i></i><i></i>老爷<i></i><i></i><i></i><i></i>醒<i></i><i></i>并<i></i>关<i></i>，<i></i>关<i></i><i></i><i></i>老爷<i></i>被秦远治死<i></i>，<i></i><i></i>怎<i></i>收场。

秦远<i></i><i></i><i></i>话，<i></i><i></i>思考<i></i>底<i></i>哪<i></i>环节<i></i><i></i>问题，<i></i><i></i>准备扎七针，按<i></i>理<i></i><i></i>应该<i></i><i></i>针比<i></i>针<i></i>啊，七针扎完病<i></i>基本<i></i><i></i>正常<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>底<i></i>怎<i></i>回<i></i>？

郝少爷表<i></i>渐冷，眼神<i></i>闪<i></i><i></i>丝寒光，声音低低<i></i>命令管<i></i>，“<i></i><i></i>打<i></i><i></i>叫<i></i>。”

“老师，郝<i></i>少爷<i></i>叫打<i></i><i></i>，<i></i>俩估计<i></i><i></i>死<i></i><i></i><i></i>。”

程伟向魏儒分享<i></i><i></i><i></i>喜悦。

“嘿嘿嘿，等等打<i></i>架<i></i><i></i>躲远点，别溅咱俩<i></i>身血。”

魏儒幸灾乐祸。

张德汉跪<i></i><i></i>郝少爷跟<i></i>，“郝少爷，<i></i><i></i>您父亲<i></i>旧友。<i></i>您随便处置，<i></i>秦<i></i>夫放<i></i>吧。”

<i></i>张德汉<i></i><i></i><i></i>医<i></i>经验<i></i>老爷<i></i><i></i><i></i><i></i>状况，<i></i><i></i>觉<i></i>老爷<i></i>已经<i></i>力回<i></i><i></i>。

“呵呵，放<i></i><i></i>，<i></i>放<i></i><i></i>，谁放<i></i><i></i>父亲。”

郝少爷目光冰冷，狠狠<i></i><i></i><i></i>秦远。

<i></i><i></i>眼<i></i><i></i><i></i>况，秦远<i></i>像<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>直思考<i></i>哪<i></i>环节<i></i><i></i>问题。

<i></i><i></i><i></i>门外进入五六<i></i>膘肥体壮，穿<i></i>黑色<i></i>衣戴<i></i>墨镜<i></i><i></i>轻<i></i>，每<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>拿<i></i>武器。

郝少爷表<i></i>严肃，指<i></i>指秦远，冷冷<i></i><i></i>：“给<i></i>打，<i></i><i></i><i></i>打死<i></i>，打<i></i>什<i></i><i></i><i></i>负责。”

“等等。”

更多内容加载中...请稍候...

本站只支持手机浏览器访问，若您看到此段落，代表章节内容加载失败，请关闭浏览器的阅读模式、畅读模式、模式，以及关闭广告屏蔽功能，或复制网址到其他浏览器阅读！

“老师，快<i></i>，<i></i>死啦。”

程伟凑<i></i>魏儒耳边<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。

“<i></i><i></i>戏<i></i><i></i>。”

魏儒差点笑<i></i><i></i>，尽量压低声音<i></i>程伟<i></i><i></i>。

<i></i><i></i>老爷<i></i><i></i><i></i><i></i>醒<i></i><i></i>并<i></i>关<i></i>，<i></i>关<i></i><i></i><i></i>老爷<i></i>被秦远治死<i></i>，<i></i><i></i>怎<i></i>收场。

秦远<i></i><i></i><i></i>话，<i></i><i></i>思考<i></i>底<i></i>哪<i></i>环节<i></i><i></i>问题，<i></i><i></i>准备扎七针，按<i></i>理<i></i><i></i>应该<i></i><i></i>针比<i></i>针<i></i>啊，七针扎完病<i></i>基本<i></i><i></i>正常<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>底<i></i>怎<i></i>回<i></i>？

郝少爷表<i></i>渐冷，眼神<i></i>闪<i></i><i></i>丝寒光，声音低低<i></i>命令管<i></i>，“<i></i><i></i>打<i></i><i></i>叫<i></i>。”

“老师，郝<i></i>少爷<i></i>叫打<i></i><i></i>，<i></i>俩估计<i></i><i></i>死<i></i><i></i><i></i>。”

程伟向魏儒分享<i></i><i></i><i></i>喜悦。

“嘿嘿嘿，等等打<i></i>架<i></i><i></i>躲远点，别溅咱俩<i></i>身血。”

魏儒幸灾乐祸。

张德汉跪<i></i><i></i>郝少爷跟<i></i>，“郝少爷，<i></i><i></i>您父亲<i></i>旧友。<i></i>您随便处置，<i></i>秦<i></i>夫放<i></i>吧。”

<i></i>张德汉<i></i><i></i><i></i>医<i></i>经验<i></i>老爷<i></i><i></i><i></i><i></i>状况，<i></i><i></i>觉<i></i>老爷<i></i>已经<i></i>力回<i></i><i></i>。

“呵呵，放<i></i><i></i>，<i></i>放<i></i><i></i>，谁放<i></i><i></i>父亲。”

郝少爷目光冰冷，狠狠<i></i><i></i><i></i>秦远。

<i></i><i></i>眼<i></i><i></i><i></i>况，秦远<i></i>像<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>直思考<i></i>哪<i></i>环节<i></i><i></i>问题。

<i></i><i></i><i></i>门外进入五六<i></i>膘肥体壮，穿<i></i>黑色<i></i>衣戴<i></i>墨镜<i></i><i></i>轻<i></i>，每<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>拿<i></i>武器。

郝少爷表<i></i>严肃，指<i></i>指秦远，冷冷<i></i><i></i>：“给<i></i>打，<i></i><i></i><i></i>打死<i></i>，打<i></i>什<i></i><i></i><i></i>负责。”

“等等。”

更多内容加载中...请稍候...

本站只支持手机浏览器访问，若您看到此段落，代表章节内容加载失败，请关闭浏览器的阅读模式、畅读模式、模式，以及关闭广告屏蔽功能，或复制网址到其他浏览器阅读！

“老师，快<i></i>，<i></i>死啦。”

程伟凑<i></i>魏儒耳边<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。

“<i></i><i></i>戏<i></i><i></i>。”

魏儒差点笑<i></i><i></i>，尽量压低声音<i></i>程伟<i></i><i></i>。

<i></i><i></i>老爷<i></i><i></i><i></i><i></i>醒<i></i><i></i>并<i></i>关<i></i>，<i></i>关<i></i><i></i><i></i>老爷<i></i>被秦远治死<i></i>，<i></i><i></i>怎<i></i>收场。

秦远<i></i><i></i><i></i>话，<i></i><i></i>思考<i></i>底<i></i>哪<i></i>环节<i></i><i></i>问题，<i></i><i></i>准备扎七针，按<i></i>理<i></i><i></i>应该<i></i><i></i>针比<i></i>针<i></i>啊，七针扎完病<i></i>基本<i></i><i></i>正常<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>底<i></i>怎<i></i>回<i></i>？

郝少爷表<i></i>渐冷，眼神<i></i>闪<i></i><i></i>丝寒光，声音低低<i></i>命令管<i></i>，“<i></i><i></i>打<i></i><i></i>叫<i></i>。”

“老师，郝<i></i>少爷<i></i>叫打<i></i><i></i>，<i></i>俩估计<i></i><i></i>死<i></i><i></i><i></i>。”

程伟向魏儒分享<i></i><i></i><i></i>喜悦。

“嘿嘿嘿，等等打<i></i>架<i></i><i></i>躲远点，别溅咱俩<i></i>身血。”

魏儒幸灾乐祸。

张德汉跪<i></i><i></i>郝少爷跟<i></i>，“郝少爷，<i></i><i></i>您父亲<i></i>旧友。<i></i>您随便处置，<i></i>秦<i></i>夫放<i></i>吧。”

<i></i>张德汉<i></i><i></i><i></i>医<i></i>经验<i></i>老爷<i></i><i></i><i></i><i></i>状况，<i></i><i></i>觉<i></i>老爷<i></i>已经<i></i>力回<i></i><i></i>。

“呵呵，放<i></i><i></i>，<i></i>放<i></i><i></i>，谁放<i></i><i></i>父亲。”

郝少爷目光冰冷，狠狠<i></i><i></i><i></i>秦远。

<i></i><i></i>眼<i></i><i></i><i></i>况，秦远<i></i>像<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>直思考<i></i>哪<i></i>环节<i></i><i></i>问题。

<i></i><i></i><i></i>门外进入五六<i></i>膘肥体壮，穿<i></i>黑色<i></i>衣戴<i></i>墨镜<i></i><i></i>轻<i></i>，每<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>拿<i></i>武器。

郝少爷表<i></i>严肃，指<i></i>指秦远，冷冷<i></i><i></i>：“给<i></i>打，<i></i><i></i><i></i>打死<i></i>，打<i></i>什<i></i><i></i><i></i>负责。”

“等等。”

更多内容加载中...请稍候...

本站只支持手机浏览器访问，若您看到此段落，代表章节内容加载失败，请关闭浏览器的阅读模式、畅读模式、模式，以及关闭广告屏蔽功能，或复制网址到其他浏览器阅读！

“老师，快<i></i>，<i></i>死啦。”

程伟凑<i></i>魏儒耳边<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。

“<i></i><i></i>戏<i></i><i></i>。”

魏儒差点笑<i></i><i></i>，尽量压低声音<i></i>程伟<i></i><i></i>。

<i></i><i></i>老爷<i></i><i></i><i></i><i></i>醒<i></i><i></i>并<i></i>关<i></i>，<i></i>关<i></i><i></i><i></i>老爷<i></i>被秦远治死<i></i>，<i></i><i></i>怎<i></i>收场。

秦远<i></i><i></i><i></i>话，<i></i><i></i>思考<i></i>底<i></i>哪<i></i>环节<i></i><i></i>问题，<i></i><i></i>准备扎七针，按<i></i>理<i></i><i></i>应该<i></i><i></i>针比<i></i>针<i></i>啊，七针扎完病<i></i>基本<i></i><i></i>正常<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>底<i></i>怎<i></i>回<i></i>？

郝少爷表<i></i>渐冷，眼神<i></i>闪<i></i><i></i>丝寒光，声音低低<i></i>命令管<i></i>，“<i></i><i></i>打<i></i><i></i>叫<i></i>。”

“老师，郝<i></i>少爷<i></i>叫打<i></i><i></i>，<i></i>俩估计<i></i><i></i>死<i></i><i></i><i></i>。”

程伟向魏儒分享<i></i><i></i><i></i>喜悦。

“嘿嘿嘿，等等打<i></i>架<i></i><i></i>躲远点，别溅咱俩<i></i>身血。”

魏儒幸灾乐祸。

张德汉跪<i></i><i></i>郝少爷跟<i></i>，“郝少爷，<i></i><i></i>您父亲<i></i>旧友。<i></i>您随便处置，<i></i>秦<i></i>夫放<i></i>吧。”

<i></i>张德汉<i></i><i></i><i></i>医<i></i>经验<i></i>老爷<i></i><i></i><i></i><i></i>状况，<i></i><i></i>觉<i></i>老爷<i></i>已经<i></i>力回<i></i><i></i>。

“呵呵，放<i></i><i></i>，<i></i>放<i></i><i></i>，谁放<i></i><i></i>父亲。”

郝少爷目光冰冷，狠狠<i></i><i></i><i></i>秦远。

<i></i><i></i>眼<i></i><i></i><i></i>况，秦远<i></i>像<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>直思考<i></i>哪<i></i>环节<i></i><i></i>问题。

<i></i><i></i><i></i>门外进入五六<i></i>膘肥体壮，穿<i></i>黑色<i></i>衣戴<i></i>墨镜<i></i><i></i>轻<i></i>，每<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>拿<i></i>武器。

郝少爷表<i></i>严肃，指<i></i>指秦远，冷冷<i></i><i></i>：“给<i></i>打，<i></i><i></i><i></i>打死<i></i>，打<i></i>什<i></i><i></i><i></i>负责。”

“等等。”

更多内容加载中...请稍候...

本站只支持手机浏览器访问，若您看到此段落，代表章节内容加载失败，请关闭浏览器的阅读模式、畅读模式、模式，以及关闭广告屏蔽功能，或复制网址到其他浏览器阅读！