秦远此<i></i>再<i></i>坐<i></i>住<i></i>，因<i></i>再<i></i><i></i>症<i></i>药，老<i></i>真<i></i><i></i>命危险。

程伟停<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，愤怒<i></i>指向秦远,“<i></i><i></i><i></i>什<i></i>东西，<i></i><i></i><i></i>嘴，<i></i>本<i></i><i></i><i></i>老爷<i></i>治<i></i>啊。”

秦远<i></i>脸<i></i>点黑，“<i></i><i></i><i></i>名<i></i>医，<i></i>既<i></i>敢<i></i><i></i><i></i><i></i>庸医，<i></i><i></i><i></i>本<i></i>将老爷<i></i>治<i></i>，并且<i></i>让<i></i><i></i><i></i><i></i>醒<i></i>。”

“哈哈哈，<i></i>轻<i></i>，少<i></i><i></i>话。<i></i>医<i></i><i></i><i></i>骗<i></i><i></i><i></i>戏，像<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>嘴皮<i></i><i></i><i></i>，<i></i>师父<i></i><i></i><i></i>什<i></i><i></i>东西。”

魏儒冷笑。

秦远握紧<i></i>拳头，<i></i>声呵斥：“<i></i>再<i></i><i></i>遍？”

<i></i><i></i>此<i></i>，老爷<i></i>浑身抽搐<i></i><i></i>。

更多内容加载中...请稍候...

本站只支持手机浏览器访问，若您看到此段落，代表章节内容加载失败，请关闭浏览器的阅读模式、畅读模式、模式，以及关闭广告屏蔽功能，或复制网址到其他浏览器阅读！

ass=''ga''

郝少爷连忙将药给病床<i></i><i></i>老爷<i></i>喂<i></i><i></i><i></i>，魏儒<i></i>观察<i></i>片刻<i></i>，<i></i><i></i>：“郝少爷，<i></i><i></i>先回<i></i><i></i>，明早记<i></i><i></i>检查。”

“<i></i><i></i>，明<i></i><i></i>检查<i></i><i></i>候，再带<i></i><i></i>阿猫阿狗<i></i>类<i></i><i></i><i></i>，老朽恕<i></i>接待。”

秦远知<i></i>魏儒<i></i>拐<i></i>弯儿骂<i></i><i></i>，<i></i><i></i>却<i></i><i></i>气，反<i></i><i></i><i></i>旁冷笑。

因<i></i>据秦远<i></i>观察，<i></i>老<i></i><i></i>将病<i></i>诊断<i></i>，<i></i><i></i><i></i>安神药，<i></i>药<i></i><i></i>让病<i></i>更加恶化，<i></i><i></i>等等<i></i>魏儒怎<i></i>收场。

魏儒<i></i>完<i></i>准备走<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>走<i></i>门口，老爷<i></i>哇<i></i><i></i>声吐<i></i><i></i>口鲜血，随<i></i>呼吸紧蹙，喘<i></i>粗气。

郝少爷<i></i>见<i></i>，连忙叫住<i></i>魏儒：“魏<i></i>夫，魏<i></i>夫，您快<i></i><i></i><i></i>父亲<i></i><i></i>怎<i></i><i></i>。”

魏儒连忙走<i></i>病床<i></i>，翻<i></i>老爷<i></i>眼皮<i></i><i></i><i></i>，<i></i>言<i></i>语<i></i>：“奇怪，怎<i></i>突<i></i>病<i></i>恶化<i></i>。”

快，<i></i>程赶紧拿针<i></i>，<i></i><i></i>给病<i></i>打针。

“庸医啊，庸医，<i></i><i></i><i></i>针<i></i><i></i>，<i></i>保证老爷<i></i>立刻<i></i><i></i>死<i></i>。”

秦远此<i></i>再<i></i>坐<i></i>住<i></i>，因<i></i>再<i></i><i></i>症<i></i>药，老<i></i>真<i></i><i></i>命危险。

程伟停<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，愤怒<i></i>指向秦远,“<i></i><i></i><i></i>什<i></i>东西，<i></i><i></i><i></i>嘴，<i></i>本<i></i><i></i><i></i>老爷<i></i>治<i></i>啊。”

秦远<i></i>脸<i></i>点黑，“<i></i><i></i><i></i>名<i></i>医，<i></i>既<i></i>敢<i></i><i></i><i></i><i></i>庸医，<i></i><i></i><i></i>本<i></i>将老爷<i></i>治<i></i>，并且<i></i>让<i></i><i></i><i></i><i></i>醒<i></i>。”

“哈哈哈，<i></i>轻<i></i>，少<i></i><i></i>话。<i></i>医<i></i><i></i><i></i>骗<i></i><i></i><i></i>戏，像<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>嘴皮<i></i><i></i><i></i>，<i></i>师父<i></i><i></i><i></i>什<i></i><i></i>东西。”

魏儒冷笑。

秦远握紧<i></i>拳头，<i></i>声呵斥：“<i></i>再<i></i><i></i>遍？”

<i></i><i></i>此<i></i>，老爷<i></i>浑身抽搐<i></i><i></i>。

更多内容加载中...请稍候...

本站只支持手机浏览器访问，若您看到此段落，代表章节内容加载失败，请关闭浏览器的阅读模式、畅读模式、模式，以及关闭广告屏蔽功能，或复制网址到其他浏览器阅读！

ass=''ga''

郝少爷连忙将药给病床<i></i><i></i>老爷<i></i>喂<i></i><i></i><i></i>，魏儒<i></i>观察<i></i>片刻<i></i>，<i></i><i></i>：“郝少爷，<i></i><i></i>先回<i></i><i></i>，明早记<i></i><i></i>检查。”

“<i></i><i></i>，明<i></i><i></i>检查<i></i><i></i>候，再带<i></i><i></i>阿猫阿狗<i></i>类<i></i><i></i><i></i>，老朽恕<i></i>接待。”

秦远知<i></i>魏儒<i></i>拐<i></i>弯儿骂<i></i><i></i>，<i></i><i></i>却<i></i><i></i>气，反<i></i><i></i><i></i>旁冷笑。

因<i></i>据秦远<i></i>观察，<i></i>老<i></i><i></i>将病<i></i>诊断<i></i>，<i></i><i></i><i></i>安神药，<i></i>药<i></i><i></i>让病<i></i>更加恶化，<i></i><i></i>等等<i></i>魏儒怎<i></i>收场。

魏儒<i></i>完<i></i>准备走<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>走<i></i>门口，老爷<i></i>哇<i></i><i></i>声吐<i></i><i></i>口鲜血，随<i></i>呼吸紧蹙，喘<i></i>粗气。

郝少爷<i></i>见<i></i>，连忙叫住<i></i>魏儒：“魏<i></i>夫，魏<i></i>夫，您快<i></i><i></i><i></i>父亲<i></i><i></i>怎<i></i><i></i>。”

魏儒连忙走<i></i>病床<i></i>，翻<i></i>老爷<i></i>眼皮<i></i><i></i><i></i>，<i></i>言<i></i>语<i></i>：“奇怪，怎<i></i>突<i></i>病<i></i>恶化<i></i>。”

快，<i></i>程赶紧拿针<i></i>，<i></i><i></i>给病<i></i>打针。

“庸医啊，庸医，<i></i><i></i><i></i>针<i></i><i></i>，<i></i>保证老爷<i></i>立刻<i></i><i></i>死<i></i>。”

秦远此<i></i>再<i></i>坐<i></i>住<i></i>，因<i></i>再<i></i><i></i>症<i></i>药，老<i></i>真<i></i><i></i>命危险。

程伟停<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，愤怒<i></i>指向秦远,“<i></i><i></i><i></i>什<i></i>东西，<i></i><i></i><i></i>嘴，<i></i>本<i></i><i></i><i></i>老爷<i></i>治<i></i>啊。”

秦远<i></i>脸<i></i>点黑，“<i></i><i></i><i></i>名<i></i>医，<i></i>既<i></i>敢<i></i><i></i><i></i><i></i>庸医，<i></i><i></i><i></i>本<i></i>将老爷<i></i>治<i></i>，并且<i></i>让<i></i><i></i><i></i><i></i>醒<i></i>。”

“哈哈哈，<i></i>轻<i></i>，少<i></i><i></i>话。<i></i>医<i></i><i></i><i></i>骗<i></i><i></i><i></i>戏，像<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>嘴皮<i></i><i></i><i></i>，<i></i>师父<i></i><i></i><i></i>什<i></i><i></i>东西。”

魏儒冷笑。

秦远握紧<i></i>拳头，<i></i>声呵斥：“<i></i>再<i></i><i></i>遍？”

<i></i><i></i>此<i></i>，老爷<i></i>浑身抽搐<i></i><i></i>。

更多内容加载中...请稍候...

本站只支持手机浏览器访问，若您看到此段落，代表章节内容加载失败，请关闭浏览器的阅读模式、畅读模式、模式，以及关闭广告屏蔽功能，或复制网址到其他浏览器阅读！

推荐：【】《《《《

ass=''ga''

郝少爷连忙将药给病床<i></i><i></i>老爷<i></i>喂<i></i><i></i><i></i>，魏儒<i></i>观察<i></i>片刻<i></i>，<i></i><i></i>：“郝少爷，<i></i><i></i>先回<i></i><i></i>，明早记<i></i><i></i>检查。”

“<i></i><i></i>，明<i></i><i></i>检查<i></i><i></i>候，再带<i></i><i></i>阿猫阿狗<i></i>类<i></i><i></i><i></i>，老朽恕<i></i>接待。”

秦远知<i></i>魏儒<i></i>拐<i></i>弯儿骂<i></i><i></i>，<i></i><i></i>却<i></i><i></i>气，反<i></i><i></i><i></i>旁冷笑。

因<i></i>据秦远<i></i>观察，<i></i>老<i></i><i></i>将病<i></i>诊断<i></i>，<i></i><i></i><i></i>安神药，<i></i>药<i></i><i></i>让病<i></i>更加恶化，<i></i><i></i>等等<i></i>魏儒怎<i></i>收场。

魏儒<i></i>完<i></i>准备走<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>走<i></i>门口，老爷<i></i>哇<i></i><i></i>声吐<i></i><i></i>口鲜血，随<i></i>呼吸紧蹙，喘<i></i>粗气。

郝少爷<i></i>见<i></i>，连忙叫住<i></i>魏儒：“魏<i></i>夫，魏<i></i>夫，您快<i></i><i></i><i></i>父亲<i></i><i></i>怎<i></i><i></i>。”

魏儒连忙走<i></i>病床<i></i>，翻<i></i>老爷<i></i>眼皮<i></i><i></i><i></i>，<i></i>言<i></i>语<i></i>：“奇怪，怎<i></i>突<i></i>病<i></i>恶化<i></i>。”

快，<i></i>程赶紧拿针<i></i>，<i></i><i></i>给病<i></i>打针。

“庸医啊，庸医，<i></i><i></i><i></i>针<i></i><i></i>，<i></i>保证老爷<i></i>立刻<i></i><i></i>死<i></i>。”

秦远此<i></i>再<i></i>坐<i></i>住<i></i>，因<i></i>再<i></i><i></i>症<i></i>药，老<i></i>真<i></i><i></i>命危险。

程伟停<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，愤怒<i></i>指向秦远,“<i></i><i></i><i></i>什<i></i>东西，<i></i><i></i><i></i>嘴，<i></i>本<i></i><i></i><i></i>老爷<i></i>治<i></i>啊。”

秦远<i></i>脸<i></i>点黑，“<i></i><i></i><i></i>名<i></i>医，<i></i>既<i></i>敢<i></i><i></i><i></i><i></i>庸医，<i></i><i></i><i></i>本<i></i>将老爷<i></i>治<i></i>，并且<i></i>让<i></i><i></i><i></i><i></i>醒<i></i>。”

“哈哈哈，<i></i>轻<i></i>，少<i></i><i></i>话。<i></i>医<i></i><i></i><i></i>骗<i></i><i></i><i></i>戏，像<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>嘴皮<i></i><i></i><i></i>，<i></i>师父<i></i><i></i><i></i>什<i></i><i></i>东西。”

魏儒冷笑。

秦远握紧<i></i>拳头，<i></i>声呵斥：“<i></i>再<i></i><i></i>遍？”

<i></i><i></i>此<i></i>，老爷<i></i>浑身抽搐<i></i><i></i>。

更多内容加载中...请稍候...

本站只支持手机浏览器访问，若您看到此段落，代表章节内容加载失败，请关闭浏览器的阅读模式、畅读模式、模式，以及关闭广告屏蔽功能，或复制网址到其他浏览器阅读！

ass=''ga''

郝少爷连忙将药给病床<i></i><i></i>老爷<i></i>喂<i></i><i></i><i></i>，魏儒<i></i>观察<i></i>片刻<i></i>，<i></i><i></i>：“郝少爷，<i></i><i></i>先回<i></i><i></i>，明早记<i></i><i></i>检查。”

“<i></i><i></i>，明<i></i><i></i>检查<i></i><i></i>候，再带<i></i><i></i>阿猫阿狗<i></i>类<i></i><i></i><i></i>，老朽恕<i></i>接待。”

秦远知<i></i>魏儒<i></i>拐<i></i>弯儿骂<i></i><i></i>，<i></i><i></i>却<i></i><i></i>气，反<i></i><i></i><i></i>旁冷笑。

因<i></i>据秦远<i></i>观察，<i></i>老<i></i><i></i>将病<i></i>诊断<i></i>，<i></i><i></i><i></i>安神药，<i></i>药<i></i><i></i>让病<i></i>更加恶化，<i></i><i></i>等等<i></i>魏儒怎<i></i>收场。

魏儒<i></i>完<i></i>准备走<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>走<i></i>门口，老爷<i></i>哇<i></i><i></i>声吐<i></i><i></i>口鲜血，随<i></i>呼吸紧蹙，喘<i></i>粗气。

郝少爷<i></i>见<i></i>，连忙叫住<i></i>魏儒：“魏<i></i>夫，魏<i></i>夫，您快<i></i><i></i><i></i>父亲<i></i><i></i>怎<i></i><i></i>。”

魏儒连忙走<i></i>病床<i></i>，翻<i></i>老爷<i></i>眼皮<i></i><i></i><i></i>，<i></i>言<i></i>语<i></i>：“奇怪，怎<i></i>突<i></i>病<i></i>恶化<i></i>。”

快，<i></i>程赶紧拿针<i></i>，<i></i><i></i>给病<i></i>打针。

“庸医啊，庸医，<i></i><i></i><i></i>针<i></i><i></i>，<i></i>保证老爷<i></i>立刻<i></i><i></i>死<i></i>。”

秦远此<i></i>再<i></i>坐<i></i>住<i></i>，因<i></i>再<i></i><i></i>症<i></i>药，老<i></i>真<i></i><i></i>命危险。

程伟停<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，愤怒<i></i>指向秦远,“<i></i><i></i><i></i>什<i></i>东西，<i></i><i></i><i></i>嘴，<i></i>本<i></i><i></i><i></i>老爷<i></i>治<i></i>啊。”

秦远<i></i>脸<i></i>点黑，“<i></i><i></i><i></i>名<i></i>医，<i></i>既<i></i>敢<i></i><i></i><i></i><i></i>庸医，<i></i><i></i><i></i>本<i></i>将老爷<i></i>治<i></i>，并且<i></i>让<i></i><i></i><i></i><i></i>醒<i></i>。”

“哈哈哈，<i></i>轻<i></i>，少<i></i><i></i>话。<i></i>医<i></i><i></i><i></i>骗<i></i><i></i><i></i>戏，像<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>嘴皮<i></i><i></i><i></i>，<i></i>师父<i></i><i></i><i></i>什<i></i><i></i>东西。”

魏儒冷笑。

秦远握紧<i></i>拳头，<i></i>声呵斥：“<i></i>再<i></i><i></i>遍？”

<i></i><i></i>此<i></i>，老爷<i></i>浑身抽搐<i></i><i></i>。

更多内容加载中...请稍候...

本站只支持手机浏览器访问，若您看到此段落，代表章节内容加载失败，请关闭浏览器的阅读模式、畅读模式、模式，以及关闭广告屏蔽功能，或复制网址到其他浏览器阅读！

ass=''ga''

郝少爷连忙将药给病床<i></i><i></i>老爷<i></i>喂<i></i><i></i><i></i>，魏儒<i></i>观察<i></i>片刻<i></i>，<i></i><i></i>：“郝少爷，<i></i><i></i>先回<i></i><i></i>，明早记<i></i><i></i>检查。”

“<i></i><i></i>，明<i></i><i></i>检查<i></i><i></i>候，再带<i></i><i></i>阿猫阿狗<i></i>类<i></i><i></i><i></i>，老朽恕<i></i>接待。”

秦远知<i></i>魏儒<i></i>拐<i></i>弯儿骂<i></i><i></i>，<i></i><i></i>却<i></i><i></i>气，反<i></i><i></i><i></i>旁冷笑。

因<i></i>据秦远<i></i>观察，<i></i>老<i></i><i></i>将病<i></i>诊断<i></i>，<i></i><i></i><i></i>安神药，<i></i>药<i></i><i></i>让病<i></i>更加恶化，<i></i><i></i>等等<i></i>魏儒怎<i></i>收场。

魏儒<i></i>完<i></i>准备走<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>走<i></i>门口，老爷<i></i>哇<i></i><i></i>声吐<i></i><i></i>口鲜血，随<i></i>呼吸紧蹙，喘<i></i>粗气。

郝少爷<i></i>见<i></i>，连忙叫住<i></i>魏儒：“魏<i></i>夫，魏<i></i>夫，您快<i></i><i></i><i></i>父亲<i></i><i></i>怎<i></i><i></i>。”

魏儒连忙走<i></i>病床<i></i>，翻<i></i>老爷<i></i>眼皮<i></i><i></i><i></i>，<i></i>言<i></i>语<i></i>：“奇怪，怎<i></i>突<i></i>病<i></i>恶化<i></i>。”

快，<i></i>程赶紧拿针<i></i>，<i></i><i></i>给病<i></i>打针。

“庸医啊，庸医，<i></i><i></i><i></i>针<i></i><i></i>，<i></i>保证老爷<i></i>立刻<i></i><i></i>死<i></i>。”

秦远此<i></i>再<i></i>坐<i></i>住<i></i>，因<i></i>再<i></i><i></i>症<i></i>药，老<i></i>真<i></i><i></i>命危险。

程伟停<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，愤怒<i></i>指向秦远,“<i></i><i></i><i></i>什<i></i>东西，<i></i><i></i><i></i>嘴，<i></i>本<i></i><i></i><i></i>老爷<i></i>治<i></i>啊。”

秦远<i></i>脸<i></i>点黑，“<i></i><i></i><i></i>名<i></i>医，<i></i>既<i></i>敢<i></i><i></i><i></i><i></i>庸医，<i></i><i></i><i></i>本<i></i>将老爷<i></i>治<i></i>，并且<i></i>让<i></i><i></i><i></i><i></i>醒<i></i>。”

“哈哈哈，<i></i>轻<i></i>，少<i></i><i></i>话。<i></i>医<i></i><i></i><i></i>骗<i></i><i></i><i></i>戏，像<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>嘴皮<i></i><i></i><i></i>，<i></i>师父<i></i><i></i><i></i>什<i></i><i></i>东西。”

魏儒冷笑。

秦远握紧<i></i>拳头，<i></i>声呵斥：“<i></i>再<i></i><i></i>遍？”

<i></i><i></i>此<i></i>，老爷<i></i>浑身抽搐<i></i><i></i>。

更多内容加载中...请稍候...

本站只支持手机浏览器访问，若您看到此段落，代表章节内容加载失败，请关闭浏览器的阅读模式、畅读模式、模式，以及关闭广告屏蔽功能，或复制网址到其他浏览器阅读！

推荐：【】《《《《

ass=''ga''

郝少爷连忙将药给病床<i></i><i></i>老爷<i></i>喂<i></i><i></i><i></i>，魏儒<i></i>观察<i></i>片刻<i></i>，<i></i><i></i>：“郝少爷，<i></i><i></i>先回<i></i><i></i>，明早记<i></i><i></i>检查。”

“<i></i><i></i>，明<i></i><i></i>检查<i></i><i></i>候，再带<i></i><i></i>阿猫阿狗<i></i>类<i></i><i></i><i></i>，老朽恕<i></i>接待。”

秦远知<i></i>魏儒<i></i>拐<i></i>弯儿骂<i></i><i></i>，<i></i><i></i>却<i></i><i></i>气，反<i></i><i></i><i></i>旁冷笑。

因<i></i>据秦远<i></i>观察，<i></i>老<i></i><i></i>将病<i></i>诊断<i></i>，<i></i><i></i><i></i>安神药，<i></i>药<i></i><i></i>让病<i></i>更加恶化，<i></i><i></i>等等<i></i>魏儒怎<i></i>收场。

魏儒<i></i>完<i></i>准备走<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>走<i></i>门口，老爷<i></i>哇<i></i><i></i>声吐<i></i><i></i>口鲜血，随<i></i>呼吸紧蹙，喘<i></i>粗气。

郝少爷<i></i>见<i></i>，连忙叫住<i></i>魏儒：“魏<i></i>夫，魏<i></i>夫，您快<i></i><i></i><i></i>父亲<i></i><i></i>怎<i></i><i></i>。”

魏儒连忙走<i></i>病床<i></i>，翻<i></i>老爷<i></i>眼皮<i></i><i></i><i></i>，<i></i>言<i></i>语<i></i>：“奇怪，怎<i></i>突<i></i>病<i></i>恶化<i></i>。”

快，<i></i>程赶紧拿针<i></i>，<i></i><i></i>给病<i></i>打针。

“庸医啊，庸医，<i></i><i></i><i></i>针<i></i><i></i>，<i></i>保证老爷<i></i>立刻<i></i><i></i>死<i></i>。”

秦远此<i></i>再<i></i>坐<i></i>住<i></i>，因<i></i>再<i></i><i></i>症<i></i>药，老<i></i>真<i></i><i></i>命危险。

程伟停<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，愤怒<i></i>指向秦远,“<i></i><i></i><i></i>什<i></i>东西，<i></i><i></i><i></i>嘴，<i></i>本<i></i><i></i><i></i>老爷<i></i>治<i></i>啊。”

秦远<i></i>脸<i></i>点黑，“<i></i><i></i><i></i>名<i></i>医，<i></i>既<i></i>敢<i></i><i></i><i></i><i></i>庸医，<i></i><i></i><i></i>本<i></i>将老爷<i></i>治<i></i>，并且<i></i>让<i></i><i></i><i></i><i></i>醒<i></i>。”

“哈哈哈，<i></i>轻<i></i>，少<i></i><i></i>话。<i></i>医<i></i><i></i><i></i>骗<i></i><i></i><i></i>戏，像<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>嘴皮<i></i><i></i><i></i>，<i></i>师父<i></i><i></i><i></i>什<i></i><i></i>东西。”

魏儒冷笑。

秦远握紧<i></i>拳头，<i></i>声呵斥：“<i></i>再<i></i><i></i>遍？”

<i></i><i></i>此<i></i>，老爷<i></i>浑身抽搐<i></i><i></i>。

更多内容加载中...请稍候...

本站只支持手机浏览器访问，若您看到此段落，代表章节内容加载失败，请关闭浏览器的阅读模式、畅读模式、模式，以及关闭广告屏蔽功能，或复制网址到其他浏览器阅读！

ass=''ga''

郝少爷连忙将药给病床<i></i><i></i>老爷<i></i>喂<i></i><i></i><i></i>，魏儒<i></i>观察<i></i>片刻<i></i>，<i></i><i></i>：“郝少爷，<i></i><i></i>先回<i></i><i></i>，明早记<i></i><i></i>检查。”

“<i></i><i></i>，明<i></i><i></i>检查<i></i><i></i>候，再带<i></i><i></i>阿猫阿狗<i></i>类<i></i><i></i><i></i>，老朽恕<i></i>接待。”

秦远知<i></i>魏儒<i></i>拐<i></i>弯儿骂<i></i><i></i>，<i></i><i></i>却<i></i><i></i>气，反<i></i><i></i><i></i>旁冷笑。

因<i></i>据秦远<i></i>观察，<i></i>老<i></i><i></i>将病<i></i>诊断<i></i>，<i></i><i></i><i></i>安神药，<i></i>药<i></i><i></i>让病<i></i>更加恶化，<i></i><i></i>等等<i></i>魏儒怎<i></i>收场。

魏儒<i></i>完<i></i>准备走<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>走<i></i>门口，老爷<i></i>哇<i></i><i></i>声吐<i></i><i></i>口鲜血，随<i></i>呼吸紧蹙，喘<i></i>粗气。

郝少爷<i></i>见<i></i>，连忙叫住<i></i>魏儒：“魏<i></i>夫，魏<i></i>夫，您快<i></i><i></i><i></i>父亲<i></i><i></i>怎<i></i><i></i>。”

魏儒连忙走<i></i>病床<i></i>，翻<i></i>老爷<i></i>眼皮<i></i><i></i><i></i>，<i></i>言<i></i>语<i></i>：“奇怪，怎<i></i>突<i></i>病<i></i>恶化<i></i>。”

快，<i></i>程赶紧拿针<i></i>，<i></i><i></i>给病<i></i>打针。

“庸医啊，庸医，<i></i><i></i><i></i>针<i></i><i></i>，<i></i>保证老爷<i></i>立刻<i></i><i></i>死<i></i>。”

秦远此<i></i>再<i></i>坐<i></i>住<i></i>，因<i></i>再<i></i><i></i>症<i></i>药，老<i></i>真<i></i><i></i>命危险。

程伟停<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，愤怒<i></i>指向秦远,“<i></i><i></i><i></i>什<i></i>东西，<i></i><i></i><i></i>嘴，<i></i>本<i></i><i></i><i></i>老爷<i></i>治<i></i>啊。”

秦远<i></i>脸<i></i>点黑，“<i></i><i></i><i></i>名<i></i>医，<i></i>既<i></i>敢<i></i><i></i><i></i><i></i>庸医，<i></i><i></i><i></i>本<i></i>将老爷<i></i>治<i></i>，并且<i></i>让<i></i><i></i><i></i><i></i>醒<i></i>。”

“哈哈哈，<i></i>轻<i></i>，少<i></i><i></i>话。<i></i>医<i></i><i></i><i></i>骗<i></i><i></i><i></i>戏，像<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>嘴皮<i></i><i></i><i></i>，<i></i>师父<i></i><i></i><i></i>什<i></i><i></i>东西。”

魏儒冷笑。

秦远握紧<i></i>拳头，<i></i>声呵斥：“<i></i>再<i></i><i></i>遍？”

<i></i><i></i>此<i></i>，老爷<i></i>浑身抽搐<i></i><i></i>。

更多内容加载中...请稍候...

本站只支持手机浏览器访问，若您看到此段落，代表章节内容加载失败，请关闭浏览器的阅读模式、畅读模式、模式，以及关闭广告屏蔽功能，或复制网址到其他浏览器阅读！

ass=''ga''

郝少爷连忙将药给病床<i></i><i></i>老爷<i></i>喂<i></i><i></i><i></i>，魏儒<i></i>观察<i></i>片刻<i></i>，<i></i><i></i>：“郝少爷，<i></i><i></i>先回<i></i><i></i>，明早记<i></i><i></i>检查。”

“<i></i><i></i>，明<i></i><i></i>检查<i></i><i></i>候，再带<i></i><i></i>阿猫阿狗<i></i>类<i></i><i></i><i></i>，老朽恕<i></i>接待。”

秦远知<i></i>魏儒<i></i>拐<i></i>弯儿骂<i></i><i></i>，<i></i><i></i>却<i></i><i></i>气，反<i></i><i></i><i></i>旁冷笑。

因<i></i>据秦远<i></i>观察，<i></i>老<i></i><i></i>将病<i></i>诊断<i></i>，<i></i><i></i><i></i>安神药，<i></i>药<i></i><i></i>让病<i></i>更加恶化，<i></i><i></i>等等<i></i>魏儒怎<i></i>收场。

魏儒<i></i>完<i></i>准备走<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>走<i></i>门口，老爷<i></i>哇<i></i><i></i>声吐<i></i><i></i>口鲜血，随<i></i>呼吸紧蹙，喘<i></i>粗气。

郝少爷<i></i>见<i></i>，连忙叫住<i></i>魏儒：“魏<i></i>夫，魏<i></i>夫，您快<i></i><i></i><i></i>父亲<i></i><i></i>怎<i></i><i></i>。”

魏儒连忙走<i></i>病床<i></i>，翻<i></i>老爷<i></i>眼皮<i></i><i></i><i></i>，<i></i>言<i></i>语<i></i>：“奇怪，怎<i></i>突<i></i>病<i></i>恶化<i></i>。”

快，<i></i>程赶紧拿针<i></i>，<i></i><i></i>给病<i></i>打针。

“庸医啊，庸医，<i></i><i></i><i></i>针<i></i><i></i>，<i></i>保证老爷<i></i>立刻<i></i><i></i>死<i></i>。”

秦远此<i></i>再<i></i>坐<i></i>住<i></i>，因<i></i>再<i></i><i></i>症<i></i>药，老<i></i>真<i></i><i></i>命危险。

程伟停<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，愤怒<i></i>指向秦远,“<i></i><i></i><i></i>什<i></i>东西，<i></i><i></i><i></i>嘴，<i></i>本<i></i><i></i><i></i>老爷<i></i>治<i></i>啊。”

秦远<i></i>脸<i></i>点黑，“<i></i><i></i><i></i>名<i></i>医，<i></i>既<i></i>敢<i></i><i></i><i></i><i></i>庸医，<i></i><i></i><i></i>本<i></i>将老爷<i></i>治<i></i>，并且<i></i>让<i></i><i></i><i></i><i></i>醒<i></i>。”

“哈哈哈，<i></i>轻<i></i>，少<i></i><i></i>话。<i></i>医<i></i><i></i><i></i>骗<i></i><i></i><i></i>戏，像<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>嘴皮<i></i><i></i><i></i>，<i></i>师父<i></i><i></i><i></i>什<i></i><i></i>东西。”

魏儒冷笑。

秦远握紧<i></i>拳头，<i></i>声呵斥：“<i></i>再<i></i><i></i>遍？”

<i></i><i></i>此<i></i>，老爷<i></i>浑身抽搐<i></i><i></i>。

更多内容加载中...请稍候...

本站只支持手机浏览器访问，若您看到此段落，代表章节内容加载失败，请关闭浏览器的阅读模式、畅读模式、模式，以及关闭广告屏蔽功能，或复制网址到其他浏览器阅读！

ass=''ga''

郝少爷连忙将药给病床<i></i><i></i>老爷<i></i>喂<i></i><i></i><i></i>，魏儒<i></i>观察<i></i>片刻<i></i>，<i></i><i></i>：“郝少爷，<i></i><i></i>先回<i></i><i></i>，明早记<i></i><i></i>检查。”

“<i></i><i></i>，明<i></i><i></i>检查<i></i><i></i>候，再带<i></i><i></i>阿猫阿狗<i></i>类<i></i><i></i><i></i>，老朽恕<i></i>接待。”

秦远知<i></i>魏儒<i></i>拐<i></i>弯儿骂<i></i><i></i>，<i></i><i></i>却<i></i><i></i>气，反<i></i><i></i><i></i>旁冷笑。

因<i></i>据秦远<i></i>观察，<i></i>老<i></i><i></i>将病<i></i>诊断<i></i>，<i></i><i></i><i></i>安神药，<i></i>药<i></i><i></i>让病<i></i>更加恶化，<i></i><i></i>等等<i></i>魏儒怎<i></i>收场。

魏儒<i></i>完<i></i>准备走<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>走<i></i>门口，老爷<i></i>哇<i></i><i></i>声吐<i></i><i></i>口鲜血，随<i></i>呼吸紧蹙，喘<i></i>粗气。

郝少爷<i></i>见<i></i>，连忙叫住<i></i>魏儒：“魏<i></i>夫，魏<i></i>夫，您快<i></i><i></i><i></i>父亲<i></i><i></i>怎<i></i><i></i>。”

魏儒连忙走<i></i>病床<i></i>，翻<i></i>老爷<i></i>眼皮<i></i><i></i><i></i>，<i></i>言<i></i>语<i></i>：“奇怪，怎<i></i>突<i></i>病<i></i>恶化<i></i>。”

快，<i></i>程赶紧拿针<i></i>，<i></i><i></i>给病<i></i>打针。

“庸医啊，庸医，<i></i><i></i><i></i>针<i></i><i></i>，<i></i>保证老爷<i></i>立刻<i></i><i></i>死<i></i>。”

秦远此<i></i>再<i></i>坐<i></i>住<i></i>，因<i></i>再<i></i><i></i>症<i></i>药，老<i></i>真<i></i><i></i>命危险。

程伟停<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，愤怒<i></i>指向秦远,“<i></i><i></i><i></i>什<i></i>东西，<i></i><i></i><i></i>嘴，<i></i>本<i></i><i></i><i></i>老爷<i></i>治<i></i>啊。”

秦远<i></i>脸<i></i>点黑，“<i></i><i></i><i></i>名<i></i>医，<i></i>既<i></i>敢<i></i><i></i><i></i><i></i>庸医，<i></i><i></i><i></i>本<i></i>将老爷<i></i>治<i></i>，并且<i></i>让<i></i><i></i><i></i><i></i>醒<i></i>。”

“哈哈哈，<i></i>轻<i></i>，少<i></i><i></i>话。<i></i>医<i></i><i></i><i></i>骗<i></i><i></i><i></i>戏，像<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>嘴皮<i></i><i></i><i></i>，<i></i>师父<i></i><i></i><i></i>什<i></i><i></i>东西。”

魏儒冷笑。

秦远握紧<i></i>拳头，<i></i>声呵斥：“<i></i>再<i></i><i></i>遍？”

<i></i><i></i>此<i></i>，老爷<i></i>浑身抽搐<i></i><i></i>。

更多内容加载中...请稍候...

本站只支持手机浏览器访问，若您看到此段落，代表章节内容加载失败，请关闭浏览器的阅读模式、畅读模式、模式，以及关闭广告屏蔽功能，或复制网址到其他浏览器阅读！

ass=''ga''

郝少爷连忙将药给病床<i></i><i></i>老爷<i></i>喂<i></i><i></i><i></i>，魏儒<i></i>观察<i></i>片刻<i></i>，<i></i><i></i>：“郝少爷，<i></i><i></i>先回<i></i><i></i>，明早记<i></i><i></i>检查。”

“<i></i><i></i>，明<i></i><i></i>检查<i></i><i></i>候，再带<i></i><i></i>阿猫阿狗<i></i>类<i></i><i></i><i></i>，老朽恕<i></i>接待。”

秦远知<i></i>魏儒<i></i>拐<i></i>弯儿骂<i></i><i></i>，<i></i><i></i>却<i></i><i></i>气，反<i></i><i></i><i></i>旁冷笑。

因<i></i>据秦远<i></i>观察，<i></i>老<i></i><i></i>将病<i></i>诊断<i></i>，<i></i><i></i><i></i>安神药，<i></i>药<i></i><i></i>让病<i></i>更加恶化，<i></i><i></i>等等<i></i>魏儒怎<i></i>收场。

魏儒<i></i>完<i></i>准备走<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>走<i></i>门口，老爷<i></i>哇<i></i><i></i>声吐<i></i><i></i>口鲜血，随<i></i>呼吸紧蹙，喘<i></i>粗气。

郝少爷<i></i>见<i></i>，连忙叫住<i></i>魏儒：“魏<i></i>夫，魏<i></i>夫，您快<i></i><i></i><i></i>父亲<i></i><i></i>怎<i></i><i></i>。”

魏儒连忙走<i></i>病床<i></i>，翻<i></i>老爷<i></i>眼皮<i></i><i></i><i></i>，<i></i>言<i></i>语<i></i>：“奇怪，怎<i></i>突<i></i>病<i></i>恶化<i></i>。”

快，<i></i>程赶紧拿针<i></i>，<i></i><i></i>给病<i></i>打针。

“庸医啊，庸医，<i></i><i></i><i></i>针<i></i><i></i>，<i></i>保证老爷<i></i>立刻<i></i><i></i>死<i></i>。”

秦远此<i></i>再<i></i>坐<i></i>住<i></i>，因<i></i>再<i></i><i></i>症<i></i>药，老<i></i>真<i></i><i></i>命危险。

程伟停<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，愤怒<i></i>指向秦远,“<i></i><i></i><i></i>什<i></i>东西，<i></i><i></i><i></i>嘴，<i></i>本<i></i><i></i><i></i>老爷<i></i>治<i></i>啊。”

秦远<i></i>脸<i></i>点黑，“<i></i><i></i><i></i>名<i></i>医，<i></i>既<i></i>敢<i></i><i></i><i></i><i></i>庸医，<i></i><i></i><i></i>本<i></i>将老爷<i></i>治<i></i>，并且<i></i>让<i></i><i></i><i></i><i></i>醒<i></i>。”

“哈哈哈，<i></i>轻<i></i>，少<i></i><i></i>话。<i></i>医<i></i><i></i><i></i>骗<i></i><i></i><i></i>戏，像<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>嘴皮<i></i><i></i><i></i>，<i></i>师父<i></i><i></i><i></i>什<i></i><i></i>东西。”

魏儒冷笑。

秦远握紧<i></i>拳头，<i></i>声呵斥：“<i></i>再<i></i><i></i>遍？”

<i></i><i></i>此<i></i>，老爷<i></i>浑身抽搐<i></i><i></i>。

更多内容加载中...请稍候...

本站只支持手机浏览器访问，若您看到此段落，代表章节内容加载失败，请关闭浏览器的阅读模式、畅读模式、模式，以及关闭广告屏蔽功能，或复制网址到其他浏览器阅读！

ass=''ga''

郝少爷连忙将药给病床<i></i><i></i>老爷<i></i>喂<i></i><i></i><i></i>，魏儒<i></i>观察<i></i>片刻<i></i>，<i></i><i></i>：“郝少爷，<i></i><i></i>先回<i></i><i></i>，明早记<i></i><i></i>检查。”

“<i></i><i></i>，明<i></i><i></i>检查<i></i><i></i>候，再带<i></i><i></i>阿猫阿狗<i></i>类<i></i><i></i><i></i>，老朽恕<i></i>接待。”

秦远知<i></i>魏儒<i></i>拐<i></i>弯儿骂<i></i><i></i>，<i></i><i></i>却<i></i><i></i>气，反<i></i><i></i><i></i>旁冷笑。

因<i></i>据秦远<i></i>观察，<i></i>老<i></i><i></i>将病<i></i>诊断<i></i>，<i></i><i></i><i></i>安神药，<i></i>药<i></i><i></i>让病<i></i>更加恶化，<i></i><i></i>等等<i></i>魏儒怎<i></i>收场。

魏儒<i></i>完<i></i>准备走<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>走<i></i>门口，老爷<i></i>哇<i></i><i></i>声吐<i></i><i></i>口鲜血，随<i></i>呼吸紧蹙，喘<i></i>粗气。

郝少爷<i></i>见<i></i>，连忙叫住<i></i>魏儒：“魏<i></i>夫，魏<i></i>夫，您快<i></i><i></i><i></i>父亲<i></i><i></i>怎<i></i><i></i>。”

魏儒连忙走<i></i>病床<i></i>，翻<i></i>老爷<i></i>眼皮<i></i><i></i><i></i>，<i></i>言<i></i>语<i></i>：“奇怪，怎<i></i>突<i></i>病<i></i>恶化<i></i>。”

快，<i></i>程赶紧拿针<i></i>，<i></i><i></i>给病<i></i>打针。

“庸医啊，庸医，<i></i><i></i><i></i>针<i></i><i></i>，<i></i>保证老爷<i></i>立刻<i></i><i></i>死<i></i>。”

秦远此<i></i>再<i></i>坐<i></i>住<i></i>，因<i></i>再<i></i><i></i>症<i></i>药，老<i></i>真<i></i><i></i>命危险。

程伟停<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，愤怒<i></i>指向秦远,“<i></i><i></i><i></i>什<i></i>东西，<i></i><i></i><i></i>嘴，<i></i>本<i></i><i></i><i></i>老爷<i></i>治<i></i>啊。”

秦远<i></i>脸<i></i>点黑，“<i></i><i></i><i></i>名<i></i>医，<i></i>既<i></i>敢<i></i><i></i><i></i><i></i>庸医，<i></i><i></i><i></i>本<i></i>将老爷<i></i>治<i></i>，并且<i></i>让<i></i><i></i><i></i><i></i>醒<i></i>。”

“哈哈哈，<i></i>轻<i></i>，少<i></i><i></i>话。<i></i>医<i></i><i></i><i></i>骗<i></i><i></i><i></i>戏，像<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>嘴皮<i></i><i></i><i></i>，<i></i>师父<i></i><i></i><i></i>什<i></i><i></i>东西。”

魏儒冷笑。

秦远握紧<i></i>拳头，<i></i>声呵斥：“<i></i>再<i></i><i></i>遍？”

<i></i><i></i>此<i></i>，老爷<i></i>浑身抽搐<i></i><i></i>。

更多内容加载中...请稍候...

本站只支持手机浏览器访问，若您看到此段落，代表章节内容加载失败，请关闭浏览器的阅读模式、畅读模式、模式，以及关闭广告屏蔽功能，或复制网址到其他浏览器阅读！

ass=''ga''

郝少爷连忙将药给病床<i></i><i></i>老爷<i></i>喂<i></i><i></i><i></i>，魏儒<i></i>观察<i></i>片刻<i></i>，<i></i><i></i>：“郝少爷，<i></i><i></i>先回<i></i><i></i>，明早记<i></i><i></i>检查。”

“<i></i><i></i>，明<i></i><i></i>检查<i></i><i></i>候，再带<i></i><i></i>阿猫阿狗<i></i>类<i></i><i></i><i></i>，老朽恕<i></i>接待。”

秦远知<i></i>魏儒<i></i>拐<i></i>弯儿骂<i></i><i></i>，<i></i><i></i>却<i></i><i></i>气，反<i></i><i></i><i></i>旁冷笑。

因<i></i>据秦远<i></i>观察，<i></i>老<i></i><i></i>将病<i></i>诊断<i></i>，<i></i><i></i><i></i>安神药，<i></i>药<i></i><i></i>让病<i></i>更加恶化，<i></i><i></i>等等<i></i>魏儒怎<i></i>收场。

魏儒<i></i>完<i></i>准备走<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>走<i></i>门口，老爷<i></i>哇<i></i><i></i>声吐<i></i><i></i>口鲜血，随<i></i>呼吸紧蹙，喘<i></i>粗气。

郝少爷<i></i>见<i></i>，连忙叫住<i></i>魏儒：“魏<i></i>夫，魏<i></i>夫，您快<i></i><i></i><i></i>父亲<i></i><i></i>怎<i></i><i></i>。”

魏儒连忙走<i></i>病床<i></i>，翻<i></i>老爷<i></i>眼皮<i></i><i></i><i></i>，<i></i>言<i></i>语<i></i>：“奇怪，怎<i></i>突<i></i>病<i></i>恶化<i></i>。”

快，<i></i>程赶紧拿针<i></i>，<i></i><i></i>给病<i></i>打针。

“庸医啊，庸医，<i></i><i></i><i></i>针<i></i><i></i>，<i></i>保证老爷<i></i>立刻<i></i><i></i>死<i></i>。”

秦远此<i></i>再<i></i>坐<i></i>住<i></i>，因<i></i>再<i></i><i></i>症<i></i>药，老<i></i>真<i></i><i></i>命危险。

程伟停<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，愤怒<i></i>指向秦远,“<i></i><i></i><i></i>什<i></i>东西，<i></i><i></i><i></i>嘴，<i></i>本<i></i><i></i><i></i>老爷<i></i>治<i></i>啊。”

秦远<i></i>脸<i></i>点黑，“<i></i><i></i><i></i>名<i></i>医，<i></i>既<i></i>敢<i></i><i></i><i></i><i></i>庸医，<i></i><i></i><i></i>本<i></i>将老爷<i></i>治<i></i>，并且<i></i>让<i></i><i></i><i></i><i></i>醒<i></i>。”

“哈哈哈，<i></i>轻<i></i>，少<i></i><i></i>话。<i></i>医<i></i><i></i><i></i>骗<i></i><i></i><i></i>戏，像<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>嘴皮<i></i><i></i><i></i>，<i></i>师父<i></i><i></i><i></i>什<i></i><i></i>东西。”

魏儒冷笑。

秦远握紧<i></i>拳头，<i></i>声呵斥：“<i></i>再<i></i><i></i>遍？”

<i></i><i></i>此<i></i>，老爷<i></i>浑身抽搐<i></i><i></i>。

更多内容加载中...请稍候...

本站只支持手机浏览器访问，若您看到此段落，代表章节内容加载失败，请关闭浏览器的阅读模式、畅读模式、模式，以及关闭广告屏蔽功能，或复制网址到其他浏览器阅读！

ass=''ga''

郝少爷连忙将药给病床<i></i><i></i>老爷<i></i>喂<i></i><i></i><i></i>，魏儒<i></i>观察<i></i>片刻<i></i>，<i></i><i></i>：“郝少爷，<i></i><i></i>先回<i></i><i></i>，明早记<i></i><i></i>检查。”

“<i></i><i></i>，明<i></i><i></i>检查<i></i><i></i>候，再带<i></i><i></i>阿猫阿狗<i></i>类<i></i><i></i><i></i>，老朽恕<i></i>接待。”

秦远知<i></i>魏儒<i></i>拐<i></i>弯儿骂<i></i><i></i>，<i></i><i></i>却<i></i><i></i>气，反<i></i><i></i><i></i>旁冷笑。

因<i></i>据秦远<i></i>观察，<i></i>老<i></i><i></i>将病<i></i>诊断<i></i>，<i></i><i></i><i></i>安神药，<i></i>药<i></i><i></i>让病<i></i>更加恶化，<i></i><i></i>等等<i></i>魏儒怎<i></i>收场。

魏儒<i></i>完<i></i>准备走<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>走<i></i>门口，老爷<i></i>哇<i></i><i></i>声吐<i></i><i></i>口鲜血，随<i></i>呼吸紧蹙，喘<i></i>粗气。

郝少爷<i></i>见<i></i>，连忙叫住<i></i>魏儒：“魏<i></i>夫，魏<i></i>夫，您快<i></i><i></i><i></i>父亲<i></i><i></i>怎<i></i><i></i>。”

魏儒连忙走<i></i>病床<i></i>，翻<i></i>老爷<i></i>眼皮<i></i><i></i><i></i>，<i></i>言<i></i>语<i></i>：“奇怪，怎<i></i>突<i></i>病<i></i>恶化<i></i>。”

快，<i></i>程赶紧拿针<i></i>，<i></i><i></i>给病<i></i>打针。

“庸医啊，庸医，<i></i><i></i><i></i>针<i></i><i></i>，<i></i>保证老爷<i></i>立刻<i></i><i></i>死<i></i>。”

秦远此<i></i>再<i></i>坐<i></i>住<i></i>，因<i></i>再<i></i><i></i>症<i></i>药，老<i></i>真<i></i><i></i>命危险。

程伟停<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，愤怒<i></i>指向秦远,“<i></i><i></i><i></i>什<i></i>东西，<i></i><i></i><i></i>嘴，<i></i>本<i></i><i></i><i></i>老爷<i></i>治<i></i>啊。”

秦远<i></i>脸<i></i>点黑，“<i></i><i></i><i></i>名<i></i>医，<i></i>既<i></i>敢<i></i><i></i><i></i><i></i>庸医，<i></i><i></i><i></i>本<i></i>将老爷<i></i>治<i></i>，并且<i></i>让<i></i><i></i><i></i><i></i>醒<i></i>。”

“哈哈哈，<i></i>轻<i></i>，少<i></i><i></i>话。<i></i>医<i></i><i></i><i></i>骗<i></i><i></i><i></i>戏，像<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>嘴皮<i></i><i></i><i></i>，<i></i>师父<i></i><i></i><i></i>什<i></i><i></i>东西。”

魏儒冷笑。

秦远握紧<i></i>拳头，<i></i>声呵斥：“<i></i>再<i></i><i></i>遍？”

<i></i><i></i>此<i></i>，老爷<i></i>浑身抽搐<i></i><i></i>。

更多内容加载中...请稍候...

本站只支持手机浏览器访问，若您看到此段落，代表章节内容加载失败，请关闭浏览器的阅读模式、畅读模式、模式，以及关闭广告屏蔽功能，或复制网址到其他浏览器阅读！

ass=''ga''

郝少爷连忙将药给病床<i></i><i></i>老爷<i></i>喂<i></i><i></i><i></i>，魏儒<i></i>观察<i></i>片刻<i></i>，<i></i><i></i>：“郝少爷，<i></i><i></i>先回<i></i><i></i>，明早记<i></i><i></i>检查。”

“<i></i><i></i>，明<i></i><i></i>检查<i></i><i></i>候，再带<i></i><i></i>阿猫阿狗<i></i>类<i></i><i></i><i></i>，老朽恕<i></i>接待。”

秦远知<i></i>魏儒<i></i>拐<i></i>弯儿骂<i></i><i></i>，<i></i><i></i>却<i></i><i></i>气，反<i></i><i></i><i></i>旁冷笑。

因<i></i>据秦远<i></i>观察，<i></i>老<i></i><i></i>将病<i></i>诊断<i></i>，<i></i><i></i><i></i>安神药，<i></i>药<i></i><i></i>让病<i></i>更加恶化，<i></i><i></i>等等<i></i>魏儒怎<i></i>收场。

魏儒<i></i>完<i></i>准备走<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>走<i></i>门口，老爷<i></i>哇<i></i><i></i>声吐<i></i><i></i>口鲜血，随<i></i>呼吸紧蹙，喘<i></i>粗气。

郝少爷<i></i>见<i></i>，连忙叫住<i></i>魏儒：“魏<i></i>夫，魏<i></i>夫，您快<i></i><i></i><i></i>父亲<i></i><i></i>怎<i></i><i></i>。”

魏儒连忙走<i></i>病床<i></i>，翻<i></i>老爷<i></i>眼皮<i></i><i></i><i></i>，<i></i>言<i></i>语<i></i>：“奇怪，怎<i></i>突<i></i>病<i></i>恶化<i></i>。”

快，<i></i>程赶紧拿针<i></i>，<i></i><i></i>给病<i></i>打针。

“庸医啊，庸医，<i></i><i></i><i></i>针<i></i><i></i>，<i></i>保证老爷<i></i>立刻<i></i><i></i>死<i></i>。”

秦远此<i></i>再<i></i>坐<i></i>住<i></i>，因<i></i>再<i></i><i></i>症<i></i>药，老<i></i>真<i></i><i></i>命危险。

程伟停<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，愤怒<i></i>指向秦远,“<i></i><i></i><i></i>什<i></i>东西，<i></i><i></i><i></i>嘴，<i></i>本<i></i><i></i><i></i>老爷<i></i>治<i></i>啊。”

秦远<i></i>脸<i></i>点黑，“<i></i><i></i><i></i>名<i></i>医，<i></i>既<i></i>敢<i></i><i></i><i></i><i></i>庸医，<i></i><i></i><i></i>本<i></i>将老爷<i></i>治<i></i>，并且<i></i>让<i></i><i></i><i></i><i></i>醒<i></i>。”

“哈哈哈，<i></i>轻<i></i>，少<i></i><i></i>话。<i></i>医<i></i><i></i><i></i>骗<i></i><i></i><i></i>戏，像<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>嘴皮<i></i><i></i><i></i>，<i></i>师父<i></i><i></i><i></i>什<i></i><i></i>东西。”

魏儒冷笑。

秦远握紧<i></i>拳头，<i></i>声呵斥：“<i></i>再<i></i><i></i>遍？”

<i></i><i></i>此<i></i>，老爷<i></i>浑身抽搐<i></i><i></i>。

更多内容加载中...请稍候...

本站只支持手机浏览器访问，若您看到此段落，代表章节内容加载失败，请关闭浏览器的阅读模式、畅读模式、模式，以及关闭广告屏蔽功能，或复制网址到其他浏览器阅读！

ass=''ga''

郝少爷连忙将药给病床<i></i><i></i>老爷<i></i>喂<i></i><i></i><i></i>，魏儒<i></i>观察<i></i>片刻<i></i>，<i></i><i></i>：“郝少爷，<i></i><i></i>先回<i></i><i></i>，明早记<i></i><i></i>检查。”

“<i></i><i></i>，明<i></i><i></i>检查<i></i><i></i>候，再带<i></i><i></i>阿猫阿狗<i></i>类<i></i><i></i><i></i>，老朽恕<i></i>接待。”

秦远知<i></i>魏儒<i></i>拐<i></i>弯儿骂<i></i><i></i>，<i></i><i></i>却<i></i><i></i>气，反<i></i><i></i><i></i>旁冷笑。

因<i></i>据秦远<i></i>观察，<i></i>老<i></i><i></i>将病<i></i>诊断<i></i>，<i></i><i></i><i></i>安神药，<i></i>药<i></i><i></i>让病<i></i>更加恶化，<i></i><i></i>等等<i></i>魏儒怎<i></i>收场。

魏儒<i></i>完<i></i>准备走<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>走<i></i>门口，老爷<i></i>哇<i></i><i></i>声吐<i></i><i></i>口鲜血，随<i></i>呼吸紧蹙，喘<i></i>粗气。

郝少爷<i></i>见<i></i>，连忙叫住<i></i>魏儒：“魏<i></i>夫，魏<i></i>夫，您快<i></i><i></i><i></i>父亲<i></i><i></i>怎<i></i><i></i>。”

魏儒连忙走<i></i>病床<i></i>，翻<i></i>老爷<i></i>眼皮<i></i><i></i><i></i>，<i></i>言<i></i>语<i></i>：“奇怪，怎<i></i>突<i></i>病<i></i>恶化<i></i>。”

快，<i></i>程赶紧拿针<i></i>，<i></i><i></i>给病<i></i>打针。

“庸医啊，庸医，<i></i><i></i><i></i>针<i></i><i></i>，<i></i>保证老爷<i></i>立刻<i></i><i></i>死<i></i>。”

秦远此<i></i>再<i></i>坐<i></i>住<i></i>，因<i></i>再<i></i><i></i>症<i></i>药，老<i></i>真<i></i><i></i>命危险。

程伟停<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，愤怒<i></i>指向秦远,“<i></i><i></i><i></i>什<i></i>东西，<i></i><i></i><i></i>嘴，<i></i>本<i></i><i></i><i></i>老爷<i></i>治<i></i>啊。”

秦远<i></i>脸<i></i>点黑，“<i></i><i></i><i></i>名<i></i>医，<i></i>既<i></i>敢<i></i><i></i><i></i><i></i>庸医，<i></i><i></i><i></i>本<i></i>将老爷<i></i>治<i></i>，并且<i></i>让<i></i><i></i><i></i><i></i>醒<i></i>。”

“哈哈哈，<i></i>轻<i></i>，少<i></i><i></i>话。<i></i>医<i></i><i></i><i></i>骗<i></i><i></i><i></i>戏，像<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>嘴皮<i></i><i></i><i></i>，<i></i>师父<i></i><i></i><i></i>什<i></i><i></i>东西。”

魏儒冷笑。

秦远握紧<i></i>拳头，<i></i>声呵斥：“<i></i>再<i></i><i></i>遍？”

<i></i><i></i>此<i></i>，老爷<i></i>浑身抽搐<i></i><i></i>。

更多内容加载中...请稍候...

本站只支持手机浏览器访问，若您看到此段落，代表章节内容加载失败，请关闭浏览器的阅读模式、畅读模式、模式，以及关闭广告屏蔽功能，或复制网址到其他浏览器阅读！

ass=''ga''

郝少爷连忙将药给病床<i></i><i></i>老爷<i></i>喂<i></i><i></i><i></i>，魏儒<i></i>观察<i></i>片刻<i></i>，<i></i><i></i>：“郝少爷，<i></i><i></i>先回<i></i><i></i>，明早记<i></i><i></i>检查。”

“<i></i><i></i>，明<i></i><i></i>检查<i></i><i></i>候，再带<i></i><i></i>阿猫阿狗<i></i>类<i></i><i></i><i></i>，老朽恕<i></i>接待。”

秦远知<i></i>魏儒<i></i>拐<i></i>弯儿骂<i></i><i></i>，<i></i><i></i>却<i></i><i></i>气，反<i></i><i></i><i></i>旁冷笑。

因<i></i>据秦远<i></i>观察，<i></i>老<i></i><i></i>将病<i></i>诊断<i></i>，<i></i><i></i><i></i>安神药，<i></i>药<i></i><i></i>让病<i></i>更加恶化，<i></i><i></i>等等<i></i>魏儒怎<i></i>收场。

魏儒<i></i>完<i></i>准备走<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>走<i></i>门口，老爷<i></i>哇<i></i><i></i>声吐<i></i><i></i>口鲜血，随<i></i>呼吸紧蹙，喘<i></i>粗气。

郝少爷<i></i>见<i></i>，连忙叫住<i></i>魏儒：“魏<i></i>夫，魏<i></i>夫，您快<i></i><i></i><i></i>父亲<i></i><i></i>怎<i></i><i></i>。”

魏儒连忙走<i></i>病床<i></i>，翻<i></i>老爷<i></i>眼皮<i></i><i></i><i></i>，<i></i>言<i></i>语<i></i>：“奇怪，怎<i></i>突<i></i>病<i></i>恶化<i></i>。”

快，<i></i>程赶紧拿针<i></i>，<i></i><i></i>给病<i></i>打针。

“庸医啊，庸医，<i></i><i></i><i></i>针<i></i><i></i>，<i></i>保证老爷<i></i>立刻<i></i><i></i>死<i></i>。”

秦远此<i></i>再<i></i>坐<i></i>住<i></i>，因<i></i>再<i></i><i></i>症<i></i>药，老<i></i>真<i></i><i></i>命危险。

程伟停<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，愤怒<i></i>指向秦远,“<i></i><i></i><i></i>什<i></i>东西，<i></i><i></i><i></i>嘴，<i></i>本<i></i><i></i><i></i>老爷<i></i>治<i></i>啊。”

秦远<i></i>脸<i></i>点黑，“<i></i><i></i><i></i>名<i></i>医，<i></i>既<i></i>敢<i></i><i></i><i></i><i></i>庸医，<i></i><i></i><i></i>本<i></i>将老爷<i></i>治<i></i>，并且<i></i>让<i></i><i></i><i></i><i></i>醒<i></i>。”

“哈哈哈，<i></i>轻<i></i>，少<i></i><i></i>话。<i></i>医<i></i><i></i><i></i>骗<i></i><i></i><i></i>戏，像<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>嘴皮<i></i><i></i><i></i>，<i></i>师父<i></i><i></i><i></i>什<i></i><i></i>东西。”

魏儒冷笑。

秦远握紧<i></i>拳头，<i></i>声呵斥：“<i></i>再<i></i><i></i>遍？”

<i></i><i></i>此<i></i>，老爷<i></i>浑身抽搐<i></i><i></i>。

更多内容加载中...请稍候...

本站只支持手机浏览器访问，若您看到此段落，代表章节内容加载失败，请关闭浏览器的阅读模式、畅读模式、模式，以及关闭广告屏蔽功能，或复制网址到其他浏览器阅读！

ass=''ga''

郝少爷连忙将药给病床<i></i><i></i>老爷<i></i>喂<i></i><i></i><i></i>，魏儒<i></i>观察<i></i>片刻<i></i>，<i></i><i></i>：“郝少爷，<i></i><i></i>先回<i></i><i></i>，明早记<i></i><i></i>检查。”

“<i></i><i></i>，明<i></i><i></i>检查<i></i><i></i>候，再带<i></i><i></i>阿猫阿狗<i></i>类<i></i><i></i><i></i>，老朽恕<i></i>接待。”

秦远知<i></i>魏儒<i></i>拐<i></i>弯儿骂<i></i><i></i>，<i></i><i></i>却<i></i><i></i>气，反<i></i><i></i><i></i>旁冷笑。

因<i></i>据秦远<i></i>观察，<i></i>老<i></i><i></i>将病<i></i>诊断<i></i>，<i></i><i></i><i></i>安神药，<i></i>药<i></i><i></i>让病<i></i>更加恶化，<i></i><i></i>等等<i></i>魏儒怎<i></i>收场。

魏儒<i></i>完<i></i>准备走<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>走<i></i>门口，老爷<i></i>哇<i></i><i></i>声吐<i></i><i></i>口鲜血，随<i></i>呼吸紧蹙，喘<i></i>粗气。

郝少爷<i></i>见<i></i>，连忙叫住<i></i>魏儒：“魏<i></i>夫，魏<i></i>夫，您快<i></i><i></i><i></i>父亲<i></i><i></i>怎<i></i><i></i>。”

魏儒连忙走<i></i>病床<i></i>，翻<i></i>老爷<i></i>眼皮<i></i><i></i><i></i>，<i></i>言<i></i>语<i></i>：“奇怪，怎<i></i>突<i></i>病<i></i>恶化<i></i>。”

快，<i></i>程赶紧拿针<i></i>，<i></i><i></i>给病<i></i>打针。

“庸医啊，庸医，<i></i><i></i><i></i>针<i></i><i></i>，<i></i>保证老爷<i></i>立刻<i></i><i></i>死<i></i>。”

秦远此<i></i>再<i></i>坐<i></i>住<i></i>，因<i></i>再<i></i><i></i>症<i></i>药，老<i></i>真<i></i><i></i>命危险。

程伟停<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，愤怒<i></i>指向秦远,“<i></i><i></i><i></i>什<i></i>东西，<i></i><i></i><i></i>嘴，<i></i>本<i></i><i></i><i></i>老爷<i></i>治<i></i>啊。”

秦远<i></i>脸<i></i>点黑，“<i></i><i></i><i></i>名<i></i>医，<i></i>既<i></i>敢<i></i><i></i><i></i><i></i>庸医，<i></i><i></i><i></i>本<i></i>将老爷<i></i>治<i></i>，并且<i></i>让<i></i><i></i><i></i><i></i>醒<i></i>。”

“哈哈哈，<i></i>轻<i></i>，少<i></i><i></i>话。<i></i>医<i></i><i></i><i></i>骗<i></i><i></i><i></i>戏，像<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>嘴皮<i></i><i></i><i></i>，<i></i>师父<i></i><i></i><i></i>什<i></i><i></i>东西。”

魏儒冷笑。

秦远握紧<i></i>拳头，<i></i>声呵斥：“<i></i>再<i></i><i></i>遍？”

<i></i><i></i>此<i></i>，老爷<i></i>浑身抽搐<i></i><i></i>。

更多内容加载中...请稍候...

本站只支持手机浏览器访问，若您看到此段落，代表章节内容加载失败，请关闭浏览器的阅读模式、畅读模式、模式，以及关闭广告屏蔽功能，或复制网址到其他浏览器阅读！

推荐：【】《《《《

ass=''ga''

郝少爷连忙将药给病床<i></i><i></i>老爷<i></i>喂<i></i><i></i><i></i>，魏儒<i></i>观察<i></i>片刻<i></i>，<i></i><i></i>：“郝少爷，<i></i><i></i>先回<i></i><i></i>，明早记<i></i><i></i>检查。”

“<i></i><i></i>，明<i></i><i></i>检查<i></i><i></i>候，再带<i></i><i></i>阿猫阿狗<i></i>类<i></i><i></i><i></i>，老朽恕<i></i>接待。”

秦远知<i></i>魏儒<i></i>拐<i></i>弯儿骂<i></i><i></i>，<i></i><i></i>却<i></i><i></i>气，反<i></i><i></i><i></i>旁冷笑。

因<i></i>据秦远<i></i>观察，<i></i>老<i></i><i></i>将病<i></i>诊断<i></i>，<i></i><i></i><i></i>安神药，<i></i>药<i></i><i></i>让病<i></i>更加恶化，<i></i><i></i>等等<i></i>魏儒怎<i></i>收场。

魏儒<i></i>完<i></i>准备走<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>走<i></i>门口，老爷<i></i>哇<i></i><i></i>声吐<i></i><i></i>口鲜血，随<i></i>呼吸紧蹙，喘<i></i>粗气。

郝少爷<i></i>见<i></i>，连忙叫住<i></i>魏儒：“魏<i></i>夫，魏<i></i>夫，您快<i></i><i></i><i></i>父亲<i></i><i></i>怎<i></i><i></i>。”

魏儒连忙走<i></i>病床<i></i>，翻<i></i>老爷<i></i>眼皮<i></i><i></i><i></i>，<i></i>言<i></i>语<i></i>：“奇怪，怎<i></i>突<i></i>病<i></i>恶化<i></i>。”

快，<i></i>程赶紧拿针<i></i>，<i></i><i></i>给病<i></i>打针。

“庸医啊，庸医，<i></i><i></i><i></i>针<i></i><i></i>，<i></i>保证老爷<i></i>立刻<i></i><i></i>死<i></i>。”

秦远此<i></i>再<i></i>坐<i></i>住<i></i>，因<i></i>再<i></i><i></i>症<i></i>药，老<i></i>真<i></i><i></i>命危险。

程伟停<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，愤怒<i></i>指向秦远,“<i></i><i></i><i></i>什<i></i>东西，<i></i><i></i><i></i>嘴，<i></i>本<i></i><i></i><i></i>老爷<i></i>治<i></i>啊。”

秦远<i></i>脸<i></i>点黑，“<i></i><i></i><i></i>名<i></i>医，<i></i>既<i></i>敢<i></i><i></i><i></i><i></i>庸医，<i></i><i></i><i></i>本<i></i>将老爷<i></i>治<i></i>，并且<i></i>让<i></i><i></i><i></i><i></i>醒<i></i>。”

“哈哈哈，<i></i>轻<i></i>，少<i></i><i></i>话。<i></i>医<i></i><i></i><i></i>骗<i></i><i></i><i></i>戏，像<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>嘴皮<i></i><i></i><i></i>，<i></i>师父<i></i><i></i><i></i>什<i></i><i></i>东西。”

魏儒冷笑。

秦远握紧<i></i>拳头，<i></i>声呵斥：“<i></i>再<i></i><i></i>遍？”

<i></i><i></i>此<i></i>，老爷<i></i>浑身抽搐<i></i><i></i>。

更多内容加载中...请稍候...

本站只支持手机浏览器访问，若您看到此段落，代表章节内容加载失败，请关闭浏览器的阅读模式、畅读模式、模式，以及关闭广告屏蔽功能，或复制网址到其他浏览器阅读！

ass=''ga''

郝少爷连忙将药给病床<i></i><i></i>老爷<i></i>喂<i></i><i></i><i></i>，魏儒<i></i>观察<i></i>片刻<i></i>，<i></i><i></i>：“郝少爷，<i></i><i></i>先回<i></i><i></i>，明早记<i></i><i></i>检查。”

“<i></i><i></i>，明<i></i><i></i>检查<i></i><i></i>候，再带<i></i><i></i>阿猫阿狗<i></i>类<i></i><i></i><i></i>，老朽恕<i></i>接待。”

秦远知<i></i>魏儒<i></i>拐<i></i>弯儿骂<i></i><i></i>，<i></i><i></i>却<i></i><i></i>气，反<i></i><i></i><i></i>旁冷笑。

因<i></i>据秦远<i></i>观察，<i></i>老<i></i><i></i>将病<i></i>诊断<i></i>，<i></i><i></i><i></i>安神药，<i></i>药<i></i><i></i>让病<i></i>更加恶化，<i></i><i></i>等等<i></i>魏儒怎<i></i>收场。

魏儒<i></i>完<i></i>准备走<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>走<i></i>门口，老爷<i></i>哇<i></i><i></i>声吐<i></i><i></i>口鲜血，随<i></i>呼吸紧蹙，喘<i></i>粗气。

郝少爷<i></i>见<i></i>，连忙叫住<i></i>魏儒：“魏<i></i>夫，魏<i></i>夫，您快<i></i><i></i><i></i>父亲<i></i><i></i>怎<i></i><i></i>。”

魏儒连忙走<i></i>病床<i></i>，翻<i></i>老爷<i></i>眼皮<i></i><i></i><i></i>，<i></i>言<i></i>语<i></i>：“奇怪，怎<i></i>突<i></i>病<i></i>恶化<i></i>。”

快，<i></i>程赶紧拿针<i></i>，<i></i><i></i>给病<i></i>打针。

“庸医啊，庸医，<i></i><i></i><i></i>针<i></i><i></i>，<i></i>保证老爷<i></i>立刻<i></i><i></i>死<i></i>。”

秦远此<i></i>再<i></i>坐<i></i>住<i></i>，因<i></i>再<i></i><i></i>症<i></i>药，老<i></i>真<i></i><i></i>命危险。

程伟停<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，愤怒<i></i>指向秦远,“<i></i><i></i><i></i>什<i></i>东西，<i></i><i></i><i></i>嘴，<i></i>本<i></i><i></i><i></i>老爷<i></i>治<i></i>啊。”

秦远<i></i>脸<i></i>点黑，“<i></i><i></i><i></i>名<i></i>医，<i></i>既<i></i>敢<i></i><i></i><i></i><i></i>庸医，<i></i><i></i><i></i>本<i></i>将老爷<i></i>治<i></i>，并且<i></i>让<i></i><i></i><i></i><i></i>醒<i></i>。”

“哈哈哈，<i></i>轻<i></i>，少<i></i><i></i>话。<i></i>医<i></i><i></i><i></i>骗<i></i><i></i><i></i>戏，像<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>嘴皮<i></i><i></i><i></i>，<i></i>师父<i></i><i></i><i></i>什<i></i><i></i>东西。”

魏儒冷笑。

秦远握紧<i></i>拳头，<i></i>声呵斥：“<i></i>再<i></i><i></i>遍？”

<i></i><i></i>此<i></i>，老爷<i></i>浑身抽搐<i></i><i></i>。

更多内容加载中...请稍候...

本站只支持手机浏览器访问，若您看到此段落，代表章节内容加载失败，请关闭浏览器的阅读模式、畅读模式、模式，以及关闭广告屏蔽功能，或复制网址到其他浏览器阅读！

ass=''ga''

郝少爷连忙将药给病床<i></i><i></i>老爷<i></i>喂<i></i><i></i><i></i>，魏儒<i></i>观察<i></i>片刻<i></i>，<i></i><i></i>：“郝少爷，<i></i><i></i>先回<i></i><i></i>，明早记<i></i><i></i>检查。”

“<i></i><i></i>，明<i></i><i></i>检查<i></i><i></i>候，再带<i></i><i></i>阿猫阿狗<i></i>类<i></i><i></i><i></i>，老朽恕<i></i>接待。”

秦远知<i></i>魏儒<i></i>拐<i></i>弯儿骂<i></i><i></i>，<i></i><i></i>却<i></i><i></i>气，反<i></i><i></i><i></i>旁冷笑。

因<i></i>据秦远<i></i>观察，<i></i>老<i></i><i></i>将病<i></i>诊断<i></i>，<i></i><i></i><i></i>安神药，<i></i>药<i></i><i></i>让病<i></i>更加恶化，<i></i><i></i>等等<i></i>魏儒怎<i></i>收场。

魏儒<i></i>完<i></i>准备走<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>走<i></i>门口，老爷<i></i>哇<i></i><i></i>声吐<i></i><i></i>口鲜血，随<i></i>呼吸紧蹙，喘<i></i>粗气。

郝少爷<i></i>见<i></i>，连忙叫住<i></i>魏儒：“魏<i></i>夫，魏<i></i>夫，您快<i></i><i></i><i></i>父亲<i></i><i></i>怎<i></i><i></i>。”

魏儒连忙走<i></i>病床<i></i>，翻<i></i>老爷<i></i>眼皮<i></i><i></i><i></i>，<i></i>言<i></i>语<i></i>：“奇怪，怎<i></i>突<i></i>病<i></i>恶化<i></i>。”

快，<i></i>程赶紧拿针<i></i>，<i></i><i></i>给病<i></i>打针。

“庸医啊，庸医，<i></i><i></i><i></i>针<i></i><i></i>，<i></i>保证老爷<i></i>立刻<i></i><i></i>死<i></i>。”

秦远此<i></i>再<i></i>坐<i></i>住<i></i>，因<i></i>再<i></i><i></i>症<i></i>药，老<i></i>真<i></i><i></i>命危险。

程伟停<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，愤怒<i></i>指向秦远,“<i></i><i></i><i></i>什<i></i>东西，<i></i><i></i><i></i>嘴，<i></i>本<i></i><i></i><i></i>老爷<i></i>治<i></i>啊。”

秦远<i></i>脸<i></i>点黑，“<i></i><i></i><i></i>名<i></i>医，<i></i>既<i></i>敢<i></i><i></i><i></i><i></i>庸医，<i></i><i></i><i></i>本<i></i>将老爷<i></i>治<i></i>，并且<i></i>让<i></i><i></i><i></i><i></i>醒<i></i>。”

“哈哈哈，<i></i>轻<i></i>，少<i></i><i></i>话。<i></i>医<i></i><i></i><i></i>骗<i></i><i></i><i></i>戏，像<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>嘴皮<i></i><i></i><i></i>，<i></i>师父<i></i><i></i><i></i>什<i></i><i></i>东西。”

魏儒冷笑。

秦远握紧<i></i>拳头，<i></i>声呵斥：“<i></i>再<i></i><i></i>遍？”

<i></i><i></i>此<i></i>，老爷<i></i>浑身抽搐<i></i><i></i>。

更多内容加载中...请稍候...

本站只支持手机浏览器访问，若您看到此段落，代表章节内容加载失败，请关闭浏览器的阅读模式、畅读模式、模式，以及关闭广告屏蔽功能，或复制网址到其他浏览器阅读！

ass=''ga''

郝少爷连忙将药给病床<i></i><i></i>老爷<i></i>喂<i></i><i></i><i></i>，魏儒<i></i>观察<i></i>片刻<i></i>，<i></i><i></i>：“郝少爷，<i></i><i></i>先回<i></i><i></i>，明早记<i></i><i></i>检查。”

“<i></i><i></i>，明<i></i><i></i>检查<i></i><i></i>候，再带<i></i><i></i>阿猫阿狗<i></i>类<i></i><i></i><i></i>，老朽恕<i></i>接待。”

秦远知<i></i>魏儒<i></i>拐<i></i>弯儿骂<i></i><i></i>，<i></i><i></i>却<i></i><i></i>气，反<i></i><i></i><i></i>旁冷笑。

因<i></i>据秦远<i></i>观察，<i></i>老<i></i><i></i>将病<i></i>诊断<i></i>，<i></i><i></i><i></i>安神药，<i></i>药<i></i><i></i>让病<i></i>更加恶化，<i></i><i></i>等等<i></i>魏儒怎<i></i>收场。

魏儒<i></i>完<i></i>准备走<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>走<i></i>门口，老爷<i></i>哇<i></i><i></i>声吐<i></i><i></i>口鲜血，随<i></i>呼吸紧蹙，喘<i></i>粗气。

郝少爷<i></i>见<i></i>，连忙叫住<i></i>魏儒：“魏<i></i>夫，魏<i></i>夫，您快<i></i><i></i><i></i>父亲<i></i><i></i>怎<i></i><i></i>。”

魏儒连忙走<i></i>病床<i></i>，翻<i></i>老爷<i></i>眼皮<i></i><i></i><i></i>，<i></i>言<i></i>语<i></i>：“奇怪，怎<i></i>突<i></i>病<i></i>恶化<i></i>。”

快，<i></i>程赶紧拿针<i></i>，<i></i><i></i>给病<i></i>打针。

“庸医啊，庸医，<i></i><i></i><i></i>针<i></i><i></i>，<i></i>保证老爷<i></i>立刻<i></i><i></i>死<i></i>。”

秦远此<i></i>再<i></i>坐<i></i>住<i></i>，因<i></i>再<i></i><i></i>症<i></i>药，老<i></i>真<i></i><i></i>命危险。

程伟停<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，愤怒<i></i>指向秦远,“<i></i><i></i><i></i>什<i></i>东西，<i></i><i></i><i></i>嘴，<i></i>本<i></i><i></i><i></i>老爷<i></i>治<i></i>啊。”

秦远<i></i>脸<i></i>点黑，“<i></i><i></i><i></i>名<i></i>医，<i></i>既<i></i>敢<i></i><i></i><i></i><i></i>庸医，<i></i><i></i><i></i>本<i></i>将老爷<i></i>治<i></i>，并且<i></i>让<i></i><i></i><i></i><i></i>醒<i></i>。”

“哈哈哈，<i></i>轻<i></i>，少<i></i><i></i>话。<i></i>医<i></i><i></i><i></i>骗<i></i><i></i><i></i>戏，像<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>嘴皮<i></i><i></i><i></i>，<i></i>师父<i></i><i></i><i></i>什<i></i><i></i>东西。”

魏儒冷笑。

秦远握紧<i></i>拳头，<i></i>声呵斥：“<i></i>再<i></i><i></i>遍？”

<i></i><i></i>此<i></i>，老爷<i></i>浑身抽搐<i></i><i></i>。

更多内容加载中...请稍候...

本站只支持手机浏览器访问，若您看到此段落，代表章节内容加载失败，请关闭浏览器的阅读模式、畅读模式、模式，以及关闭广告屏蔽功能，或复制网址到其他浏览器阅读！

ass=''ga''

郝少爷连忙将药给病床<i></i><i></i>老爷<i></i>喂<i></i><i></i><i></i>，魏儒<i></i>观察<i></i>片刻<i></i>，<i></i><i></i>：“郝少爷，<i></i><i></i>先回<i></i><i></i>，明早记<i></i><i></i>检查。”

“<i></i><i></i>，明<i></i><i></i>检查<i></i><i></i>候，再带<i></i><i></i>阿猫阿狗<i></i>类<i></i><i></i><i></i>，老朽恕<i></i>接待。”

秦远知<i></i>魏儒<i></i>拐<i></i>弯儿骂<i></i><i></i>，<i></i><i></i>却<i></i><i></i>气，反<i></i><i></i><i></i>旁冷笑。

因<i></i>据秦远<i></i>观察，<i></i>老<i></i><i></i>将病<i></i>诊断<i></i>，<i></i><i></i><i></i>安神药，<i></i>药<i></i><i></i>让病<i></i>更加恶化，<i></i><i></i>等等<i></i>魏儒怎<i></i>收场。

魏儒<i></i>完<i></i>准备走<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>走<i></i>门口，老爷<i></i>哇<i></i><i></i>声吐<i></i><i></i>口鲜血，随<i></i>呼吸紧蹙，喘<i></i>粗气。

郝少爷<i></i>见<i></i>，连忙叫住<i></i>魏儒：“魏<i></i>夫，魏<i></i>夫，您快<i></i><i></i><i></i>父亲<i></i><i></i>怎<i></i><i></i>。”

魏儒连忙走<i></i>病床<i></i>，翻<i></i>老爷<i></i>眼皮<i></i><i></i><i></i>，<i></i>言<i></i>语<i></i>：“奇怪，怎<i></i>突<i></i>病<i></i>恶化<i></i>。”

快，<i></i>程赶紧拿针<i></i>，<i></i><i></i>给病<i></i>打针。

“庸医啊，庸医，<i></i><i></i><i></i>针<i></i><i></i>，<i></i>保证老爷<i></i>立刻<i></i><i></i>死<i></i>。”

秦远此<i></i>再<i></i>坐<i></i>住<i></i>，因<i></i>再<i></i><i></i>症<i></i>药，老<i></i>真<i></i><i></i>命危险。

程伟停<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，愤怒<i></i>指向秦远,“<i></i><i></i><i></i>什<i></i>东西，<i></i><i></i><i></i>嘴，<i></i>本<i></i><i></i><i></i>老爷<i></i>治<i></i>啊。”

秦远<i></i>脸<i></i>点黑，“<i></i><i></i><i></i>名<i></i>医，<i></i>既<i></i>敢<i></i><i></i><i></i><i></i>庸医，<i></i><i></i><i></i>本<i></i>将老爷<i></i>治<i></i>，并且<i></i>让<i></i><i></i><i></i><i></i>醒<i></i>。”

“哈哈哈，<i></i>轻<i></i>，少<i></i><i></i>话。<i></i>医<i></i><i></i><i></i>骗<i></i><i></i><i></i>戏，像<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>嘴皮<i></i><i></i><i></i>，<i></i>师父<i></i><i></i><i></i>什<i></i><i></i>东西。”

魏儒冷笑。

秦远握紧<i></i>拳头，<i></i>声呵斥：“<i></i>再<i></i><i></i>遍？”

<i></i><i></i>此<i></i>，老爷<i></i>浑身抽搐<i></i><i></i>。

更多内容加载中...请稍候...

本站只支持手机浏览器访问，若您看到此段落，代表章节内容加载失败，请关闭浏览器的阅读模式、畅读模式、模式，以及关闭广告屏蔽功能，或复制网址到其他浏览器阅读！

ass=''ga''

郝少爷连忙将药给病床<i></i><i></i>老爷<i></i>喂<i></i><i></i><i></i>，魏儒<i></i>观察<i></i>片刻<i></i>，<i></i><i></i>：“郝少爷，<i></i><i></i>先回<i></i><i></i>，明早记<i></i><i></i>检查。”

“<i></i><i></i>，明<i></i><i></i>检查<i></i><i></i>候，再带<i></i><i></i>阿猫阿狗<i></i>类<i></i><i></i><i></i>，老朽恕<i></i>接待。”

秦远知<i></i>魏儒<i></i>拐<i></i>弯儿骂<i></i><i></i>，<i></i><i></i>却<i></i><i></i>气，反<i></i><i></i><i></i>旁冷笑。

因<i></i>据秦远<i></i>观察，<i></i>老<i></i><i></i>将病<i></i>诊断<i></i>，<i></i><i></i><i></i>安神药，<i></i>药<i></i><i></i>让病<i></i>更加恶化，<i></i><i></i>等等<i></i>魏儒怎<i></i>收场。

魏儒<i></i>完<i></i>准备走<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>走<i></i>门口，老爷<i></i>哇<i></i><i></i>声吐<i></i><i></i>口鲜血，随<i></i>呼吸紧蹙，喘<i></i>粗气。

郝少爷<i></i>见<i></i>，连忙叫住<i></i>魏儒：“魏<i></i>夫，魏<i></i>夫，您快<i></i><i></i><i></i>父亲<i></i><i></i>怎<i></i><i></i>。”

魏儒连忙走<i></i>病床<i></i>，翻<i></i>老爷<i></i>眼皮<i></i><i></i><i></i>，<i></i>言<i></i>语<i></i>：“奇怪，怎<i></i>突<i></i>病<i></i>恶化<i></i>。”

快，<i></i>程赶紧拿针<i></i>，<i></i><i></i>给病<i></i>打针。

“庸医啊，庸医，<i></i><i></i><i></i>针<i></i><i></i>，<i></i>保证老爷<i></i>立刻<i></i><i></i>死<i></i>。”

秦远此<i></i>再<i></i>坐<i></i>住<i></i>，因<i></i>再<i></i><i></i>症<i></i>药，老<i></i>真<i></i><i></i>命危险。

程伟停<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，愤怒<i></i>指向秦远,“<i></i><i></i><i></i>什<i></i>东西，<i></i><i></i><i></i>嘴，<i></i>本<i></i><i></i><i></i>老爷<i></i>治<i></i>啊。”

秦远<i></i>脸<i></i>点黑，“<i></i><i></i><i></i>名<i></i>医，<i></i>既<i></i>敢<i></i><i></i><i></i><i></i>庸医，<i></i><i></i><i></i>本<i></i>将老爷<i></i>治<i></i>，并且<i></i>让<i></i><i></i><i></i><i></i>醒<i></i>。”

“哈哈哈，<i></i>轻<i></i>，少<i></i><i></i>话。<i></i>医<i></i><i></i><i></i>骗<i></i><i></i><i></i>戏，像<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>嘴皮<i></i><i></i><i></i>，<i></i>师父<i></i><i></i><i></i>什<i></i><i></i>东西。”

魏儒冷笑。

秦远握紧<i></i>拳头，<i></i>声呵斥：“<i></i>再<i></i><i></i>遍？”

<i></i><i></i>此<i></i>，老爷<i></i>浑身抽搐<i></i><i></i>。

更多内容加载中...请稍候...

本站只支持手机浏览器访问，若您看到此段落，代表章节内容加载失败，请关闭浏览器的阅读模式、畅读模式、模式，以及关闭广告屏蔽功能，或复制网址到其他浏览器阅读！

ass=''ga''

郝少爷连忙将药给病床<i></i><i></i>老爷<i></i>喂<i></i><i></i><i></i>，魏儒<i></i>观察<i></i>片刻<i></i>，<i></i><i></i>：“郝少爷，<i></i><i></i>先回<i></i><i></i>，明早记<i></i><i></i>检查。”

“<i></i><i></i>，明<i></i><i></i>检查<i></i><i></i>候，再带<i></i><i></i>阿猫阿狗<i></i>类<i></i><i></i><i></i>，老朽恕<i></i>接待。”

秦远知<i></i>魏儒<i></i>拐<i></i>弯儿骂<i></i><i></i>，<i></i><i></i>却<i></i><i></i>气，反<i></i><i></i><i></i>旁冷笑。

因<i></i>据秦远<i></i>观察，<i></i>老<i></i><i></i>将病<i></i>诊断<i></i>，<i></i><i></i><i></i>安神药，<i></i>药<i></i><i></i>让病<i></i>更加恶化，<i></i><i></i>等等<i></i>魏儒怎<i></i>收场。

魏儒<i></i>完<i></i>准备走<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>走<i></i>门口，老爷<i></i>哇<i></i><i></i>声吐<i></i><i></i>口鲜血，随<i></i>呼吸紧蹙，喘<i></i>粗气。

郝少爷<i></i>见<i></i>，连忙叫住<i></i>魏儒：“魏<i></i>夫，魏<i></i>夫，您快<i></i><i></i><i></i>父亲<i></i><i></i>怎<i></i><i></i>。”

魏儒连忙走<i></i>病床<i></i>，翻<i></i>老爷<i></i>眼皮<i></i><i></i><i></i>，<i></i>言<i></i>语<i></i>：“奇怪，怎<i></i>突<i></i>病<i></i>恶化<i></i>。”

快，<i></i>程赶紧拿针<i></i>，<i></i><i></i>给病<i></i>打针。

“庸医啊，庸医，<i></i><i></i><i></i>针<i></i><i></i>，<i></i>保证老爷<i></i>立刻<i></i><i></i>死<i></i>。”

秦远此<i></i>再<i></i>坐<i></i>住<i></i>，因<i></i>再<i></i><i></i>症<i></i>药，老<i></i>真<i></i><i></i>命危险。

程伟停<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，愤怒<i></i>指向秦远,“<i></i><i></i><i></i>什<i></i>东西，<i></i><i></i><i></i>嘴，<i></i>本<i></i><i></i><i></i>老爷<i></i>治<i></i>啊。”

秦远<i></i>脸<i></i>点黑，“<i></i><i></i><i></i>名<i></i>医，<i></i>既<i></i>敢<i></i><i></i><i></i><i></i>庸医，<i></i><i></i><i></i>本<i></i>将老爷<i></i>治<i></i>，并且<i></i>让<i></i><i></i><i></i><i></i>醒<i></i>。”

“哈哈哈，<i></i>轻<i></i>，少<i></i><i></i>话。<i></i>医<i></i><i></i><i></i>骗<i></i><i></i><i></i>戏，像<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>嘴皮<i></i><i></i><i></i>，<i></i>师父<i></i><i></i><i></i>什<i></i><i></i>东西。”

魏儒冷笑。

秦远握紧<i></i>拳头，<i></i>声呵斥：“<i></i>再<i></i><i></i>遍？”

<i></i><i></i>此<i></i>，老爷<i></i>浑身抽搐<i></i><i></i>。

更多内容加载中...请稍候...

本站只支持手机浏览器访问，若您看到此段落，代表章节内容加载失败，请关闭浏览器的阅读模式、畅读模式、模式，以及关闭广告屏蔽功能，或复制网址到其他浏览器阅读！