?群山连绵，青山绿水，蓝<i></i>广阔，望<i></i><i></i>边际。

孙悟空<i></i>斗战胜佛站<i></i>山巅<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>滚滚云海，甚<i></i>壮<i></i>。

“<i></i>真<i></i><i></i>离<i></i>？”孙悟空语气低沉<i></i>问<i></i>。

<i></i><i></i><i></i><i></i>，斗战胜佛教<i></i><i></i>很<i></i>，两猴<i></i>关系亦师亦友，让孙悟空很<i></i>舍。

斗战胜佛望<i></i><i></i>际，轻声笑<i></i>：“<i></i><i></i>待<i></i>，<i></i>必须离<i></i>。”

<i></i>孙悟空相处<i></i><i></i>间虽<i></i>短暂，<i></i>让<i></i>很满<i></i>。

<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>教训<i></i>本领<i></i>教给<i></i>孙悟空，让<i></i><i></i><i></i>再走<i></i><i></i><i></i><i></i>老路。

<i></i><i></i><i></i>再<i></i>斗战胜佛。

<i></i><i></i>齐<i></i><i></i>圣。

“什<i></i><i></i>候回<i></i>？”孙悟空咬牙问<i></i>，<i></i>听菩提祖师<i></i><i></i>，斗战胜佛似乎活<i></i><i></i><i></i>久。

<i></i>斗战胜佛<i></i>直<i></i><i></i>告诉<i></i>实<i></i>，<i></i>至今<i></i>蒙<i></i>鼓<i></i>。

“回<i></i>？”斗战胜佛愣<i></i>愣，<i></i><i></i>摇头笑<i></i>：“悟空，记住，<i></i><i></i>世界<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>回头，<i></i><i></i>修炼，切勿像<i></i>初离<i></i>方寸山<i></i>般，花<i></i>酒<i></i>，迷失<i></i>志。”

孙悟空郑重点头，<i></i>世<i></i>教训<i></i><i></i><i></i>忘记，<i></i>今身处<i></i>秦<i></i>庭<i></i>，<i></i><i></i>非<i></i><i></i>强者，需<i></i>继续努力。

斗战胜佛微微<i></i>笑，风越<i></i>越<i></i>，吹<i></i><i></i><i></i>金色猴毛微微飘<i></i>，浑身<i></i><i></i>仿佛被金焰包裹，<i></i>比神性。

孙悟空<i></i><i></i>痴<i></i>。

两猴相顾<i></i>言。

良久，斗战胜佛纵身<i></i>跃，长啸<i></i>声：“<i></i>此<i></i><i></i>，世间再<i></i>斗战胜佛！”

啸声滚滚，传遍整<i></i><i></i>秦<i></i>庭。

<i></i>连南域<i></i>世界内，正<i></i>批阅奏章<i></i>秦君<i></i><i></i>由抬头<i></i>向殿外。

“斗战胜佛……”

秦君喃喃<i></i>句，旁边<i></i>刘伯温疑惑<i></i>问<i></i>：“难<i></i>斗战胜佛<i></i><i></i>什<i></i><i></i>？”