柳若<i></i>双<i></i>环抱<i></i>胸<i></i>，<i></i>屑哼<i></i>，征服<i></i><i></i>？

<i></i><i></i><i></i>口气！

秦君懒<i></i>理<i></i><i></i>。

<i></i>间静静流逝<i></i><i></i>，接<i></i><i></i><i></i>段<i></i>间内<i></i><i></i>妖兽敢袭击<i></i><i></i>。

<i></i><i></i><i></i>辰<i></i><i></i><i></i>很快。

望雪<i></i>身，<i></i>满脸惊喜<i></i>望<i></i><i></i><i></i><i></i>双<i></i>，<i></i><i></i>抱住秦君哭笑<i></i>：“<i></i>真<i></i>痊愈<i></i>！”

其余<i></i><i></i>瞪<i></i>眼睛，秦君<i></i>底给望雪喂<i></i>什<i></i>药？

竟<i></i><i></i>让重伤<i></i><i></i>望雪<i></i><i></i><i></i><i></i>辰内痊愈。

“<i></i><i></i>猫<i></i>族<i></i>古迹<i></i>哪儿？朕<i></i><i></i><i></i>先传送回<i></i>。”

秦君拍<i></i>望雪<i></i><i></i>背笑<i></i>，<i></i><i></i><i></i>打算直接回南域。

<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>璃带回<i></i>！

“<i></i>！”望雪<i></i><i></i>拖沓。

<i></i><i></i><i></i>再次坐<i></i>云雾飞走。

秦君<i></i>柳若<i></i><i></i><i></i>：“<i></i>确定<i></i><i></i>直跟<i></i>朕，<i></i><i></i><i></i><i></i>定<i></i>死。”

柳若<i></i><i></i>听，<i></i>脸顿<i></i>苦<i></i><i></i>。

<i></i>让<i></i><i></i><i></i><i></i>回南昆城，<i></i><i></i><i></i>杀<i></i><i></i>。

秦君等<i></i>飞<i></i>方向正<i></i><i></i>深入<i></i>尽<i></i>域，使<i></i><i></i>距离南昆城越<i></i>越远。

“<i></i>……”柳若<i></i>吱吱唔唔半<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>句完整<i></i>话。

秦君摇头<i></i>笑，<i></i><i></i><i></i>肯定<i></i><i></i>往<i></i>族城池，再传送<i></i>东炎域海边，届<i></i><i></i><i></i><i></i>机<i></i>送走柳若<i></i>。

<i></i><i></i><i></i><i></i>借<i></i><i></i>机<i></i>教育<i></i><i></i><i></i>丫头，让<i></i><i></i><i></i>太叛逆。

倘若<i></i><i></i>因<i></i>柳若<i></i>原<i></i>帮猫<i></i><i></i>孩救望雪，<i></i>才<i></i><i></i><i></i>般麻烦。