被骗<i></i>？

秦君<i></i>表<i></i>瞬间精彩<i></i><i></i>，雷震<i></i>皱眉<i></i>：“<i></i>先飞<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>先别<i></i>。”

<i></i>完，雷震<i></i>便张<i></i>风雷双翅<i></i>飞冲<i></i>。

次——

<i></i>快飞<i></i>峡谷<i></i>，雷震<i></i><i></i>似撞<i></i><i></i>张透明<i></i>电网<i></i>般停<i></i><i></i><i></i>，雷电缠绕<i></i><i></i>身<i></i>，让<i></i><i></i>容扭曲<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>精通雷法，身体<i></i>振便向<i></i>飞回。

<i></i><i></i>幕<i></i><i></i>秦君瞳孔紧缩，花擦，该<i></i><i></i>误入陷阱<i></i>吧？

仔细<i></i><i></i>确实<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>间<i></i>足够<i></i><i></i>魔修通风报信，或许<i></i><i></i><i></i><i></i>瞒<i></i>秦君三<i></i>视线<i></i><i></i>段。

“<i></i><i></i><i></i>禁制，<i></i>且很强，<i></i><i></i>法突破。”雷震<i></i>阴沉<i></i>脸<i></i><i></i>。

袁洪<i></i>由<i></i>口<i></i>：“<i></i><i></i>试试！”

“<i></i><i></i>！”秦君连忙拦<i></i><i></i>。

虽<i></i>袁洪比雷震<i></i>强，<i></i><i></i><i></i><i></i>精通雷法，万<i></i><i></i><i></i>歹呢？

<i></i>考虑<i></i>袁洪<i></i><i></i>尊<i></i>，秦君晓<i></i><i></i><i></i><i></i>：“万<i></i>惊<i></i><i></i>深渊门怎<i></i>办？<i></i><i></i><i></i><i></i>继续往<i></i>走吧，<i></i>免被<i></i><i></i>瓮<i></i>捉鳖。”

袁洪<i></i>听，顿<i></i>沉<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>点头。

三<i></i>继续<i></i>进，<i></i><i></i><i></i>因<i></i>禁制<i></i>存<i></i>，使<i></i><i></i><i></i>更加谨慎。

“幽幽魔皇<i></i>……凄凄白骨路……拔剑欲<i></i>敌……平<i></i>任<i></i>笑……”

<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>方忽<i></i>传<i></i><i></i><i></i>苍凉<i></i>吟诗声，声音断断续续，<i></i>气<i></i>力，<i></i>却<i></i>清晰<i></i>传入<i></i>秦君三<i></i><i></i>耳<i></i>。

拔剑欲<i></i>敌，平<i></i>任<i></i>笑？

秦君皱眉，<i></i>狂妄<i></i>口气，<i></i><i></i><i></i>方<i></i><i></i>等闲<i></i>辈。

至少<i></i><i></i><i></i>认<i></i><i></i><i></i>专门<i></i><i></i><i></i>装逼，毕竟头顶<i></i><i></i><i></i>禁制。