?哗哗哗——

法海<i></i>袈裟被<i></i>风吹<i></i>猎猎<i></i>响，<i></i><i></i>容严峻，落<i></i><i></i><i></i><i></i>股<i></i>形<i></i>威压便散<i></i>，让<i></i><i></i>敢与<i></i><i></i>视。<i></i>『『籁<i></i><i></i>ｗ』．』⒉３ＴＸＴ．ＯＭ

“宣尚，<i></i><i></i>何<i></i>乾月王<i></i>！”

法海盯<i></i>宣尚冷声问<i></i>，宣尚跪<i></i><i></i><i></i>，<i></i>敢抬头，身体瑟瑟抖，明显紧张极<i></i>。

秦君<i></i>乐<i></i>，<i></i><i></i><i></i>法海<i></i><i></i>秃驴<i></i>关系。

<i></i><i></i>，专<i></i><i></i>死<i></i>秦誉忽<i></i>站<i></i><i></i>拱<i></i>笑<i></i>：“宣尚高僧<i></i><i></i><i></i><i></i>驱除妖邪，<i></i>知<i></i>位<i></i>师<i></i>何称呼？”

<i></i>让宣尚<i></i>此紧张<i></i>老<i></i>尚肯定更强，<i></i><i></i>定比<i></i>关羽<i></i>强！

哪知法海根本<i></i><i></i><i></i>，直接<i></i>视<i></i>，让<i></i><i></i>风<i></i>尴尬凌乱。

“师伯，您怎<i></i><i></i><i></i>？”宣尚抬头紧张<i></i>问<i></i>。

师伯！

<i></i><i></i><i></i><i></i>脸色变<i></i>古怪<i></i><i></i>，其<i></i>秦君<i></i>秦誉两<i></i><i></i>表<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>惊喜！

“哈哈哈！敢跟老<i></i>装逼！<i></i>师伯<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>！”秦君<i></i><i></i>狂笑。

“啧啧，秦君，今<i></i><i></i><i></i>死<i></i>难<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>归<i></i><i></i>！”秦誉<i></i><i></i>激<i></i>。

法海瞪<i></i>宣尚<i></i>眼，<i></i><i></i><i></i>向秦君，<i></i>步步向<i></i>走<i></i>。

哈哈！

<i></i>死吧！

秦誉强忍<i></i>兴奋目睹<i></i><i></i>幕，仿佛已经预见秦君被法海<i></i>掌拍死。

“阿弥陀佛！贫僧法海，<i></i><i></i><i></i><i></i>突<i></i>灵光<i></i><i></i>，预感贫僧<i></i>殿<i></i><i></i><i></i>番机缘，特<i></i>投拜！”法海<i></i>礼<i></i>。

乒——

<i></i>碎<i></i>声音响<i></i>，赫<i></i><i></i>秦誉<i></i>宣尚，两<i></i><i></i>遭雷击般呆立<i></i>原<i></i>。