?“妲<i></i>救<i></i><i></i>危难<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>纳<i></i>。<i></i>』籁<i></i>』<i></i>ｗ．⒉３ＴＸＴ．ＯＭ”乾皇帝点头<i></i>，脸<i></i>满<i></i>欣赏<i></i>色。

<i></i>轻松击杀夏侯恩<i></i><i></i><i></i>肯定强<i></i>离谱，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>绝<i></i>很高傲，<i></i>被秦君泡<i></i>，其泡妞<i></i>段<i></i>简单，<i></i>知<i></i><i></i><i></i><i></i>秦君<i></i><i></i><i></i>十六岁。

<i></i>真<i></i>老<i></i>唉！

乾皇帝<i></i><i></i>嘘唏，贾洵等<i></i>臣<i></i><i></i>相觑，<i></i><i></i><i></i><i></i>明悟，三皇<i></i><i></i>崛<i></i><i></i>！

走入御花园<i></i>，乾皇帝让秦君随<i></i>游玩，<i></i><i></i><i></i><i></i>处理周折，再加<i></i>今<i></i><i></i>谈判涉及利益太<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>归纳<i></i>计划<i></i>番，陪<i></i><i></i><i></i><i></i>贾洵等二品<i></i><i></i><i></i>官员。

“三皇<i></i>，今<i></i><i></i>见<i></i>闻<i></i>真<i></i>让<i></i>等<i></i><i></i>眼界。”

朱奕世满脸笑容<i></i>，仿佛萧北龙被杀与<i></i><i></i>关<i></i>般，<i></i>机<i></i>重让秦君<i></i>禁感叹做太<i></i><i></i><i></i>果<i></i><i></i>简单。

“沧蓝太<i></i><i></i><i></i>非凡<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>知<i></i>回<i></i><i></i>该怎<i></i>跟<i></i>父皇交代？”秦君佯装<i></i>奇<i></i>问<i></i>。

<i></i>句话<i></i>让朱奕世脸<i></i><i></i>笑容凝固<i></i><i></i>，<i></i><i></i>更<i></i>怒骂连连。

“三皇<i></i>真<i></i>口齿伶俐，丝毫<i></i>给<i></i><i></i><i></i>，希望<i></i><i></i><i></i>早夭折。”朱奕世关<i></i><i></i>。

<i></i>此，秦君毫<i></i><i></i><i></i>，摆<i></i><i></i>：“<i></i><i></i>，<i></i>该回<i></i>庆功<i></i>，<i></i><i></i>慢慢玩，<i></i>脚干净点，<i></i><i></i>皇宫<i></i><i></i>东西珍贵<i></i>比。”

艹！

敢骂<i></i><i></i><i></i>偷盗<i></i>辈！

<i></i>仅<i></i>朱奕世，<i></i>身<i></i><i></i>使者<i></i><i></i>怒<i></i>。

秦君<i></i>视<i></i><i></i><i></i>欲<i></i>杀<i></i><i></i>目光，转身带<i></i>关羽离<i></i>，临走<i></i>关羽瞥<i></i>朱奕世等<i></i><i></i>眼，<i></i><i></i><i></i><i></i>浑身<i></i>颤，连忙低头，<i></i>敢与<i></i><i></i>视。

待<i></i><i></i>消失<i></i>御花园转角<i></i>，<i></i>名使者方才感叹<i></i>：“<i></i>名叫关羽<i></i><i></i>将气势<i></i>凶猛，<i></i>平<i></i><i></i>谓<i></i>头<i></i>次见<i></i>。”

“<i></i><i></i>，别涨<i></i><i></i>志气！”朱奕世沉声<i></i>，<i></i><i></i><i></i>识<i></i><i></i>向跟<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>言<i></i><i></i>甄魂。